Nieuws Gele ditjes, blauwe datjes archief

SPELEN TEGEN THE GREAT OLD ZAL ALTIJD IETS SPECIAALS BLIJVEN.


Hij speelde in de jeugd van Germinal Ekeren nog samen met de twee jaar oudere Kristof Snelders, waarna een vijfjarig hoofdstuk volgde in het Gentse Ottenstadion. Daarna maakte hij een overstap van 2 seizoenen naar Friesland bij Heerenveen om vervolgens op de Bosuil te belanden. De nu 27-jarige Spencer Verbiest, maakte er gedurende 5 jaar kennis met de voetbalsport in al zijn facetten. Toen hij einde contract was, besloot hij in de beste verstandhouding, elders andere lucht op te snuiven en het lot bracht hem bij de prille fusieclub Waasland-Beveren.
Het eerste seizoen op de Freethiel, was er al meteen eentje om in te kaderen met een periodetitel en een nipt gemiste promotie na een bijzonder geslaagde eindronde. Met een 15 op 15 opende Waasland-Beveren tegen TGV-snelheid, maar de 1-0 nederlaag vorige zondag in Wezet, smaakte wel héél zuur bij de Wase entourage. Niet zo zeer het verlies, maar de pijnlijke wijze waarop deze tot stand kwam, zaaide vertwijfeling bij de supporters en wellicht niet enkel in die middens.

Een 1 op 12 na die verbluffende 15 op 15, dat moet knagen bij de stukadoor van beroep ?
Spencer : “we wisten dat het niet kon blijven duren en dat de kennismaking met verlies er vroeg of laat zat aan te komen. Verrassend is het dus niet, maar met 3 opeenvolgende nederlagen, is het contrast er wel en het spreekt vanzelf dat zoiets de spelersgroep niet ongevoelig laat. Dat het zelfvertrouwen van de groep plots zwaar is aangetast, geloof ik niet. Een zinnige verklaring vinden is moeilijk. De nederlagen zijn niet het gevolg van een gebrek aan inzet of slechte mentaliteit. In Aalst hebben we de overwinning nodeloos uit handen gegeven, in Lommel viel een scheidsrechterlijke vergissing faliekant in ons nadeel uit. Het tikkeltje meeval dat we vorig seizoen bij momenten aan onze zijde hadden, ontbreekt nu, maar zulke ontwikkelingen moet men altijd over een heel seizoen beschouwen. Als de nodige lessen worden getrokken, kunnen we hier als groep sterker uitkomen. Visé was inderdaad de minste wedstrijd van het seizoen tot nu toe, maar laten we vooral niet dramatiseren. We zijn in Wezet op een goed georganiseerde tegenstander gebotst en na een vroege achterstand, lukte het ons niet om barsten te vinden in de defensie van de thuisploeg. Maar ondanks een mindere wedstrijd, kregen we nog een paar schaarse kansen om alsnog een puntje uit de brand te slepen, maar het mocht niet zijn. De match tegen Antwerp komt in dat opzicht net op tijd. Een wedstrijd in het middelpunt van de belangstelling en dan kan je als speler altijd iets extra. Dat beetje meer kan genoeg zijn voor een overwinning en dan is de kentering wie weet een feit.”

De defensie van vorig seizoen gaf zelden een krimp en sleepte diverse onderscheidingen in de wacht, maar acteerde dit seizoen bij momenten iets minder secuur. Heeft de dubbele bezetting op sommige posities in de verdediging, voor onrust gezorgd ?
Spencer : “dat geloof ik niet en de statistieken spreken in ons voordeel. Ik denk dat we momenteel 2 goals meer incasseerden dan vorig seizoen na 9 wedstrijden. De nul houden lukt wat minder gemakkelijk, maar daar staat tegenover dat in 9 matchen alleen Lommel er in slaagde tweemaal Clepkens te passeren. De concurrentie achterin heeft alleszins geen ongezonde rivaliteit in de hand gewerkt. Met Masureel, Lardenoit, Van Hoey en ikzelf, is de verdediging het meest ervaren compartiment van de ploeg en concurrentie houdt een speler scherp. Vorig seizoen was die totaal afwezig en dat kan in geval van schorsingen of blessures kwalijke gevolgen hebben voor het hele team. Trouwens, de nieuwkomers betekenen stuk voor stuk een meerwaarde voor het elftal en zo hoort het. Uiteraard is de cohesie binnen een spelersgroep van 25 of 30 jongens anders dan met een kleinere kern, maar om hogerop te geraken, is een ruime selectie een must en ik voorzie op dat vlak geen problemen.”

