Aan het Oost-Vlaams derby tegen KAA Gent van afgelopen weekend, heb ik alweer een dubbel gevoel over gehouden. Zonder van een hoogstaande wedstrijd te kunnen spreken, speelde WB wel een bijna perfecte match. Vanuit een goeie organisatie niet al te veel kansen toestaan en vooral in de tweede helft gedreven op zoek gaan naar de overwinning waarbij het enkel vergat een aantal uitstekende mogelijkheden te benutten.
Wat kan je dan als coach je spelers verwijten ? Laat een wedstrijd zoals die tegen de Buffalo’s nog 10 keer overspelen en 8x wint Waasland-Beveren. Een volgende match van dit kaliber moet haast punten opleveren, maar die garantie is er uiteraard nooit. Dergelijke wedstrijden kunnen volgens mij alleen gecompenseerd worden door een keertje als ploeg volledig onder te liggen en toch op een diefje met de volle buit gaan lopen.
Tot daar het positieve gedeelte van het verhaal, maar de realiteit is dat zolang er niet gewonnen wordt, het vertrouwen van zo’n spelersgroep in het beste geval onaangetast kan blijven, zeker niet groeien. En dat tikkeltje groei is een must voor een aantal spelers bij wie het afwerken tot nu toe “net niet” werd. Plut bv. werkt zich te pletter, staat er ook wat alleen voor, maar ontbeerde dat beetje geluk om zijn naam op de lijst met doelpuntenmakers te zien voorkomen. En zo lopen er nog wel een paar jongens rond. Kortom, we lagen misschien wel eens een helft onder, maar werden nooit van de mat gespeeld tot nu toe en waren vaak de evenknie, zelfs enkele keren de betere ploeg. Zeer hoopgevend, maar toch overheerst bij mij de vrees dat die eerste overwinning er ook niet in het Guldensporenstadion komt.
Niet logisch afgaande op de prestatie van vorig weekend, maar hetzelfde gebrek aan vertrouwen waaraan ook spelers zijn bloot gesteld als de resultaten uitblijven ?
Kortrijk zit in een vergelijkbare situatie. Het voornaamste en niet onbelangrijk verschil is dat de Kortrijksanen wel al de zoete smaak van een overwinning mochten proeven, maar dat is voor trainer Hein Van Haezebrouck onvoldoende om zich thans een tevreden coach te voelen. Hein heeft met Kortrijk een schitterend seizoen achter de rug met de bekerfinale als prachtige beloning, helaas voor hem geen bekerwinst. Zo’n succesvol seizoen vraagt om confirmatie en smaakt natuurlijk naar meer, maar of club en trainer op dat vlak op dezelfde lijn zitten, is niet altijd even duidelijk. De manier waarop bv. werd gecommuniceerd tussen het bestuur van Kortrijk en Van Haezebrouck over het vertrek van keeper Van Hout naar KRC Genk, kwam voor een buitenstaander alleszins heel onprofessioneel over. Maar uiteraard is Hein voldoende prof om dit soort discutabele handelingen van zijn bestuur naast zich neer te leggen en keihard te blijven werken. Kortrijk heeft sowieso de ambitie om dichtbij en als het effe kan zelfs play-off1 te spelen, maar het aanbod van geďnteresseerden is ruimer dan het aantal beschikbare plaatsen.
Een overwinning zaterdag kan wonderen doen, want dan klimt WB tot op gelijke hoogte van Kortrijk waardoor onze WB-wereld er plots een stuk vriendelijker zou uitzien. Het zou een verdiende balans zijn na een loodzwaar vijfluik dat ons door de kalendercommissie werd opgedrongen. En ja, zelfs verlies is in deze fase absoluut nog niet noodlottig, maar het zo wat druk van de ketel weg nemen in het vooruitzicht van het duel tegen Cercle Brugge op 1 september. Gal Shish en Ghadir zijn alvast speelgerechtigd.
En zou de Joodse Gemeenschap in Antwerpen de weg naar de Freethiel vinden nu een halve kolonie landgenoten is neergestreken in het Waasland ?
WINST KAN WONDEREN DOEN.