Met een lach en een traan : Rudi De Jaeck is véél te vlug van ons heen gegaan.
Er ware ongetwijfeld zondagavond nog heel wat supporters aan het nagenieten van de prachtige overwinning die WB pakte tegen Aalst, toen ons omstreeks 19 uur het dramatische nieuws bereikte over de plotse dood van onze veiligheidsverantwoordelijke Rudi De jaeck. Rudi was amper 48 jaar en om maar even aan te tonen hoe jong dat is : Thomasz Radzinski waarvan eerder op de namiddag bekend raakte dat hij tot het einde van het seizoen de rangen van WB komt vervoegen, is amper 10 jaar jonger dan Rudi.
Vreugde en verdriet, een lach en een traan, het leunt vaak beangstigend dicht bij mekaar aan.
Op het moment dat WB op de Freethiel de laatste hand legde aan een knappe overwinning tegen Aalst, nam Rudi in het ziekenhuis even onverwachts als veel te vroeg, afscheid van het leven. Zaterdag was hij daar opgenomen met gezondheidsklachten en zijn toestand werd op korte tijd dramatisch slecht met de dood tot gevolg. Het moet een onmenselijke klap zijn geweest voor zijn echtgenote en familie, maar ook Waasland-Beveren is zwaar aangeslagen door het plotse overlijden van onze veiligheidsverantwoordelijke.
Rudi De Jaeck was een stille, maar hardwerkende kracht. Hij was een voetbalbeest die in tegenstelling tot veel anderen, nagenoeg alle geledingen binnen een voetbalclub, als zijn binnenzak kende en daarbij koos hij niet altijd voor de gemakkelijkste oplossingen. De supporters- en jeugdwerking, zijn immers niet meteen de meest vanzelfsprekende besturen binnen een voetbalvereniging om in te stappen, maar Rudi bezat een bovengemiddelde dosis diplomatie die hem hielp de woeligste wateren veilig te trotseren. En veiligheid, dat was zijn laatste passie waar hij zich had in vast gebeten. Op korte tijd en met de hem eigen gedrevenheid, nam hij de functie van veiligheidsverantwoordelijke waar.
Rudi De Jaeck was een aimabel man, altijd aanspreekbaar, correct en het ene woord nooit hoger in toon dan het andere. Een KSK Beverensupporter in hart en nieren die, in de periode dat mensen zoals Hennie Van Gijsel, Gerry Smet en Renaat Goedemé, door hun collega’bestuursleden als overbodig werden bestempeld, beschutting ging zoeken bij RS Haasdonk, later RS Waasland. Maar natrappen stond niet in het woordenboek van Rudi en uit sporadische gesprekken die ik mij uit die periode herinner, verscheen steeds zijn kloppend hart voor KSK Beveren aan de oppervlakte. Rudi was ook één van de eersten die mij belde om naar mijn mening te vragen over de toenadering tussen KSK Beveren en RS Waasland. Het moet hem ontzettend veel deugd hebben gedaan dat de toenadering uitdraaide op een fusie, want de Freethiel was zijn sportieve liefde. Helaas heeft Rudi onvoldoende lang kunnen genieten van het mooie sprookje dat WB in petto heeft en waaraan hij zo graag zijn steentje wou bijdragen. Rudi was een volksmens en voelde zich in zijn sas tussen het volk. Een man ook met ambitie en die wilde hij het liefst realiseren vanuit de achtergrond.
Geen grote woorden en de voorgrond hoefde evenmin. In de luwte nadenken over een betere aanpak en in stilte genieten als het lukte, dat was zijn te prijzen manier van werken.
Een paar weken geleden nog tijdens een uitwedstrijd van WB, vroeg Rudi mij tijdens de onvermijdelijke begroetingen op zo’n verplaatsing : “Patrick, hoe lang kennen wij mekaar eigenlijk al ?” toen ik verbaasd antwoordde “een jaar of 30 zeker Rudi”, repliceerde hij “ik denk dat het langer is”, waarna de gebruikelijke handdruk volgde en hij zijn weg verder zette. Sinds zondag heeft het GPS-toestel van Rudi voor “onbekende bestemming” gekozen, maar in naam van de supporters van KSK Beveren en die van RS Waasland, hou ik er aan Rudi te bedanken voor het vele werk dat hij in dienst van de beide clubs met een groot hart en dito glimlach, heeft verricht. Ik zal onze korte begroetingen missen makker, maar de bewondering voor een begrijpend mens, zullen blijven en hoe kan ik uw grote mensenkennis beter omschrijven als met de volgende anekdote : telkens als je mij zag, kwam je op eigen initiatief naar mij toegestapt omdat je besefte dat het omgekeerde niet evident was. Bedankt vriend voor zoveel begrip.
IN MEMORIAM : RUDI DE JAECK.