NABESCHOUWING OHL-KSK BEVEREN.
Spelers hebben geen welkomstcadeautje voor Johan Boskamp.
Na de 4 op 6 onder leiding van het duo Van Britsom-Van Der Heyden, heeft de spelersgroep zondagnamiddag in Leuven zeer koeltjes gereageerd op de hernemende coaching van Johan Boskamp. Er stond alweer geen ploeg op het veld en er werd gegrossierd in beginnersfouten al ware het de eerste oefenpartij van het seizoen. Maar wat erger is, het komt allemaal over alsof ploegen niet eens tot op de bodem hoeven te gaan om ons het leven zuur te maken of een afstraffing te verkopen. Noem ze maar stuk voor stuk op, de wedstrijden waarin we puntenverlies leden, maar in het spelbeeld niet of nauwelijks onder lagen. Leuven, Luik, Bergen, Brussels, Wetteren enz. Maar omgekeerd is dat niet anders, want in de gewonnen partijen tegen Doornik en Tubeke hadden we nauwelijks overschot en was het bibberen en beven, maar vooral bang afwachten tot het laatste fluitsignaal klonk. Dit alles ruikt naar grijs van het zuiverste gehalte en met die kleur kan een supporter zich nog verzoenen zolang de resultaten meevallen, maar wanneer ook die achterwege blijven, gaat het gemor steeds luider klinken.
De Beverse spelers moeten zeer dringend op zoek naar de knop die toegang geeft tot de metamorfosekamer. Voor de supporters gebeurt het bijwonen van een wedstrijd in veel gevallen enkel nog op automatische piloot, want de beleving is tegenwoordig minimaal.
Maar het is niet omdat we de huidige sportieve malaise zo openlijk aan de kaak stellen, dat we ons hierbij zomaar neerleggen. Het tegendeel is waar. Van iets zwart, bij hoog en bij laag beweren dat het wit is, noem ik zelfbedrog en daar wordt niemand beter van. Beseffen dat het er bijzonder donker uitziet is een eerste belangrijke stap in de goeie richting.
Alle geledingen binnen de club moeten inzien dat de situatie ernstig is, maar nog niet hopeloos. Krachten en positieve energie bundelen is het devies. Energieverspilling aan waardeloze en individuele conflicten zijn uit den boze. Alle neuzen in dezelfde richting, zo en zo alleen kunnen we deze onmiskenbare sportieve crisis overwinnen.
De woorden cruciaal en levensbelangrijk als het over de inzet van de volgende wedstrijd gaat, kunnen niet ongestraft gebruikt blijven worden. De wedstrijden tegen Ronse, Tienen en Turnhout, zijn richtinggevend voor het verdere verloop van het seizoen. Met 7 op 9 (of meer uiteraard) pikken we zeker aan bij de trein die het grote peloton uitmaakt (al was het maar aan de staart ervan). Minder dan 7 op 9 is voeling verliezen met de middenmoot en betekent uitzicht op onvoorspelbaar en weinig genietbaar gevechtsvoetbal. Hierbij stelt zich de vraag of we daarvoor wel de geschikte spelersgroep hebben, want er zijn volgens mij ploegen die beter gewapend zijn om degradatievoetbal te spelen.
Patrick Van Wesemael.