Zondag een vol huis, dat wordt gezellig !
Spencer : “het zal aan sfeer niet ontbreken. Ik ken de Antwerpsupporters en die mensen zorgen altijd voor positieve ambiance in een stadion. Voor zover mij bekend, hebben die fans mij de transfer naar Waasland-Beveren gegund. Hopelijk valt er ook tussen de lijnen wat te beleven. Van de huidige basisploeg heb ik enkel nog met Oris en Lambot gespeeld.
Het enige wat The Great Old nodig had, was een financiële injectie en een stabiel beleid.
Zodra aan die voorwaarden werd voldaan en de sportieve prestaties volgden, liep het storm aan de loketten, want de achterban is het stamnummer 1 trouw gebleven.
De Bosuil fleurt weer helemaal op met zoveel nieuwe gezichten en vers kapitaal waardoor de hoop en het gevoel over een nieuwe generatie die opkomst is, overheerst.
Ik kijk er echt naar uit om tegen Antwerp te spelen. Een speciale club en je moet er gespeeld hebben om het te beseffen. Familiaal en toch ook weer niet. Geen specifieke voetbalsfeer, maar uniek omwille van zijn traditie en geschiedenis.”

Als vooruitgeschoven medefavoriet voor de titel starten met 15 op 15 is super, maar ondertussen hebben we middels die 1 op 12, kennis gemaakt met de gevreesde keerzijde van de medaille. Wat is de werkelijke waarde van deze ploeg ?
Spencer : “onze doelstelling is net als vorig seizoen top 4 of 5 halen en bijgevolg eindronde spelen, maar met een net iets betere finishing touch. We werden voor aanvang van het seizoen overal getipt als titelkandidaat, maar zo logisch is dat niet voor de nr 4 van vorig seizoen. Onze sterke eindronde en de goeie aankopen, waren aanleiding om in de pers tot gedoodverfd favoriet te worden gebombardeerd, maar de groep is steeds rustig omgegaan met die druk, ook na de 15 op 15. We zagen het als een bonus ten opzichte van de ploegen waarvan we denken dat ze in aanmerking komen voor de eindronde, meer niet. Die ploegen zijn nu dichterbij geslopen of hebben ons zelfs gepasseerd op de ranglijst, maar onze doelstelling blijft meedoen voor het volgende eindrondeticket. De groep is nuchter genoeg om te beseffen dat de top 4 moet kunnen, maar het is geen vanzelfsprekendheid. Rekening houdende met de budgettaire mogelijkheden van de club, is dit een realistisch streven.”

We hebben een gelijkwaardige spelersgroep, maar heeft de ploeg geen behoefte aan een leidersfiguur die opstaat als het wat minder gaat ?
Spencer : “een echte leider die als het ware boven de groep staat, is er niet, maar Kristof Lardenoit is reeds vanuit zijn Beverentijd, de man die naar het bestuur en de buitenwereld toe, de meeste zaken regelt. Verder vormen we als groep een goed geheel die niet is opgedeeld in vakjes waar de ouderen dit en de jongeren dat te vertellen hebben. Tijdens een wedstrijd is het wel aan de meer ervaren spelers om de coaching op het veld over te nemen, maar na de match zijn we één team. Ik denk persoonlijk niet dat we een leidersfiguur missen. Alles hangt er van af hoe men iets overbrengt. Het geweer van schouder veranderen tijdens een wedstrijd door beter te gaan spelen, zal een groter effect ressorteren dan zijn stem schor te schreeuwen en verbaal uit te halen naar de maats. Spelers die als leider voortdurend roepen en tieren, moeten het gemiddelde niveau fel overstijgen, want anders krijgt men problemen in de groep met spelers die af en toe een andere mening delen. Dit soort leidersfiguren heeft de huidige spelersgroep niet nodig. Wij kunnen mekaar nog het best motiveren door individueel sterk te presteren.”

Welke ploegen zie je een heel eind komen ?
Spencer : “zoals het klassement er nu uitziet, doet Eupen goede zaken, maar let op voor Antwerp en Oostende. Vooral de kustploeg staat niet meteen hoog bovenin, maar ze hebben wel al enkele bijzonder lastige verplaatsingen achter de rug (naar Eupen en Antwerp). Charleroi komt van ver terug en is het aan zijn stand en budget verplicht een rol van betekenis te spelen. Aan Waasland-Beveren om ons daar tussen te nestelen !

Patrick Van Wesemael.

(Dit interview is ook te lezen zondag in het aan te prijzen gratis clubblad van Beveren dat o.a. in het themacafé verkrijgbaar is.)