NABESCHOUWING LIERSE-BEVEREN.
Vorig weekend champagnebubbels, dit weekend grieptrubbels.
Eigenlijk wou ik mij met deze titel verontschuldigen dat de nabeschouwing van Lierse-Beveren rijkelijk laat is vanwege de geciteerde gezondheidsprobleempjes, maar bij nader inzien is deze titel ook perfect van toepassing op KSK Beveren.
Een week geleden werd Antwerp nog ondergedompeld in het champagnevoetbal van Cousin en Co, maar het enige wat ontbrak was al dat fraais op de mat om te zetten naar meer goals maken dan de tegenstander en deze basisregel van het voetbal is uiteraard niet onbelangrijk.
Na elke (meestal verloren wedstrijd) wordt er tussen pot en pint dikwijls een “als-spelletje” gespeeld. OP Lierse-Beveren geprojecteerd zou dat als volgt gaan : als Cousin geen rood had gekregen, want hij raakte hem niet of nauwelijks, of als die eerste veel te lichte strafschop niet wordt gefloten en de 2-0 niet zo snel valt, is de wedstrijd niet na 20 minuten gespeeld en blijft alles mogelijk met in het achterhoofd de comeback met een numerieke minderheid van Antwerp op de Freethiel een week eerder. Het zijn stuk voor stuk pistes waar een deel waarheid in zit, maar vraag is of je het recht hebt om na een met 6-0 verloren match op die manier te redeneren. Wat ik persoonlijk heb gemist vrijdagavond is dat het vaak voorkomt dat een spelersgroep de reflex heeft, omwille van het aangedane onrecht, een vuist te maken en probeert in eerste instantie de schade te beperken en een blamage te vermijden en eventueel als volgende stap alles geeft om ook het resultaat nog te beïnvloeden. Maar niets daarvan vrijdagavond op het Lisp. De spelersgroep liet zich gewillig als makke lammetjes naar de slachtbank leiden. En ja, er was toch wel wat aangedaan onrecht hoor, want de manier waarop revelatie Ernest Asante enkele keren werd aangepakt, kon met wat meer begrip van de Nederlandse spelleider, negatieve gevolgen hebben gehad voor de thuisploeg.
Verder viel het alweer op dat de mannen van wie men zou verwachten dat zij die jeugdige bende op sleeptouw nemen, Collen en vooral Nathan ‘Dhaemers, niet kunnen overtuigen en al zorgen genoeg met zichzelf hebben. Gelukkig is er nog altijd Kristof Lardenoit die bezig is aan een goed en zeer regelmatig seizoen. In de aanval moet blijkbaar Sidy Ceesay na tweemaal aan de aftrap te zijn verschenen, opnieuw een tankbeurt krediet gaan opnemen. Nochtans vonden veel mensen dat Sidy in die twee wedstrijden meer had gewerkt dan Stijn De Wilde in alle voorgaande partijen samen. Dit soort bedenkingen zal door sommigen wel worden ervaren “als lid van het Ceesay-kamp of iets dergelijks), maar dat is het in geen geval. Ik was en ben nog steeds opgetogen met de komst van Stijn en overtuigd dat De Wilde over de kwaliteiten beschikt om in de Exqi League of de Jupiler Pro-League uit te groeien tot een waardevol element, maar het is bij momenten pijnlijk vast te stellen hoe moeizaam de voormalige Lokeren-speler van zijn man los komt. Daar ligt dan de delicate opdracht van de coach om uit te maken of je zo’n speler in dat geval helpt met hem te laten staan of eerder schade toebrengt.
De totaal overbodige tweede helft nadat de cijfers bij rust tot 4-0 waren opgelopen, was er voor alle partijen te veel aan. De Lierse-spelers zaten wellicht al met de volgende opdracht in hun hoofd, terwijl bij Beveren het vermijden van kaartenlast en bijkomend blessureleed na het uitvallen van Asante, ongetwijfeld een nefaste invloed had op de amusementswaarde, al viel dat voor de supporters van Lierse waarschijnlijk best mee.
Lierse heeft alvast zijn revanche beet voor de pandoering van enkele jaren geleden toen het door de Ivooriaantjes een 7-1 op de broek kreeg. Zo zie je maar, rekeningen worden vroeg of laat vereffend.
Patrick Van Wesemael.