NABESCHOUWING KSK BEVEREN – BOUSSU DOUR BORINAGE.
Eerste puntenverlies een feit.
Gisterenavond heeft KSKB het seizoen bijzonder teleurstellend ingezet.
Niet dat we mochten mopperen over het 2-2 gelijkspel, want een kwartier voor tijd zag het er naar uit dat Beveren al meteen een eerste verliespartij zou laten optekenen.
Met dank aan de man in het zwart die Geel-Blauw uit zijn lijden verloste door tweemaal, totaal uit het niets, voor strafschop te fluiten in Bevers voordeel. De eerste werd nog omgezet door uitblinker Kristof Snelders, maar de tweede elfmeter bracht gerechtigheid, want de bezoekers met lege handen naar de Borinage laten terugkeren, zou een zware aanfnuiking van de voetballogica zijn geweest.
Het moet zijn dat veel supporters de komst van trainer Johan Boskamp zien als een soort ontfermen van onze club door een wonderdokter, want zelden heb ik vanaf de eerste baltoetsen zoveel negatieve commentaar gehoord op de spelers individueel en de ploeg als collectief. Alsof Boskamp synoniem is voor altijd mooi en wervelend voetbal, ongeacht het materiaal waarover hij beschikt. Dat de verwachtingen met een kapitein als Bossie aan het roer hoog gespannen staan, daar kan ik mij wat bij voorstellen, maar supporters die niet het minste geduld/krediet geven aan jonge en nieuwe spelers, daar heb ik het moeilijker mee. Akkoord, men hoefde geen voetbalkenner te zijn om vast te stellen dat het slecht, zeg maar heel slecht was, maar of onze jongens aan vertrouwen zullen winnen door hen voortdurend opmerkingen naar het hoofd te slingeren, moet sterk worden betwijfeld.
De wedstrijd tegen Francs Borains kende nochtans een droomstart voor Beveren. Er was iets meer dan 5 minuten gespeeld toen Cousin een voorzet afleverde die door pocketspits Snelders keurig werd binnengekopt. En daar waar iedereen hoopte en eigenlijk ook bijna overtuigd was dat de onervaren nieuwkomer deze start in mineur zou doen kraken, gebeurde het tegenovergestelde. De bezoekers namen het heft in handen en werden voetballend de betere ploeg. Het Beverse middenveld kreeg geen poot aan de grond en dat resulteerde aan de rust in een verdiende 1-2 voorsprong, al had Beveren in een vijftal dolle minuten net voor de pauze best op 2-2 kunnen komen.
Tijdens de pauze waren veel supporters nog van mening dat de scheve situatie, mits een vroege gelijkmaker, nog kon worden recht gezet. Dat bleek ijdele hoop te zijn, want Beveren speelde een erbarmelijke tweede helft waarin het nauwelijks kansen kon afdwingen. Het venijn zat hem echter in de staart. Twaalf minuten voor affluiten floot de ref een onbestaande strafschopfout op Sidy Ceesay die netjes werd binnen getrapt door uitblinker Snelders en in de slotseconden deed de man in het zwart die stunt nog eens over door alweer een zeer lichte elfmeter toe te kennen na een vermeende fout op Kristof Lardenoit. De Walen gingen, begrijpelijkerwijs, uit hun dak en mochten blij zijn dat de schade in het daaropvolgende tumult, beperkt bleef tot één rode kaart. Pineut was Strafschopnemer Kristof Snelders, want die moest meerdere keren een weggetrapte bal op de stip positioneren wat ongetwijfeld voor het nodige concentratieverlies zal hebben gezorgd. Dat het een verhaal van held of anti-held zou worden was jammer, want Kristof kon terugblikken op een dijk van een wedstrijd.
Zijn misser zorgde dus voor gerechtigheid, maar dat uit de daaropvolgende hoekschop en bijbehorende geharrewar tot driemaal toe een Beverse speler de kans kreeg om alsnog de volle inzet op de Freethiel te houden, werd in de emotie van de gemiste strafschop nog nauwelijks opgemerkt door de ontgoochelde supporters.
Het eerste puntenverlies riep bij de fans ook de eerste vragen op over het hoe en waarom hiervan. Hoe geraakt een speler die in de voorbereiding amper speelde en trainde, plots in de ploeg ? Waarom moest er per se worden gewijzigd aan het winningteam van Rupel-Boom, want Kalala deed het zondag niet eens zo onaardig. En wat heeft Gertjan Martens in hemelsnaam misdaan om zelfs niet meer bij de 14 te zitten die op het scheidsrechtersblad staan ? De vorig seizoen door de supporters nog gekozen “speler van het jaar”, heeft de kwaliteiten om te scoren en te laten scoren, maar kan voorlopig Boskamp niet overtuigen van zijn voetbalkunde. Misschien hebben we woensdag naast Gertjan ook een speler gemist die een actie/het verschil kan maken en dan denk ik in dit geval aan Ousman Traoré. Laatstgenoemde toonde dinsdag jl., samen met Zoran Kokot, een prima ingesteldheid tijdens de beloftenwedstrijd in Boussu-Dour en moeten op die ingeslagen weg doorgaan om de concurrentie aan te gaan. Positief was alvast de invalsbeurt van Sidy Ceesay. Ze was kort (in het verleden echter nog veel korter), maar hij toonde klaar te zijn en scherp te staan.
Zaterdagavond volgt de vervelende verplaatsing naar Eupen en zal er met zekerheid uit een ander vaatje getapt moeten worden. De Oost-Kantonners hebben 4 op 6 en zullen met plezier terugdenken aan het verloop van de recentste ontmoeting tussen beide ploegen die met 6-1 door de grensploeg werd gewonnen.
Patrick Van Wesemael.