Niet Eupen of Virton, maar de verplaatsing naar Sportkring Sint-Niklaas spant de kroon qua duur onderweg naar huis. Uitwedstrijden met de bus, ze hebben wel iets qua sfeer op de bus en ook in het vak voor de bezoekende supporters heerst er dan een soort saamhorigheid die moeilijk te beschrijven is voor iemand die het van horen zeggen moet hebben.
Maar wat gedacht van een verplaatsing met de trein !
Die naar Nieuwkerken leek ons op het lijf geschreven. Niet ver, vlot bereikbaar met de trein waardoor een mens al eens op een veilige manier een pint kan drinken.
Sinds zondag hebben er een paar van Den Belly’s volgens mij hun buik van vol, want thuiskomen om 20 uur na een wedstrijd in Nieuwkerken waarvan het laatste fluitsignaal om 16.20 uur had geklonken, dat kon natuurlijk veel beter.
Het begon al bij het vertrek aan het station in Bornem waar onze trein met bestemming in Sint-Niklaas om 12.35 uur voorzien was, maar pas om 12.50 uur arriveerde. Daar ging onze tussenstop in het Sint-Niklase stationsbuffet waar we normaal gezien een half uurtje zouden bekomen van een tien minuten durende treinuitstap. Gelukkig was er een heuse cafébaas in ons gezelschap en die maakte de pijn van het wachten een stuk aangenamer door de geïnteresseerden van een heerlijk jenevertje te voorzien.
Omdat het station van Bornem in het weekend gesloten is, kochten we op de trein een groepsticket, maar dan is het uiteraard wel de bedoeling om samen te blijven.
Zoals te verwachten, in het station van Sint-Niklaas was er onvoldoende tijd om een bezoek te brengen aan het buffet, maar dat zouden we later ruimschoots goed maken.
Om 13.19 uur stopte de trein richting Antwerpen in het station en die zette ons 4 minuten later af aan het station van Nieuwkerken. Daarna volgde een wandeling van een kwartier tot aan het terrein van Sportkring. Bedoeling was om onmiddellijk na het laatste fluitsignaal koers te zetten in een behoorlijk tempo naar het station van Nieuwkerken. Daar zouden we een trein hebben naar Sint-Niklaas om 16.35 uur. We wisten dat het close zou worden aangezien een wedstrijd meestal een kleine 5 minuten uitloopt. Dat was nu niet anders en de veilige voorsprong van WB die ons zou toelaten wat vroeger te vertrekken, was er evenmin. Gevolg : toen de man in het zwart affloot, bleek de kans zeer gering om nog tijdig aan station Nieuwkerken te geraken en omdat het drankpunt een kwartier voor het einde van de wedstrijd werd gesloten, stonden we daar netjes. Maar geen nood, dan maar beroep doen op de bevriende relaties van de Beverboys. Een halve bak Jupiler gekocht aan hun bus en hopen dat de tijd voor de volgende trein (17.35 uur) wat sneller voorbij zou vliegen.
Het uitkuisen van die voorraad verliep redelijk vlot waarna de trip naar het station van Nieuwkerken werd ingezet. Ruim op tijd daar, werd nog wat nagekaart over de match en de sfeer zat er ondanks alles nog goed in. Yves en Luc maakten zelfs een stationdansje op het nummertje “’s nachts na tweeën komt het dak hier altijd naar beneden”.
Om 17.35 uur rinkelde de bel en dat was een euforisch moment.
Opnieuw in het station van Sint-Niklaas, was er ditmaal voldoende tijd om een bezoekje te brengen aan het lekker warme buffet, want de trein met bestemming Mechelen die stopt in Bornem, zou pas om 18.14 uur vertrekken. Nu vloog de tijd wel voorbij en de helft van ons groepje bestaande uit een tiental personen waaronder Kevin de bezitter van ons groepsticket, maakten omstreeks 18.10 uur aanstalten om naar het perron te vertrekken. De andere helft dronk iets langzamer zijn koffie of pint uit, maar toen we in de gang van het station aankwamen, liepen we op de Pittaboys die tijdens de derby de sfeer er goed hadden in gebracht. Enkelen van ons wilden er uiteraard mee op de foto, de anderen (ons groepje werd dus nog eens verdeeld) gingen op zoek naar perron A. Dat vinden was geen probleem, maar de trein zelf, dat was een ander paar mouwen. Die stond onopvallend een beetje verder achter de hoek, maar we besloten toch maar terug naar beneden te gaan om op zoek te gaan naar die trein. Enfin, om een lang verhaal kort te maken, toen we opnieuw perron A bestegen, zagen we hem nog net rijden. De pittaboys konden er mee lachen, wij natuurlijk minder. Dan maar van de nood een deugd gemaakt en opnieuw het knusse buffet opgezocht. De GSM’s werden vlot bovengehaald, maar het verhaal dat die trein voor één keer te vroeg was vertrokken, vond nergens bijval. Om 19.14 uur waren we gelukkig op tijd om de volgende trein te halen en ondertussen had Luc wel opnieuw treinticketten moeten kopen. De tactiek van de NMBS is dus geslaagd, want eerst te laat komen en vervolgens weer te vroeg vertrekken, het brengt een supporter van WB aan het twijfelen. Het was dus allemaal heel close zondag, niet in het minst de 1-2 winst, want een mens zou op den duur vergeten dat we naar het voetbal waren geweest.
Het zal volgens mij nog lang duren vooraleer een volgende verplaatsing met de trein op de bestuursvergadering zal worden goedgekeurd.
En toch hebben we ons goed geamuseerd !!!
UIT DE KEUKEN VAN DEN BELLY’S.