NABESCHOUWING
BEVEREN – OH LEUVEN.
Doelpunten die niet in het wedstrijdbeeld pasten.
KSKB heeft zaterdagavond gedaan wat het moest doen om te blijven meespelen voor het behoud in de Exqi League, maar daarmee is eigenlijk zowat alles gezegd. Opdracht alweer volbracht voor trainer Chris Andries die er lak aan zal hebben dat de match bij momenten een festival van foute passen was. Schoonheidsprijzen zijn in deze fase van de competitie waardeloos. Achteraf bekeken wel bijzonder jammer dat het weekend een maat voor niets was, want Doornik ging verrassend onderuit in Turnhout en Ronse deed waar Beveren ongetwijfeld nu reeds wil voor tekenen, nl. knappe winst boeken in de Suikerstad. Als we toch, naast de eigen winst tegen OHL, op zoek moeten gaan naar een lichtpuntje van de afgelopen speeldag, dan is het dat Tienen door deze nederlaag zichzelf weer uitnodigt om te mogen meespelen in de eindronde voor het behoud.
Een wedstrijd zoals Beveren-OHL zou voor televisiemakers een nachtmerrie betekenen om hiervan een samenvatting van enkele minuten te maken. Geen gebrek aan goede wil en dito bedoelingen, maar o zo slordig en veel te weinig doelgevaar. Leuven voetbalde misschien net iets beter, maar ook dat leverde onvoldoende hete standjes op in de zone van de waarheid. Toch moet gezegd dat Erwin Lemmens sinds de komst van Chris Andries onvergelijkbaar secuurder tussen de palen staat. Ook zaterdagavond bleef hij grotendeels werkloos, maar de weinige keren dat hij handelend moest optreden, deed hij dat, op één uitzondering na in het wedstrijdslot, telkens uitstekend en bij mijn weten heeft Chris Andries toch geen achtergrond als keeperstrainer.
Gelukkig had de wedstrijd in elke helft een parel van een aanval gevolgd door een doelpunt in petto. In het eerste bedrijf lag een schitterende actie van Gertjan Martens aan de basis en was het Beverens speler van het jaar (persoonlijke mening) Kristof Snelders die wederom zijn grote waarde voor het elftal bewees. In de tweede helft waren het de ingevallen Bob Cousin en de hard werkende maar weinig efficiënte Amodou Abdullei die de voorbereiding voor hun rekening namen en Ernest Asante die beheerst afwerkte. Buit binnen, maar voetballend gezien mocht het gerust wat meer zijn, al zal daar binnen enkele weken als hopelijk Beveren aan nacompetitievoetbal is ontsnapt, geen haan meer over kraaien. Chris Andries pakt 9 op 12 in vier wedstrijden met een enorm hoge graad van belangrijkheid en daarvan is geweten dat ze vaak onvoorspelbaar zijn onder invloed van de stressfactor. Die zal deze week ongetwijfeld ten top worden gedreven, want zonder overdrijven kan worden gesteld dat de week van de waarheid is aangebroken. Woensdag in Ronse en zondag in Tienen, vallen er best beslissingen en liefst in ons voordeel natuurlijk. Er moeten dus punten worden gepakt en als het kan voldoende en hoeveel voldoende precies is, daar komen we morgen in de voorbeschouwing van de match in Ronse op terug.
Patrick Van Wesemael.