Revanche binnen, maar niet zonder slag of stoot.
In een best genietbare wedstrijd tussen de voor aanvang van de wedstrijd nummers 2 en 4, hebben Waasland-Beveren en Oostende in een goed gevuld Freethielstadion, gezorgd voor een aangename pot voetbal. De thuisploeg trok, niet zonder moeite, uiteindelijk aan het langste eind en omdat ook Eupen niet voorbij Wetteren geraakte, werd Sporting Charleroi kampioen van de tweede klasse zonder zelf in actie te moeten komen.
Alhoewel beide ploegen de eindronde nog moeilijk kunnen ontlopen, heeft zowel WB als Oostende nog geen eindrondeticket op zak, in tegenstelling tot Eupen en kampioen Charleroi.
Maar de wedstrijd van zaterdagavond was meer dan een gooi doen naar deelname aan de eindronde. Het seizoen afsluiten als vice-kampioen, dat staat niet mis op het palmares van een prille fusieclub. En natuurlijk wilde Oostende dat al een match of 10 ongeslagen was, graag die status met een paar partijen verlengen. Door de geciteerde belangen kwam de wedstrijd vrij moeizaam op gang, maar de eerste grote kans was toch voor de mannen van Dirk Geeraerd. Een knappe aanval werd door Seoudi vanuit een moeilijke positie op doel gegeven, maar alsnog voor de doellijn weggewerkt. Er was bijna een half uur gespeeld toen Da Silva (op het middenveld geposteerd waardoor mede-uitblinker Laurens Paulussen als rechtsachter werd geposteerd) met een vernuftig balletje Snelders bediende en Kristof reageerde even gevat als koelbloedig met de 1-0 als gevolg. De wedstrijd was vanaf dat moment definitief gelanceerd. Gelukkig stond bij WB een onklopbare Clepkens onder de lat, alhoewel hij bij een doorbraak van Jonckheere de hulp van Mich Van Hoey nodig had om de bal van de lijn te keren. En toch lukte het Waasland-Beveren om nog voor rust de minst gepasseerde defensie van tweede klasse, een tweede keer voor schut te zetten. Voorzet Cavens en kopbal Doumbia. Nochtans had kort voor zijn goal Doumbia van Dirk Geeraerd een seintje gekregen dat Jan Masureel moest opwarmen omdat Kazim onzeker stond te acteren. Zijn doelpunt kwam dus geen moment te vroeg en alvast tot mijn grote tevredenheid, want hoe dikwijls is Doumbia al niet door het doelkader of een superredding, van meerdere goals verstoken gebleven.
Wie dacht dat Oostende zich bij deze 2-0 ruststand zou neerleggen, kwam bedrogen uit.
De mannen van Fred Vanderbiest vochten als leeuwen (ik veronderstel dat garnalen dat niet doen) en Clepkens kreeg de gelegenheid om uit te groeien tot de beste man op het veld en dat is altijd meegenomen wanneer aan de overkant met Jeremy Dumesnil de minst gepasseerde doelman van de reeks staat. Het was pompen of verzuipen voor WB, want zelfs een late tegengoal zou de spanning tot de laatste seconde in de wedstrijd houden. In een en dezelfde actie moest Cleppie 2 wereldsaves uit de mouwen toveren waarna de bal in de derde poging van Oostende tegen de paal belandde. In de 84ste minuut werd een lichte strafschop toegekend na fout op Snelders, maar Augusto Da Silva schoot de bal bijzonder zwak in de handen van de doelman. Het wordt hoog tijd dat daarop beter wordt geoefend, want eerder dit seizoen misten Snelders, Cavens en dus nu Da Silva vanop de stip, terwijl de penalty van Onana afgelopen woensdag tegen Lommel ook al moeizaam voorbij de bezoekende portier Thoelen werd gewerkt.
Al bij al een te verwachten lastig opgetekende driepunter, maar hij is binnen en de cijfers die Waasland-Beveren aan het verzamelen is dit seizoen, worden met de week indrukwekkender. Bovendien prijken onze jongens, minstens voor een weekje, op een keurige tweede plaats en laat de titel van vice-kampioen symbolisch zijn en geen enkele garantie betekenen voor onze kansen in de eindronde, het zou wel deugd doen en verdient zeker een compliment voor de hele entourage van WB. Niet in het minst de supporters, want toen onze ploeg in de tweede helft dreigde kopje onder te gaan, hielden de gezangen van de fans minutenlang aan. Dikke proficiat gasten !
COMPLIMENT VOOR WB – PLUIM VOOR OOSTENDE.