* Vader Kielo-Lezi overleden.
Midden vorige week overleed de vader van Jean-Paul Kielo-Lezi. Het spreekt vanzelf dat ook supportersclub Geel-Blauw Den Belly’s haar medeleven met Jean-Paul en zijn familie wil betuigen. Jean-Paul was de voorbije weken slechts een schim van de vinnige en bij momenten ongrijpbare spits uit de beginfase van het kampioenschap. Tussendoor verschenen berichten in de media dat de Congolees een heenenweertje naar Parijs had gemaakt voor het bezoeken van zijn zieke vader, maar dat weerhield sommige supporters er niet van hun ongenoegen kenbaar te maken bij elke verkeerde balbehandeling van de Afrikaan. Voetballers van het kaliber Kielo-Lezi zijn mensen die aardig met een bal uit de voeten kunnen, maar ze blijven bovenal mensen zoals U en ik met hun beperkingen, gaven, gebreken en gevoeligheden.
Topsport, en daarbij mogen we voetbal op het niveau tweede klasse toch rekenen, vereist opperste concentratie en een tijdelijk gebrek eraan omwille van een dierbare die in levensgevaar is, wie eigent zich het recht toe om dat in vraag te stellen. Uiteraard is het aan de trainer om uit te maken of een speler psychisch voldoende in orde is om aan de aftrap te verschijnen, maar jongens met een potentiële meerwaarde, laat je als coach misschien iets minder gemakkelijk langs de kant wanneer er twijfels zijn. Moraal van dit kleine verhaal : moeten we soms niet eerst eens tot tien tellen alvorens spelers met een fluitconcert of boegeroep te bedenken. Als supporter hebben we vaak geen weet van omstandigheden die zich in de privésfeer van een voetballer afspelen en dat hoeven inderdaad onze zorgen niet te zijn als abonnee/klant, maar wie heeft er op het werk niet eens een dag of periode dat, ondanks alle goeie intenties, het voor geen meter loopt.
FREETHIELSPROKKELS.