Hopen op een wonder, maar bang voor het onbekende.
Zondagnamiddag heeft KSK Beveren aan de Gestelsedijk in Lommel, in mineur afscheid genomen van de Exqi League. Tegen een KVSK United dat niets meer te winnen of te verliezen had (natuurlijk gold dat ook voor Beveren), werd in een typische eindeseizoenswedstrijd met 3-2 verloren. Heel even toen in het slot van de wedstrijd Beveren een 2-0 achterstand kon ophalen en een waardig afscheid van tweede klasse nog totaal onverwachts tot de mogelijkheden behoorde, was er hoop bij de Beverse supporters op een goede afloop, maar die werd door thuisspeler Caramazza even snel weer de kop ingedrukt.
De sterkte van een groep zit hem dikwijls in de breedte van de kern (mogelijkheden om te wisselen) en zo had KVSK United met Caramazza een matchwinnaar in de ploeg die vaker op de bank dan in het elftal stond dit seizoen.
Als trainer Chris Andries op de info-avond van vorige week donderdag onomwonden toegaf over een geslaagde training te spreken wanneer er zich eens geen incidenten op training hadden voorgedaan, zegt dat iets over de sfeer binnen de spelersgroep. In die omstandigheden is het voor de spelers die wel bereid zijn tot het uiterste te gaan, bijzonder moeilijk werken en jammer dat niemand vroeger op het seizoen initiatief heeft genomen om de grove borstel boven te halen en, weliswaar ongebruikelijk snel, aan de grote schoonmaak te beginnen. Aan kibbelende of spelers die er met hun hoofd niet bijzijn, hebben de supporters geen boodschap. Laat dan maar gemotiveerde jongeren opdraven of geef zogenaamde minder getalenteerde spelers een kans, want wellicht brengen zij er “minstens” evenveel van terecht.
Maar ongetwijfeld veel meer dan de afloop van de wedstrijd in Lommel, waren de Beverse supporters vôôr, tijdens en na deze slotmatch duidelijk geëmotioneerd omwille van de grote en langdurige onzekerheid betreffende hun geliefde club KSK Beveren. De gedachte dat KVSK United-KSK Beveren wel eens de laatste wedstrijd kon geweest zijn in de geschiedenis van een fantastische vereniging die zowel in binnen- als buitenland schitterende resultaten wist te boeken, maar vooral ook ongekend veel sympathie oogstte voor de unieke en geslaagde combinatie als familieclub die er in slaagde door te dringen tot de halve finales van de Beker der Bekerwinnaars. Zijn de doelpunten van Vermeerbergen en Kokot in Lommel niet meer dan een detail voor zij die de statistieken bijhouden, of waren het de 2 laatste goals in het bestaan van deze roemrijke succesvereniging ? De komende anderhalve week worden ongetwijfeld belangrijke knopen doorgehakt en dat is maar goed ook, want ik ken er heel wat bij wie het bobijntje volledig op is. Tovert voorzitter Dirk Verelst alsnog een miraculeuze constructie uit zijn hoge hoed, of valt deze week het fusieverdict tussen Beveren en Waasland ? Onze voorzitter heeft de voorbije weken herhaaldelijk gezegd niets meer te kunnen doen voor KSK Beveren uit eigen zak, maar anderzijds heeft hij in het verleden nooit ontkend een aantal fouten te hebben gemaakt o.a. in de zaak Olguin, daarna het tijdens de winterstop aantrekken van ongevraagde versterking zoals Cousin, Melissa, Lacroix en Kokot en tot slot het Boskamp-drama. Het zijn beslissingen geweest die de club wellicht veel geld hebben gekost, maar anderzijds ben ik van mening dat hij dit heeft gedaan met de allerbeste bedoelingen en in de hoop onze club zo snel als mogelijk naar eerste klasse te brengen. Dat dit uiteindelijk is mislukt, verwijt ik hem niet, want iedereen was op dat moment in de wolken met dit nieuws. Maar precies daarom en de vechtersmentaliteit van Verelst kennende, zegt iets in mij dat dit verhaal totaal onverwachts nog een onvoorspelbare wending kan nemen. Het is dus nog even bang afwachten en hopen dat Dirk Verelst de alarmbel-procedure krijgt opgestart. Zoniet zijn we vanaf volgende week overgeleverd aan het onbekende.
NABESCHOUWING