Malinees met Beverse roots doet WB pijn.
Toen de wedstrijd in Oostende op zijn laatste benen liep, had ik de vaste overtuiging het mij eens gemakkelijk te maken en deze nabeschouwing te beperken tot : zeer zwak en boeken toe. Een paar uur later dacht ik er al heel anders over, want zondag in Nieuwkerken wacht alweer een nieuwe opdracht en wordt niet van een supporter verwacht dat hij het recht heeft om teleurgesteld, zwaar ontgoocheld en zelfs kwaad te zijn, maar dat hij er de volgende wedstrijd gewoon weer staat om zijn ploeg aan te moedigen. En hopelijk zijn de spelers er even kapot van als de fans zondagnamiddag in het Albertparkstadion, want anders heeft onze positieve ingesteldheid, weinig zin.
Tien minuten heeft WB zondag de indruk gegeven dat het in zijn kansen mocht geloven dat er iets te rapen viel bij seizoensrevelatie KV Oostende, maar nadat we alweer op een stilstaande fase werden gepakt, ging het licht veel te vroeg, maar definitief uit. In de twaalfde minuut kopte Dissa eerst tegen de lat na hoekschop, maar een totaal ongedekte Brouckaert mocht Sam Vermeylen (vervanger voor de zaterdag geblesseerd geraakte Clepkens) rustig te grazen nemen. Tot dan toe was het al WB wat de klok sloeg (en dan heb ik het over het balbezit), maar het eerste gevaar in de zestien was dus meteen goed raak voor de thuisploeg. Vanaf dat moment nam Oostende het commando volledig over en kon enkel Seoudi met een kopbal op het dak van het doel omstreeks de 36ste minuut, nog voor dreiging zorgen. Mahamadou Dissa die via SK Beveren naar Roeselare verhuisde, kreeg een rol als spelmaker op het middenveld toebedeeld en vervulde die met brio. In de 40ste minuut bekroonde de Malinees zijn schitterende wedstrijd met een dito doelpunt vanop 20 meter.
Ofwel was Dirk Geeraerd aan de rust zijn donderpreek vergeten, ofwel was hij in dovemansoren gevallen, maar dat Waasland-Beveren zich enigszins zou herpakken na rust van een rampzalige eerste helft, was geen ogenblik sprake. En het meest frustrerende was nog dat de thuisploeg niet eens zo groots moest voetballen om een ontstellend zwak WB, af te houden. Met Diallo, Onana en De Silva, werden alle bankzitters nog in het veld gebracht in de hoop het tij te keren, maar niemand ontsnapte aan de malaise. Het pijnlijkst was de invalsbeurt van Diallo die tegen zijn oude ploeg geen tien minuten op het veld stond en na het neerhalen van Jamaique Vandamme, opnieuw richting kleedkamer mocht (er was toch ene slimme in het WB-kamp zondagnamiddag). Met zijn tweede doelpunt tilde Dissa de score naar 3-0 en nog bleef Oostende-coach Vanderbiest zijn troepen naar voor jagen.
In de slotminuten kreeg KVO een vrijgeleide om een knappe aanval in mekaar te knutselen en die door Luissint voorbij een kansloze Vermeylen (Sam viel in deze match overigens weinig te verwijten) te laten werken. Gelukkig hadden wij (supportersclub Den Belly’s uit Bornem), het beste van de dag al achter de kiezen, nl. een lekker ontbijt in ons lokaal, een gezellige busreis en een verkwikkende wandeling in Oostende.
De opdracht voor WB tot aan de jaarwisseling is niet simpel, maar evenmin onmogelijk.
Een 9 op 9 in de wedstrijden tegen, uit Sportkring Sint-Niklaas en thuis tegen Heist en Woluwe, kunnen ons seizoen herlanceren. Ondertussen leveren de confrontaties met de betere ploegen in de reeks, keer na keer verlies op. En als we zien welke remonte Woluwe en Charleroi inmiddels hebben gemaakt, is het maar best dat we die in hun mindere periode hebben ontmoet. Alhoewel, Woluwe komt er dus aan op zondag 18 december.
De eerste ferme tik door een Belgacom-gefrustreerde is uitgedeeld en ik voel mij namens WB alvast niet de fiere bezitter !
AFHAKEN, MAAR PROBEREN NIET TE KRAKEN.