Een uur degelijk voetbal levert maar evenveel op als een half uur onderschatting.
Zaterdagavond heeft WB een schijnbaar geruststellende 0-2 voorsprong, alsnog uit handen gegeven en daar was absoluut geen aanleiding toe. Het speelde de eerste helft niet perse denderend, maar het was zonder discussie wel de beter voetballende ploeg, creëerde enkele (net iets te weinig) goeie kansen, maar ging in de tweede helft onnodig kopje onder toen het elftal van Dirk Geeraerd dacht de schaapjes al op het droge te hebben, maar thuisploeg Dender met een vrijschop en een onterecht toegekende corner, tot 2-2 mocht terugkomen. In de slotfase kwam Dender met een gevaarlijk schot nog dichtbij de winninggoal.
Het was uitkijken welke ploeg Dirk Geeraerd na de late 1-0 tegen Antwerp, tussen de lijnen zou sturen. De Silva, Van Damme en Onana bevolkten ditmaal de bank en aan Didier de taak om het vlot scoren van de hele ploeg in de beginfase van het kampioenschap, opnieuw nieuw leven in te blazen. Zonder diep te moeten gaan, nam WB het betere van het spel voor zijn rekening, maar in de eerste 45 minuten kwam het niet verder dan een poging van een goed spelende Didier die tegen de paal strandde en een verdienstelijk schot van Kielo-Lezi rakelings over.
De ruimte op de flank van Kielo-Lezi lag voortdurend open, maar ze werd nauwelijks gebruikt. Toch prikte Dender met een dreigende Thibaut af en toe gevaarlijk tegen, maar Clepkens gaf telkens goed thuis. De verdiende voorsprong voor WB viel met de rust in zicht. Kielo-Lezi met de gemeten voorzet en een rake overhoekse kopbal van Didier waarop de doelman kansloos was.
De tweede helft was amper een paar minuten bezig, of Doumbia (op teletekst spreekt men van een owngoal) verdubbelde de score. Aanleiding was een goeie poging van Didier die aanvankelijk werd gestuit door de Denderse keeper, maar volgens mijn waarnemers kon Doumbia in de herneming scoren. Er leek geen vuiltje aan de lucht en Paulussen werd nog eens in stelling gebracht voor de 0-3, maar hij kraakte zijn schot. Maar in plaats van door te gaan en een op dat moment zwalpend Dender af te maken, sloop er onderschatting in de ploeg en verdween de precisie in het spel van WB. Hierdoor kon Dender opnieuw in de match komen, zeker nadat Gunter Thibaut met een lage kopbal op vrijschop voor de aansluitingstreffer had gezorgd. Wat later kende scheids Geldhof een onterechte hoekschop toe aan Dender en Coppin tekende voor de 2-2. Twee stilstaande fases deden WB wederom de das om en dat was zuur, totaal niet nodig en levert kostbaar puntenverlies op in de rangschikking. Winst had WB immers naast Oostende op de tweede plaats kunnen brengen, maar zo zullen ze er in Charleroi en nog enkele andere steden in België, ook over denken. Alleszins een gemiste kans om het broze vertrouwen van de spelersgroep weer wat op te vijzelen met het oog op de partij van zaterdag tegen Tubeke.
Anderzijds is een 4 op 6 na matchen tegen Antwerp en Dender en een 1 op 12 daarvoor, voorzichtig hoopgevend. De pessimisten zien dit gelijkspel echter terecht als een valse start in het tweede periodekampioenschap. Feit is dat WB voorlopig (op enkele matchen na zoals in Aalst en Woluwe), te zelden het niveau haalt waarvan de supporters voor aanvang van het seizoen hadden gehoopt dat het mogelijk was en die verwachtingen waren gebaseerd op de uitgesproken ambitie en inkomende transfers. Misschien moet het aankoopbeleid iets meer worden afgestemd op de kwaliteit dan de kwantiteit, want nu reeds is duidelijk dat heel wat jongens dit seizoen niet of nauwelijks aan de bak zullen komen en laat ze goedkoop of zelfs transfervrij naar de Freethiel gehaald zijn, indien zij onvoldoende in aanmerking komen voor een selectie in het fanion, vormen zij een overbodige verliespost. Toch wil ik de laatste zijn om het transferbeleid van WB in vraag te stellen. Door de jaren heen heeft het bestuur van RS Waasland (grotendeels ook het bestuur van Waasland-Beveren), geroemd geweest voor zijn deskundigheid op dit vlak en ben ik zelf altijd een bewonderaar geweest van de wijze waarop deze mensen er telkens in slaagden om een ploeg samen te stellen, zonder ronkende namen, maar hiermee toch steevast mee vooraan te draaien en vaak de eindronde te spelen.
En zoals ik van een voetballer niet kan aannemen dat hij bv. na een mindere periode het scoren verleert, zo veronderstel ik dat men als bestuurslid zijn visie op het aan- en verkoopbeleid van zijn club na wat tegenvallende resultaten, niet verandert. Overigens, de befaamde bestuursploegen van KSK Beveren destijds, kochten ook per seizoen 3,4 of soms 5 spelers in tweede, toen zelfs vaker in derde klasse, in de hoop dat als daarvan de helft meevalt, hebben we prima geboerd.
STILSTAANDE FASES WEDEROM STRUIKELBLOK.