In een wat kil en sfeerloos décor, heeft WB zondagnamiddag niet de minste overschot gehad om een moeizame, maar zeer belangrijke, overwinning te boeken tegen een niet eens zo indrukwekkend Roeselare. Hierdoor blijven de mannen van Dirk Geeraerd meedoen voor de prijzen en krijgt de topper van volgende week in Oostende, nog wat extra pigment.
Opvallend : de 4 ploegen die in het Belgacom-project zijn gestapt, wisten allen hun wedstrijd winnend af te sluiten.
Het zondagnamiddagvoetbal op de Freethiel, is geen cadeau voor supporters en spelers. Behalve wanneer de tegenstander van het formaat Antwerp is, raakt het stadion gezellig gevuld, maar helaas is dat eerder een uitzondering, dan regelmaat.
Te veel spelers bij WB, halen momenteel niet het niveau dat van hun mag worden verwacht.
Gevolg is dat die spelers dikwijls tot grote ergernis van het publiek, op de persoonlijke toer gaan om de zaak te forceren en daarbij het collectief vergeten. Die onmacht werd in het slotkwartier gisteren enkele keren overduidelijk gemanifesteerd waardoor de spanning tot de laatste seconden bleef. Niet dat WB zoveel kansen had afgedwongen om al langer de zege vast te leggen, maar met wat meer overleg in het spel tegen een Roeselare dat risico’s moest nemen, waren ruimere cijfers dan die 2-1, mogelijk geweest.
Er waren amper 6 minuten gespeeld, toen de bezoekers uit Roeselare al meteen dreigden het prima thuisrapport van WB (15 op 18), te verstoren. Een vinnige Sene, kon een vrijschop in doel deviëren. Weinige minuten later lukte het hem bijna een tweede keer, maar ditmaal was Clepkens paraat om erger te voorkomen. WB kon hier tegenover weinig in de plaats stellen waardoor een onzekere doeman bij Roeselare, te zelden aan het werk werd gezet om optimaal te profiteren. Seoudi en Kielo-Lezi kregen nauwelijks een poot aan de grond. Zo moesten tot de 43ste minuut wachten om de eerste splijtende en gevaarlijke actie van Jean-Paul te noteren, maar toegegeven, het was er eentje die gezien mocht worden.
Ontgoocheling troef bij de supporters onder de rust, want de lang verwachte positieve kentering was ook in de eerste helft weer uitgebleven en alhoewel in het voetbal de vlam van de ene op de andere minuut in de pan kan slaan, vielen er in het eerste bedrijf amper signalen op te vangen die beterschap na rust aankondigden. Of het inbrengen van Masureel en Onana er iets mee te maken heeft weet ik niet, maar de kentering kwam er wel, echter die was niet het resultaat van zoveel beter spel. Tussen de 55ste en 61ste minuut, keerde de partij. Eerst mocht een verder onzichtbare Seoudi een voorzet van Da Silva inkoppen en 5 minuten later werd een fout op Masureel bestraft met een penalty. Seoudi zorgde met zijn tweede goal voor opluchting, maar de schaapjes waren nog niet op het droge. Een speler van Roeselare trapte de bijna gelijkmaker op de paal en aan de overkant vond Kielo-Lezi de lat op zijn weg naar het doelpunt dat voor hem hopelijk dringend het broodnodige vertrouwen kan schenken.
De stand wijzigde niet meer waardoor WB zijn zwaar bevochten overwinning op zak had en die verdienste heeft het helemaal aan zichzelf te danken. Het palmares thuis wordt opnieuw een stukje opgepoetst, maar de kleuren vertonen voorlopig te weinig schittering. De overwinning van gisteren kan niet eens verdoezelen dat onze ploeg een moeilijke periode doormaakt, maar het grote verschil met vorig seizoen is dat er nu wel wordt gewonnen en punten gepuurd uit evenwichtige wedstrijden. Of dat er voldoende zullen zijn om mee de verhoopte hoofdrol te vertolken, valt af te wachten, maar na 14 speeldagen is de puntenoogst van 27, geen echte mislukking. Zondag in Oostende staat er een heuse topper op het programma en zal WB zonder twijfel het beste in zich moeten bovenhalen om de kustploeg die tot nu toe nog geen kennis maakte met verlies, te bedwingen.
MOEIZAME, MAAR BELANGRIJKE OVERWINNING.