OLYMPIA IS TERMINUS VOOR COFIDIS CUPVERHAAL VAN WB.
Woensdagavond heeft Waasland-Beveren in het Jan Breydelstadion op een eervolle wijze en na een prachtige bekercampagne, afscheid genomen van de Cofidis Cup. Of om de woorden te gebruiken van de VRT-journalist die het beeldverslag van commentaar moest voorzien : “de spelers van Waasland-Beveren kunnen met opgeheven hoofd het veld verlaten”.
De eerste trap tegen het ronde ding moest nog gegeven worden en er hadden zich reeds 2 kippenvelmomenten afgespeeld. Liefst 1000 BW-supporters waren naar Brugge afgereisd (het merendeel per autocar) en dat gaf een deugddoend en groot gevoel van saamhorigheid. En toen volgde een korte, maar zeer intense toespraak van een Cercle-medewerker ivm het overlijden van WB-jeugdspeler Robbe Verlee. Ik ben er van overtuigd dat menig WB-fan stiekem een traantje moest weg pinken, of op zijn minst veel moeite moest doen om de emoties onder controle te houden. Aan het slot van deze korte toespraak werd Jan Breydel heel even in een alleszeggende stilte gehuld. Bedankt Cercle-bestuur en Cercle-supporters voor zoveel medeleven. Het besef dat sportieve rivaliteit grenzen heeft die op het juiste moment worden gerespecteerd, doet goed.
De match in de 1/8ste finales van de Beker van België tussen Cercle en WB kende een wat bizar wedstrijdbeeld. BW had zijn middenveld bijkomend gestoffeerd met Paulussen, Neve en Jacobs waardoor Gommans op de bank belandde en Bourabia eenzaam op een eiland stond.
Joachim Van Damme kreeg rust om met een aanslepende blessure geen risico te nemen.
Het gevolg hiervan was dat BW meer dan behoorlijk meevoetbalde met Cercle, zeg gerust de evenknie was, maar zodra de vijandige zestien werd benaderd, liep het spaak. Een bedrieglijk beeld overigens, want je hebt de indruk als tegenstander goed in de match te zitten, maar bij een eersteklasser van het niveau Cercle, lopen spelers die met één flits een wedstrijd kunnen open breken en zo geschiedde. Een vrijschop van Hans Cornelis werd bijzonder knap voorbij Clepkens geborsteld. Foley miste nog een goeie kopkans, maar meer had ook de thuisploeg in het eerste bedrijf niet te vertellen.
BW begon hoopgevend aan de tweede helft, maar de eerste tegenaanval (er waren 50 minuten gespeeld), was het meteen raak. Een knappe actie van de technisch vaardige Reynaldo, zorgde voor een geruststellende 2-0 en dat was net iets te veel gevraagd voor de kwaliteit van de WB-veer. Kristof Lardenoit veroorzaakte nog een terechte strafschop en die werd door Clepkens in eerste instantie knap gered, maar de lijnrechter vond dat Michaël te snel was vertrokken waardoor Hans Cornelis een tweede poging kreeg en ditmaal niet faalde. Enkele uit blessure terugkerende spelers zoals Vervaet en Van Minnebruggen mochten in het slot nog wat speelminuten pakken. Ook Harrie Gommans werd een invalsbeurt gegund en de Nederlander bedankte met een schuiver die de eindstand een meer realistisch aanzien gaf.
Onze indruk was alvast dat BW met te veel respect voor Cercle aan de wedstrijd was begonnen en eerder een zware nederlaag wou vermijden, dan in te zetten op een open wedstrijd die best een zelfde eindstand had kunnen krijgen, maar misschien minder gesloten en een grotere amusementswaarde voor de supporters.
Anderzijds pleit het voor Cercle-coach Bob Peeters dat hij een aantal vaste waarden rust gunde en het lef had hierdoor een stuk verantwoordelijkheid in de schoenen van enkele jongens te schuiven die in competitieverband weinig aan spelen toekwamen. Een positieve manier van Bob om het vertrouwen in zijn zogenaamde “invallers” te bevestigen.
BW sluit hiermee een schitterende bekercampagne af, want uit bij Olympic Charleroi, thuis Heist en weer op verplaatsing naar Sporting Charleroi en Cercle, was een allesbehalve gemakkelijk parcours. En zeg nu zelf, het bekertornooi moeten verlaten in het gezelschap van competitieleider Genk, Anderlecht, Club Brugge, Kortrijk en Lokeren, ziet er toch niet slecht uit.
OLYMPIA IS TERMINUS VOOR COFIDIS CUPVERHAAL VAN WB.