Clepkens staat er weer.
Misschien is dat wel de enige positieve vaststelling na de kansloze 1-0 nederlaag van vrijdagavond in Charleroi.
Laat mij vooreerst hulde brengen aan de supporters die de moed hadden om dit non-schouwspel live bij te wonen. Op een vrijdagavond in de wagen of bus stappen om zijn ploeg aan de andere kant van het land te gaan aanmoedigen en dan zo’n erbarmelijke vertoning voorgeschoteld krijgen van zijn ploeg, het moet een pijnlijke ervaring zijn.
Nu is het altijd mogelijk om tegen een verliespartij aan te lopen wanneer de bestemming Mambour is, maar als een invaller in de slotminuten bij een 1-0 achterstand voor de enigste offensieve dreiging uit de match zorgt, zegt dat wel iets over de intenties waarmee WB naar Charleroi was afgezakt. Nochtans zou de spelersgroep voldoende vertrouwen moeten getankt hebben na de, weliswaar nipte maar qua voetbal overtuigende partij tegen Boussu Dour, maar daar was vrijdagavond op geen moment iets van te merken. Jo Van Damme die tegen Boussu Dour nog een dijk van een wedstrijd speelde, moest zijn plaats centraal achterin afstaan aan Doumbia. Het zijn misschien wel dit soort voortdurende verschuivingen, zelfs als ze niet echt nodig zijn, die elk vertrouwen in de kiem smoren.
Met de 0-0 ruststand, mocht WB zich dik in de handen wrijven, want de thuisploeg begon furieus aan de partij en zette WB een klein half uur lang het mes op de keel. Een goeie Clepkens, de paal en een waarschijnlijk onterecht afgekeurd doelpunt, zorgden in die fase al dat WB niet verzoop, maar nog even bleef drijven. Daar stonden nauwelijks enkele schuchtere pogingen van de bezoekers tegenover, al moet gezegd dat WB het laatste kwartier van de eerste helft een voet in de wedstrijd kreeg, maar doelman Coqu van Charleroi had net zo goed op een draagbaar tv-toestel achter zijn doel naar de match Genk-STVV kunnen kijken die op datzelfde tijdstip werd gespeeld.
Bij het verlaten van de kleedkamers, gaf WB zowaar de indruk door te gaan op het elan van het slotkwartier van de eerste helft. Het versierde een paar hoekschoppen, maar de mannen van Tibor Balog namen vrij snel het commando weer over en gingen duidelijk voor de overwinning, een ingesteldheid die bij ons ontbrak. De goal die niet kon uitblijven, viel een kwartier voor tijd en kwam op naam van Hervé Kage. Seoudi werd op het middenveld foutief de bal ontfutseld en terwijl Van Damme ten gronde lag, profiteerde Kage om de enige goal uit de match te scoren.
Een nederlaag waar men als supporter weinig moeite mee heeft omdat ze onbetwistbaar is.
Charleroi zet een 15/15 neer en WB begint 2012 met 6/9 wat zeer behoorlijk mag genoemd worden. Toch gaat alweer een topmatch kansloos verloren en met uitwedstrijden naar Eupen en Antwerp in het verschiet, moeten we ons realiseren dat het de hoogste tijd is om te bezinnen. Prachtige transfers zoals die van Cavens, zijn toe te juichen, maar zullen onvoldoende rendement opleveren indien er niet meer in eigen mogelijkheden wordt geloofd.
WIE BANG IS KRIJGT NOG MEER SLAAG.