Chaos op niveau van het beleid, maar KSK Beveren onwaardig.
Toen ik zondagavond zat vooruit te denken of er een zinnige manier zou zijn om het drama van Tienen te beschrijven, maar deze morgen in het ochtendjournaal hoorde dat toevallig gisterennamiddag in Tienen een spelend kindje levensgevaarlijk werd gewond na een aanrijding met vluchtmisdrijf, realiseerde ik mij “gelukkig” de betrekkelijkheid van wat er in het Bergéstadion was gebeurd in vergelijking tot het leed van de getroffen ouders.
Misschien symboliseert de chaotische slotfase van de wedstrijd in Tienen nog het best hoe de club KSK Beveren er aan toe is. Als de clubverantwoordelijken het niet meer weten, kunnen we het dan de spelers kwalijk nemen dat er zich in hun broze kopjes af en toe onvermijdelijke kortsluitingen voordoen. Duidelijkheid scheppen over de toekomst, vertrouwen uitstralen, het zijn signalen die van bovenuit moeten komen, maar ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat er aan de top momenteel weinig daadkrachtig wordt opgetreden.
Als de website van de Exqi League deze morgen meldt dat KSK Beveren overweegt de eindronde voor het behoud in de Exqi League over te slaan en naar derde klasse wil omdat tweede momenteel financieel niet haalbaar is, vraag ik mij af waarom onze hondstrouwe aanhang zo geduldig heeft zitten puzzelen tot er een scenario uit de bus kwam waarbij Turnhout en Ronse achter ons konden gehouden worden in de rangschikking.
En als de voorzitter graag het mes zet in de clubentourage, mag hij dat met dezelfde gretigheid eens doen in de spelersgroep. Daar is de sfeer onmiskenbaar zwaar verziekt, getuige het gemak waarmee rode kaarten worden gepakt. Cousin zit toch al aan 3 en gezien de korte tijd die Abdullei in het land is, doet hij het met 2 uitsluitingen ook niet onaardig (één doelpunt per rode kaart is zijn gemiddelde). Waar ligt de grens van tot het uiterste willen gaan voor zijn club of zijn ploeg in de steek laten door onbehoorlijk gedrag ?
Er waren wederom veel Beverse supporters afgezakt naar het Tienense Bergéstadion, maar het kijkstuk was allerminst genietbaar. Gelukkig maakte een stralende zon heel wat goed van wat er op de groene rechthoek ontbrak. Maar dat er een ploeg tussen de lijnen stond die de laatste strohalm voor het behoud met overtuiging wou grijpen, daar was nauwelijks iets van te merken. Wel veel respect voor jongens zoals Kristof Lardenoit en Kristof Snelders die onvermoeibaar op zoek bleven gaan naar iets wat er niet was, nl. de wil en de overtuiging om de drie punten mee te nemen naar de Freethiel. Ik ben altijd overtuigd geweest dat deze spelersgroep minimum de linkerkolom waard was, maar na 34 matchen hoort een ploeg op zijn plaats te staan en dat kan uiteraard wel eens een beetje verschillen, echter nooit zoveel als de statistieken thans laten zien. Anderzijds doe ik niet mee aan het soort praatjes als zou dit Beveren kansloos zijn in een eindronde met de betere ploegen uit de derde klasse. Laten we daarvoor teruggaan naar 23 augustus van dit seizoen toen Rupel Boom in eigen huis voor de Beker van België met 0-4 in zijn hemd werd gezet. En is Rupel Boom niet de ploeg die op het punt staat de titel in derde klasse A te pakken ? Akkoord, toen werd het verschil op stilstaande fases gemaakt met o.a. tweemaal Stijn De Wilde. Wat zal Stijn nog vaak aan die wedstrijd terugdenken, want na die bewuste match in Boom leek De Wilde echt te brengen waarvoor hij was aangetrokken : target man spelen en scoren.
NABESCHOUWING