StatisticsCounter Nieuws Gele ditjes, blauwe datjes archief

voetbal NABESCHOUWING BEVEREN-TIENEN.

Wase ploegen besmet met bedreigend voetbalvirus.

De afgelopen maanden moesten voetballiefhebbers alvast niet in het Waasland zijn om te genieten van een lekker potje voetbal. Zowel Lokeren, RS Waasland, KSK Beveren en noem er gerust ook FCN Sint-Niklaas bij, lieten menig kostbare steken vallen. Enkel KSV Temse doet wat je van een nieuwkomer in derde klasse niet meteen zou verwachten, veel winnen en een keurige 3de plaats in de rangschikking bekleden. Maar het is niet omdat onze favoriete club zijn supporters in de steek laat, dat we ons mogen veroorloven voor andermans deur te gaan vegen en daarom terug naar de actualiteit van zaterdag jl. Alhoewel, actualiteit was het allerminst, want ook afgelopen thuiswedstrijd was het (zoals zo vaak dit seizoen) weer eens huilen met de pet op, dus in zekere zin helemaal niets nieuw onder de zon.

Het is onvoorstelbaar maar waar, over de volle 90 minuten bekeken moest de Tiense portier zaterdag niet één keer handelend optreden. Geen enkele bal die door een Beverse speler werd verstuurd, belandde tussen de palen. Nu moet gezegd dat onze eerste helft wel een viertal zeer verdienstelijke pogingen werden ondernomen waarbij vooral Jacobs erg dichtbij de openingsgoal kwam, maar zoals wel eens vaker dit seizoen was het opnieuw “net niet”.

Weinig opgewekte mensen tijdens de rust, maar ergens vertelde ons supporterswaakvlammetje dat er misschien nog wel een Sinterklaascadeautje uit de druilerige avondlucht zou komen vallen. Alhoewel, er was toch wat opwinding tijdens de pauze, want de teletekstmedewerker van de VRT had blijkbaar zijn Beverenshirt vergeten uittrekken alvorens het gebouw van de openbare omroep binnen te stappen en hij vermeldde als ruststand van Beveren-Tienen 1-0 waarop iemand van Bornem die tijdens de rust op zijn plaats was blijven zitten (Ulrick voor de vrienden), mij bij mijn terugkeer belangstellend vroeg “en wie heeft er dan gescoord” ?

Voor wie de eerste helft had gezien kwam het ongeloofwaardig over, maar een ontstellend zwak Tienen werd na de thee zowaar de minder slechte ploeg, verwierf een bescheiden veldoverwicht en testte Lemmens zelfs op de vervaldatum van zijn slaappillen. En daar waar de Beverse spelers in het eerste bedrijf nog probeerden er iets van te bakken, viel er in die tweede 45 minuten niets, maar dan ook helemaal niets meer te beleven. Zwak in de meest overtreffende vorm die men kan bedenken. Of toch, Pieter Collen kreeg met enkele technische hoogstandjes de berustende supporters even aan het lachen, maar het waren trucjes die bij de Paralympics op boegeroep zouden onthaald worden. Onbegrijpelijk hoe een ploeg die met niets minder dan een driepunter tevreden kan zijn, voor eigen publiek tegen een (nogmaals met alle respect voor de bezoekers) zwakke tegenstander, in de slotfase niet het minste initiatief durft nemen om op zoek te gaan naar de winninggoal en eerst nog Jasper Vermeerbergen inzet alvorens Stijn De Wilde te brengen. Nu ben ik hier in het verleden wel eens, omdat de realiteit nu eenmaal zo is, kritisch geweest voor Stijn in de hoop en de overtuiging dat het beter zou worden, maar we vroegen ons bij momenten af of er vanuit een bepaalde skybox consignes waren gekomen om eerder de nul te houden dan op zoek te gaan naar een bevrijdende treffer. Want speurend met een vergrootglas van Hans Anders (kwalitatief hoogstaand en van elke verdenking vrijgesproken) naar een lichtpuntje, is inderdaad het houden van de nul het enige positieve om te onthouden. Helaas schieten we met dat ene puntje totaal niets op en kan de vooropgestelde minimumscore van 7 op 9 voor het drieluik thuis Ronse, thuis Tienen en uit Turnhout, nog maximum een 4 op 9 worden en dus een nieuwe buis op een zogezegd haalbaar parcours.

Voor mij persoonlijk is er nog een (pluspuntje) aan deze erbarmelijke ontwikkelingen, nl. ik kan met het vorderen van het aantal gespeelde wedstrijden, de spelers steeds beter tegen mekaar horen praten/schreeuwen, want het weinige publiek wordt er met de week stiller van. Bedankt vrienden, maar ik had het duizendmaal liever anders gehoord.

Patrick Van Wesemael.