Het was een wat ongewoon en emotioneel beeld, maar toen de scheidsrechter gisteren een einde maakte aan de bekermatch Charleroi-Wb en onze spelers ook de supporters van de thuisploeg gingen groeten, kregen die een staande ovatie van de Charleroi-aanhang. De frustraties zitten blijkbaar diep bij de fans van Sporting en dergelijke toestanden roepen dan bij mij meteen enig medeleven op gezien onze pijnlijke ervaringen uit het recente verleden.
Omdat onze bus niet op tijd in het Stade du Pays de Charleroi arriveerde, kwamen bij het uitstappen al meteen onheilspellende vreugdeklanken op ons af. Toen we onze plaats in het stadion goed en wel hadden ingenomen, wisten we waarom : Cordaro had Clepkens op een onachtzaamheid betrapt en dit na amper 7 minuten spelen. BW bakte er in die eerste helft niet zoveel van, maar ook de thuisploeg kon helemaal niet imponeren. Het voetbalde een klein handvol hele en halve kansen bij mekaar, maar al bij al te weinig voor het toch wel aanwezige klassenverschil. Kwaad waren we er als BW-supporters niet voor, want zolang de kloof niet verder dan 1 goaltje werd uitgediept, bleef alles mogelijk. Meer zelfs, het was voorspelbaar dat een tegendoelpunt van Beveren-Waasland gezien het wankele vertrouwen van Sporting Charleroi, voor een totale ommekeer kon zorgen. Op de 1-0 ruststand viel alvast niets af te dingen, maar daarmee was dan ook al het positieve over de gastheren gezegd.
BW kwam veel gretiger uit de kleedkamer, maar dat leidde enkel tot nog meer balbezit, echter geen direct doelgevaar. Gommans die er te zelden in sloeg zijn lengte uit te spelen in de duels, werd even voorbij het uur gewisseld voor Penga die meteen voor dreiging kon zorgen. Tijdens een sanitaire tussenstop midden de tweede helft (de eerste voor mij, een paar collega’s deden stukken beter), stegen wederom juichkreten op, maar ditmaal herkende ik iets van “waar is dat feestje”. We hebben toen met een aantal mensen overwogen onze sanitaire stop met een kwartiertje te verlengen aangezien het daardoor tussen de lijnen blijkbaar beter ging, maar zijn uiteindelijk toch van die gedachte afgestapt omwille van de geur. Goal nr 2 gemist en daarvoor maakt een mens dan de verplaatsing naar Henegouwen !
Het slotkwartier maakte echter veel goed. Een speler van Charleroi werd met tweemaal geel uitgesloten, een verre plaatsbal van (ik dacht Verbiest) stierf uit op de dwarslat, maar de ingevallen Guy Veldeman nam met een snoeiharde knal in de slotminuut alle twijfels weg. Uiteraard kreeg Charleroi tussendoor nog enkele goeie gelegenheden omdat BW risico’s moest nemen, maar alleen al het feit dat onze jongens, weliswaar zonder echt goed te voetballen, in hun kansen bleven geloven, verdient een groot compliment. En zoals zo vaak, als je in de hoek zit waar de klappen vallen, slaat alles tegen en wie de wind in de zeilen heeft, kan zich zelfs een missertje veroorloven.
Er van uitgaande dat vanavond Cercle Brugge zich zal plaatsen tegen vierdeklasser Lille, wordt onze volgende opdracht op woensdag 10 november in het Jan Breydelstadion, de confrontatie met het Cercle van Bob Peeters. Dit treffen met de seizoensrevelatie van de Jupiler Pro League wordt zeker iets speciaals voor onze peter Kristof Snelders die twee seizoenen geleden het shirt van Cercle voor dat van Beveren ruilde, maar aan zijn verblijf in Olympia een pak vrienden heeft overgehouden die hem nog regelmatig op de Freethiel komen opzoeken. Zo o.a. na de gewonnen wedstrijd tegen Tienen en toen werd in een sfeertje van lichte euforie afgesproken, dat indien we ons zouden plaatsen in Charleroi, we met deze supporters zouden verbroederen in Cercle aangezien die loting al bekend was.
En nu maar hopen dat Cercle voorbij Lille geraakt vanavond !
BEKERVERHAAL LOOPT DOOR NAAR CERCLE.