Nieuws Gele ditjes, blauwe datjes archief

SLECHT GESPEELD, TELEURGESTELD, MAAR NIET DEFINITIEF UITGETELD
Bergen zet opmars verder, WB kraakt.
Na een vlekkeloze 0-2 in Eupen en het 2-1 verlies van WB in Lommel, ruikt (volgens teletekst althans) men in Bergen al eerste klasse. Laat ons hopen dat Waasland-Beveren zondag bloed ruikt wanneer het de Henegouwers op de Freethiel partij geeft, want hoe onmiskenbaar goed Mons er na gisterenavond voorstaat, als de mannen van Dirk Geeraerd zich nog een keertje overtreffen, is alles weer te herdoen en krijgen we wellicht met Lommel een derde hond die zich mengt in het kegelspel. Bergen is met voorsprong de sterkste ploeg in de eindronde, maar wat gezegd van Jeremy Perbet. Hij maakte pas aan de winterstop de overstap naar het Charles Tondreaustadion en zit een halve competitie verder aan 20 doelpunten.

Er was gisterenavond toch ook een pirusoverwinning te vieren voor WB, want de thuisaanhang moest qua aantal, weliswaar nipt, het hoofd buigen voor de talrijk meegereisde WB-supporters. Die steun konden onze jongens best gebruiken, want op geen enkel moment gaven ze de indruk goed in de match te zitten en het laken naar zich toe te trekken. Die indruk wordt nog het meest bevestigd door het feit dat na de openingsgoal in de tweede helft, niet WB moed putte uit dat doelpunt, maar integendeel de thuisploeg wakker schudde. Natuurlijk hadden de Limburgers na de 0-1 geen andere keuze meer dan risico’s nemen en hopen dat er een bal goed zou vallen, maar WB was na het doelpunt van Jelicic niet in staat een vuist te maken en de thuisploeg, die zoals gezegd verplicht was risico’s te nemen, definitief uit te tellen. Even veelzeggend was dat WB bij een 2-1 achterstand en nog een dikke 20 minuten te gaan, geen enkele deftige aanval meer in mekaar geknutseld kreeg, zelfs nauwelijks over de middenlijn geraakte.

In een lauwe eerste helft met veel te weinig opwindende standjes, was WB toch het dichtst bij de openingsgoal. Bourabia bood na een knappe beweging de heroptredende Paulussen een unieke kans op de 0-1, maar het schot van Laurens scheerde rakelings de paal. WB voetbalde compact, maar kon nadien niet meer dreigen. Ook de gastheren raakten amper in het doelgebied van Clepkens en beleefden hun hoogtepunt van de eerste helft toen een hoekschop door iedereen werd gemist, dus ook door een thuisspeler. Rusten bij 0-0, het was geen wonder voor wie de wedstrijd zag.

Aan de rust werd Laurens Paulussen die overigens niet slecht bezig was, gewisseld (geblesseerd?) voor Kielo-Lezi, maar achteraf zou blijken dat Jean-Paul, ofwel niet fit was, ofwel met zijn gedachten al bij een lekkere Limburgse vlaai zat. Hij raakte geen bal en was nooit een dreiging voor de Lommel-defensie. Toch was het Waasland-Beveren dat met een staaltje van onevenaarbare efficiëntie, op voorsprong kwam. Snelders besloot een aanval of iets wat daar moest voor doorgaan, eerst nog op de Lommelse keeper Eykens, maar de goed gevolgde Jelicic gunde de talrijke supporters van WB hun gloriemoment. Het blok WB en de bijbehorende reputatie van uiterst moeizaam te passeren verdediging, zou dit niet meer uit handen geven. Het tegendeel was waar. Eerst viel Jelicic uit met een blessure en dat was voor de mannen van een geënerveerde trainer Van der Elst het sein om alle registers open te trekken. Dat leek aanvankelijk geen succes te ressorteren, tot een afgeweken bal van Lommels beste voetballer Guy Dufour onze Clepkens totaal kansloos liet. Deze wanhoopspoging gaf Lommel vleugels en even later stond het al 2-1 na een aarzeling van Masureel die knap en koelbloedig werd afgewerkt door invaller Cerigioni. Wie dacht/hoopte dat WB met nog 20 minuten op de klok door deze koude douche was wakker geschud, sloeg de bal compleet mis. Het was daarentegen Lommel dat een versnelling hoger schakelde en in korte tijd zijn nipte voorsprong, volledig wettigde. De bezoekers konden geen poot meer aan de grond krijgen en zelfs een minislotoffensief was er niet meer bij. Een doelpunt kan wonderen doen en daar lag donderdagavond het grootste verschil tussen Lommel en WB. De Waaslanders pikten de 0-1 van Jelicic onvoldoende op om van een slechte match nog iets goed te maken, terwijl de thuisploeg echt een boost kreeg na de 1-1 en plots stond te voetballen als in zijn betere periode eerder in het seizoen toen het een straatlengte voorsprong nam op de concurrentie. In WB-kringen was achter de schermen al eerder sprake van heel wat spelers die op hun tandvlees zaten en dat werd gisteren, ondanks de ingevallen duisternis, zonneklaar.

Een ferme tik, dat sowieso, maar voetbal is en zal altijd onvoorspelbaar blijven. Bergen is zondag de uitgesproken favoriet op de Freethiel, maar het zou mij verbazen dat de ploeg met de sterk gestegen promotiekansen, totaal geen last zou ondervinden van stress. Een testwedstrijd is thans het hoogst bereikbare voor WB, maar het is aan zijn supporters verplicht die waterkans met beide handen te grijpen. Winst tegen Bergen is in de huidige omstandigheden geen evidentie, maar het zou de rangschikking plots drastisch door mekaar schudden. Er van uitgaande dat Lommel dan de volle inzet pakt tegen Eupen, staan drie ploegen door nauwelijks één puntje gescheiden van mekaar. In dat geval zal Lommel met een heel andere ingesteldheid naar Bergen vertrekken en kan WB zomaar de lachende derde worden. Misschien zijn dit waardeloze voorspellingen, maar we zouden anderzijds als supporters tekort schieten indien we zondag voortijdig de handdoek gooien. Weet niet hoe jullie er over denken, maar WB-Bergen blijft dus voor mij de match van het jaar. Tot slot : te oordelen aan het fantastisch sfeertje op de bus na de wedstrijd, kan ik hieruit alleen maar afleiden dat de ontgoocheling van de wedstrijd er wel degelijk was, maar de voldoening over wat afgelopen seizoen heeft gebracht, ruimschoots groter is.

Patrick Van Wesemael.