StatisticsCounter Nieuws Gele ditjes, blauwe datjes archief

voetbal TGV TOT BOUSSU-DOUR, BOEMELTREIN VANAF BRUSSELS.
Evaluatie heenronde.
Als de weergoden zaterdagavond geen spelbreker zijn, begint WB met de thuiswedstrijd tegen Turnhout aan de terugronde. Enkel met Rupell Boom staat dan nog een rekening open uit de heenronde, maar die wordt wellicht ten laatste half januari vereffend. Tijd dus om een korte balans op te maken van de eerste 16 speeldagen en die oogt zonder twijfel bijzonder positief.

Om in de winterse terminologie te blijven : de titel van dit artikel mag gerust met een korreltje zout worden genomen, want WB nam zeker geen TGV-start en het eindigde evenmin in boemeltreinvaart. In beide gevallen ligt de waarheid ook nu weer ergens middenin. De eerste 2 uitwedstrijden naar Turnhout en Doornik varieerden van slecht tot aarzelend, terwijl in diezelfde periode de thuiswedstrijden op de Freethiel swingend en winnend werden afgewerkt. Omdat voorbij halverwege het eerste periodekampioenschap de ploegen in de subtop sterk aan mekaar gewaagd waren en ieder op zijn beurt wel eens een steek liet vallen, kreeg WB een onverwachtse en uitgelezen kans om zich te mengen in het debat voor het eerste eindrondeticket. Met een 9 op 9 na overwinningen tegen Lommel United, in Dender en thuis tegen Heist, trok Beveren-Waasland naar de Borinage met de wetenschap dat een driepunter in Boussu Dour, een eerste vette prijs zou opleveren, want deelname aan de eindronde garandeert extra inkomsten en biedt sportieve mogelijkheden. Het werd een moeizame en fel bevochten 1-3 overwinning dankzij een hattrick van Bourabia. Ongekende vreugdetaferelen zowel in Boussu-Dour als daarna in het Themacafé, waren het gevolg.

Dat speeldag 11 t.e.m. 16 werden afgelegd aan boemeltreintempo, is wederom wat overdreven. Het ontegensprekelijke tikkeltje meeval door in heel wat wedstrijden vroeg op voorsprong te klimmen wat uiteraard een stuk gemakkelijker voetbalt, ontbrak plots en zonder dat er per se veel slechter werd gevoetbald. Thuis tegen Brussels en in Wetteren had een driepunter na 90 minuten niemand die de wedstrijd had gezien vreemd doen opkijken, maar er werd te kwistig gemorst met kansen en hiervoor waren het uitvallen van Kristof Snelders en het net iets minder draaien van Kielo-Lezi, Bourabia en Van Damme, in belangrijke mate verantwoordelijk. Resultaat van dit alles is dat Beveren-Waasland reeds halverwege het seizoen, zijn deel geluk, maar evengoed zijn portie pech, heeft gehad en dus niet tot de laatste speeldag moet wachten om die balans in evenwicht te zien.

Met na16 speeldagen een gedeelde 3de plaats in de rangschikking en een kloof van slechts 5 punten op de onbesproken leider Lommel United, blijft veel mogelijk voor WB in de terugronde. Na het behalen van de eerste periodetitel en de realistische vaststelling dat ploegen zoals Lommel, Bergen en wellicht ook Oostende en OHL, thans een stukje verder staan in hun ontwikkeling, moet WB in de terugronde alles zetten op klantenbinding en zijn supporters, vooral op de Freethiel, proberen te vergasten op attractief voetbal. Tegen Brussels, Oostende en Wezet viel dat wat tegen, maar mogelijke oorzaken werden hiervoor reeds opgesomd en niet onbelangrijk, het niveau van onze eerste 5 thuismatchen was van een danig niveau dat evenaren ervan, een meer realistisch streven was. Maar de heenronde had nog meer positiefs in petto : doelman Michaël Clepkens lijkt wel een product van de rijke keeperstraditie op de Freethiel. Kielo-Lezi en Bourabia zijn vaak een lust voor het voetbalminded oog, het duo Jacobs-Van Damme op het middenveld en de tandem Lardenoit-Verbiest in de defensie, zijn vaak onverzettelijk. Op de flanken trekken Van Hoey en Masureel meer dan hun streng en met Gommans heeft BW misschien wel één van de meest onderschatte voetballers van de Exqi League, in zijn rangen. Of zou dat toch Kristof Sneldes zijn ? Snellie stak in de vorm van zijn leven toen hij in Wetteren vroeg in de wedstrijd uitviel en zijn afwezigheid heeft een groter gemis betekend voor de ploeg dan veel supporters voor mogelijk hielden.

Maar wellicht moeten we ons nog het meest verheugen met de ruime publieke opkomst. Zonder exacte cijfers te kennen, moet het gemiddeld aantal toeschouwers in de heenronde zowat rond de 4000 liggen en dat is ver boven het aantal wat de architecten van de fusieploeg in eerste instantie hadden begroot. Uiteraard waren de affiches met de komst van Roeselare, Bergen en Lommel (ploegen met een recent eersteklasseverleden) zeer aantrekkelijk, maar als straks de spektakelwaarde weer wat kan worden opgetrokken, moet de ontvangst van Rupel Boom, OHL, Dender en Antwerp, opnieuw voor een goed gevuld huis kunnen zorgen.

En hoe zou het profiel van die 4000 bezoekers er uitzien ? het bestuur van RS Waasland heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat het gebrek aan leefbare publieke belangstelling een onoverkomelijke handicap was om op Exqi-niveau een rol van betekenis te blijven spelen. Dat er meteen bij het ontstaan van de fusieclub een paar duizend supporters uit het niets zijn opgestaan, lijkt mij evenmin een geloofwaardige uitleg te zijn. Dus moeten het grotendeels supporters van KSK Beveren zijn die de tribunes bevolken en mag ik dat als KSKB-supporter een deugddoende ervarin vinden. Toegegeven, het enthousiasme/beleving zit nog niet voor iedereen op KSKB-niveau, maar laat ik dit ook niet overdrijven, want de laatste jaren was er van sportieve beleving sowieso geen sprake meer en was alles afgestemd op de doodstrijd van KSK Beveren. Ik ben fier, net zoals zovele dappere strijders in het Waasland en ver daarbuiten, mijn kiezel aan dit proces te hebben bijgedragen, maar helaas hebben we ons vertrouwen in verkeerde handen gelegd, want zij die het in ontvangst hebben genomen, hadden nooit hetzelfde doel voor ogen als hetgeen waarvoor de talloze KSKB-supporters met een “leeuwenhart” hebben gestreden. Misschien is juist daarom hun reactie er eentje geweest van revanche in de zin van, vooral niet wegblijven.

Patrick Van Wesemael.