EERSTE ZEGE IN 3 MAANDEN ZORGT VOOR OPLUCHTING IN WB-KAMP.
Mochten we maar eens vaker tegen Roeselare spelen !
Zonder groots te voetballen en in het zadel geholpen door een lichte strafschopfout op Kielo-Lezi, heeft WB een einde gemaakt aan een periode van 3 maanden waarin het de zoete smaak van winst, als onherkenbaar was gaan ervaren. Door deze deugddoende overwinning, is Waasland-Beveren opnieuw wat nadrukkelijker aanwezig in de top4 van de rangschikking zodat de confrontatie van zaterdag aanstaande met Dender, weer vanuit een veel aangenamer perspectief kan worden aangevangen.
De derde opeenvolgende verplaatsing en de niet meteen hoopgevende prestaties in de twee voorafgaande uitwedstrijden, maakten dat er weinig Waaslandse belangstelling was voor deze ontmoeting die niet eens zo lang geleden nog op het programma van de Jupiler Pro League stond. Maar ook de thuisploeg wiens eersteklasseverleden vorig seizoen nog een feit was, kon geen beroep doen op de steun van de twaalfde man en die is in de situatie waarin KSV Roeselare zich bevindt, van het grootste belang.
Naast de wat in ongenade gevallen Bourabia, kreeg Enzo Neve op de bank het gezelschap van Harrie Gommans die in de tweede helft zou invallen en zo zijn wederoptrede na enkele maanden van blessureleed, maakte. Al vlug was duidelijk dat bij Roeselare de afwezigheid van, zo neem ik toch aan, een aantal niet-speelgerechtigde jongens, zijn stempel op het vertoonde spel van de thuisploeg drukte. De Roeselare-spitsen waaronder Dissa, konden de WB-defensie nauwelijks in verlegenheid brengen, maar op een kopbal na van Paulussen, zorgde ook Beveren-Waasland voor te weinig opwinding in de zone van de waarheid. Misschien was ons biertje aan de rust toch wel hetgeen waar we tot dan toe het meest van genoten hadden (0-0 ruststand).
Vroeg in de tweede helft zette WB, daarbij volgens 8 kennersogen in mijn buurt, geholpen door de gulle man in het zwart, de eerste stap naar een al bij al en achteraf bekeken, vrij logische overwinning. Kielo-Lezi werd ruim beloond voor een lichte fout op hem in de zestien en Kristof Snelders mocht vanop 11 meter zijn supporters een eerste keer laten juichen. Cadeautje, dat wel, maar de soap in Lommel staat nog integraal op ons netvlies gebrand zodat gerechtigheid is geschied. Het zal onze peter goed hebben gedaan eindelijk nog een keertje de weg naar de netten te vinden, want het nemen van de strafschop was geenszins een schoolvoorbeeld van hoe men zo’n elfmetertrap best verzilvert. De Wase vreugde was van beperkte duur, want niet eens een tiental minuten later was de score weer in evenwicht en ditmaal hadden mijn begeleidende kennersogen een verschillende kijk op de gelijkmaker van Provoost. Een meerderheid zag de poging van de Roeselare-speler via de lat in doel belanden, terwijl Yves de poging van de thuisspeler rechtstreeks voorbij een kansloze Clepkens had zien vliegen. Resultaat was in ieder geval de 1-1 en tevens de vrees dat dit doelpunt de mannen van Nico Vanderdonck vleugels zou geven. Te vermelden nog bij een 0-1, was de prima inspanning van Kristof Lardenoit die zijn verslagen doelman ter hulp snelde om de gelijkmaker voor de lijn onschadelijk te maken. Van de te verwachten druk van de gastheren om de volle inzet op Schiervelde te houden, kwam maar weinig in huis. Het was integendeel WB dat na een aangeschoten bal een tweede strafschop (ditmaal geen enkele twijfel mogelijk) kreeg en nu plaatste Snelders met een zichtbaar toegenomen vertrouwen, de bal rustig in doel. De enige opwinding die daarna volgde was omdat de scheids het nodig vond om verdacht lang te laten overspelen. Bij het affluiten raakten de gemoederen heel even oververhit toen een duidelijk geïrriteerde doelman Verhulst van Roeselare (hij speelde meerdere jaren voor RS Waasland), de jubelende WB-aanhang uitdaagde om op het veld te komen waarna richting kleedkamer ook enkele schermutselingen met spelers volgden en zelfs Dirk Geeraerd in de brokken deelde (en uitdeelde). Voor Roeselare is het eerste verlies in 2011 een feit en op basis van de wedstrijd gisteren doet het er goed aan tijdig zijn eindspurt richting behoud in te zetten. Voor Waasland-Beveren deed het ontzettend deugd eindelijk nog eens een overwinning te boeken, maar die vraagt wel om bevestiging zaterdag tegen Dender. Als die er komt is mogelijk een halt toegeroepen aan een eerste dipje in het prille bestaan van de fusieclub en kunnen alle zeilen worden bijgezet in de lange aanloop naar de eindronde toe.
Speeldag 25 van nabij :
Leider Lommel liet in Tubeke geen steek vallen en had met een 0-3 aan de rust reeds de klus geklaard. OHL bleef niet achter en versloeg een naar adem happend Heist met 4-1. Nummer3 Bergen vernederde de buren uit Doornik met 5-1 en leuk daar waren de 3 goals voor Sanogo. Altijd een schitterende speler geweest, maar door privé-omstandigheden een tijd uit koers geslagen. Wezet bevestigde dat zijn aanwezigheid bij de top4 geen toeval is en gaf Dender een pak slaag (4-0 en altijd Legros bij de doelpuntenmakers, maar ze zijn met 2 als ik me niet vergis). Oostende blijft in de hoek zitten waar de klappen vallen. Ditmaal kwam Boussu Dour in het Alberparkstadion met 0-2 winnen. Wat is er toch met KVO gebeurd, want wat een pletwals was die ploeg in november nog op de Freethiel. De verrassing van de speeldag kwam uit Wetteren waar Brussels met 0-1 een zeer kostbare driepunter scoorde. En zou Antwerp dan toch plannen hebben om een rol van betekenis in de derde periodetitel te gaan vertolken. Alleszins knap van Bart De Roover en zijn mannen, want de Steenbakkers in eigen kleigrond doen bijten is niet iedereen gegeven. Dat Turnhout opnieuw wint, daar kijkt tegenwoordig niemand van op. De 2-0 tegen Tienen brengt de Suikerploeg stilaan in minder zoete wateren. En Traoré, die is in de Kempen zijn waarde aan het opdrijven.
EERSTE ZEGE IN 3 MAANDEN ZORGT VOOR OPLUCHTING IN WB-KAMP.