Benieuwd naar reactie van de groep op het eerste verlies.
Je kan beter een keertje tegen een nederlaag aanlopen en de week daarna wederom aanknopen met winst, in plaats van een serie opeenvolgende draws te laten optekenen.
Het verlies tegen Eupen heeft met het oog op een goed klassement, niet eens zulke kwalijke gevolgen gehad, al is onze positie voor de eerste periodetitel een stuk ongunstiger geworden natuurlijk. Wie weet komt er wel hulp uit een onverwachtse hoe komend weekend wanneer Oostende naar Eupen afreist en daar absoluut een tweede nederlaag na mekaar wil vermijden.
Een oude wijsheid leert ons echter dat we in de eerste plaats maar beter zelf onze opdracht optimaal proberen te vervullen, alvorens achteruit te kijken naar de concurrentie en wat dat betreft wacht WB aanstaande zaterdag 8 oktober in Lommel, een vervelende avond.
In het tussenseizoen zag Lommel noodgedwongen een aantal sterkhouders vertrekken. De Goalgetters Ketting en Oost zochten naar nieuw voetbalgeluk in hun vaderland, terwijl grote belofte Guy Dufour eerst met het nodige tromgeroffel bij Standard werd binnen gehaald om een paar maand later via een achterpoortje op de Bosuil te belanden. Als klap op de vuurpijl en rijkelijk laat, vertrok ook coach Franky Vanderelst naar het zieltogende STVV om er trachten beter te doen dan de ontslagen Breepoels. Heel even leek het er zelfs op dat Vanderelst zijn assistent Filip Haagdoren zou meenemen, maar de clubleiding van de Noord-Limburgers deed misschien wel zijn beste transfer door Filip aan de Gestelsedijk te houden. Hij kreeg een bijzonder jeugdige spelersgroep ter beschikking die nagenoeg uitsluitend uit landgenoten bestaat en dat is toch op zijn minst even gedurfd als knap en bewonderenswaardig. Een terechte pluim op de hoed van het bestuur van de Limburgse fusieclub, maar helaas is dat soort drastische ingrepen veelal ingegeven door acute of slechte financiële vooruitzichten, dus hou ik het bij één enkele pluim. Misschien komen de andere pluimen eerder toe aan de Lommelse jeugdwerking die blijkbaar achter de schermen schitterend werk verricht door het klaarstomen van heel wat bruikbaar spelersmateriaal.
In tal van andere jeugdwerkingen gaat het er wellicht net zo aan toe, maar wordt er onvoldoende uit geput zolang er genoeg centen in kas zijn om elders inkopen te doen.
Het geweer van schouder veranderen en alles zetten op de jeugd, is één zaak. Met die jeugdige ploeg ook goeie resultaten boeken, een andere. Filip Haagdoren heeft die succesformule blijkbaar gevonden waardoor zijn Lommel mits winst tegen Waasland-Beveren, plots met 16 punten op gelijke hoogte van de Geeraerd-boys komt.
Het Waasland en wedstrijden aan de Gestelsedijk, het is zelden een geslaagde combinatie geweest. KSK Beveren kon in zijn tijd maar weinig oogsten in Noord-Limburg, maar ook WB keerde in de tot nu toe 2 gespeelde matchen op Limburgs grondgebied, telkens met een 2-1 nederlaag terug. Vooral die in de eindronde had oervervelende gevolgen, ALS onze jongens ook maar iets hadden over gehouden aan de in de tweede helft opgebouwde 0-1 voorsprong (doelpunt Jelecic), hadden we in theorie vanaf dat moment de promotie in eigen handen.
Maar gedane zaken nemen geen keer en zaterdagavond krijgt WB een uitgelezen kans om zijn misstap tegen Eupen, te corrigeren. Als “niet kunnen omgaan met druk”, volgens trainer Geeraerd één van de oorzaken was waarom het afgelopen weekend fout ging tegen de leider, dan heeft WB zich een dienst bewezen door de bal in het kamp van Eupen te leggen.
Na Eupen, is Lommel de tweede van vier loodzware wedstrijden, want daarna volgen nog uit Wezet en thuis Antwerp. Als dit kwartet achter de rug is, hebben we ongetwijfeld een beter en realistischer beeld over de mogelijkheden van deze spelersgroep, maar ik heb er alvast alle vertrouwen in.
Tot slot nog deze minder prettige persoonlijke ervaring meegeven met de Lommel-coach Filip Haagdoren. De ietwat oudere supporters van KSKB zullen vast weten dat Filip eind de negentiger jaren door Anderlecht een half seizoen aan Beveren werd uitgeleend.
Sportief bracht het weinig zoden aan de dijk, want SKB degradeerde. Maar ook voor Filip zelf was zijn passage op de Freethiel er eentje om vlug te vergeten. Kan ook zijn dat wij destijds te hoge verwachtingen hadden van een speler die door Anderlecht werd uitgeleend.
Toen ik een paar jaar later een bijeenkomst organiseerde in Bornem voor oud-spelers en trainers van KSK Beveren en ik Filip, net als tientallen andere oud-spelers persoonlijk contacteerde, antwoordde deze laconiek dat het hem niet interesseerde. Hij had dus werkelijk iets overgehouden aan zijn verblijf bij Anderlecht, maar welk lichaamsdeel dat was, laat ik aan jullie verbeelding/anatomische kennis, over. Het was en is nog steeds de eerste keer dat ik een negatieve ervaring had met de paar honderd oud-spelers die over het algemeen zelfs enthousiast zijn en positief staan tegenover dergelijke initiatieven. Nu snap ik wel dat een speler na een half jaar niet dezelfde band met een club, zijn spelers en de supporters heeft dan iemand die enkele jaren voor een bepaalde club uitkomt, maar doe dan aub toch de moeite om dit een beetje te verbloemen. Uiteraard staat deze minder fraaie ervaring totaal los van de kwaliteiten die Filip als voetballer zeker had en voor hem hopelijk ook als trainer, maar op dat moment heb ik wel getwijfeld aan zijn menselijke bagage.
LOMMEL WORDT VOLGENDE TOPPER.