StatisticsCounter Nieuws Gele ditjes, blauwe datjes archief

nabeschouwing.jpg EEN HELFT OP KWALITEIT EN EENTJE OP KARAKTER.

Met een voetballend uitstekende eerste helft en een tweede waarin een tomeloze inzet aan de dag werd gelegd, heeft WB zijn eerste puntje op verplaatsing verdiend. En alhoewel Genk over de 90 minuten bekeken veruit de meeste kansen creëerde, was het puntje op basis van de collectief sterke prestatie, volkomen terecht.

Wanneer ploegen met een budget van het niveau Waasland-Beveren buitenshuis iets willen halen bij ploegen met een dikke portemonnee zoals in het geval van Rc Genk, is een dosis meeval onontbeerlijk. Dat tikkeltje meeval had WB zaterdagavond zeker en vast, maar alles catalogeren onder de noemer “meeval”, zou afbreuk doen aan de schitterende wedstrijd van doelman Michaël Clepkens. Nochtans was het diezelfde Clepkens die aan de basis lag van de vroege openingstreffer van de thuisploeg. Monrose trapte een houdbare bal die onvoldoende werd geklemd door de WB-goalie en Vossen mocht ongehinderd binnen werken. Opgemerkt dient dat een aantal spelers van WB zich nogal eenvoudig in de zak lieten zetten, maar Michaël moest sowieso beter doen met de afstandstrap van Monrose. Vreemd genoeg kwam het Genkse doelpunt wat uit de lucht vallen, want de mannen van Dirk Geerard waren gretig uit de kleedkamer gekomen en voetbalden de hele eerste helft bij momenten zeer aantrekkelijk. De gelijkmaker net voor het afsluiten van het openingskwartier was dan ook een logische weerspiegeling van wat zich tussen de lijnen afspeelde. Plut knalde goed op doel, maar doelman Van Hout en de paal brachten redding. Uit de hoekschop die volgde devieerde linksachter Shish de bal in doel. WB bleef uitstekend meevoetballen waardoor de supporters een aangenaam kijkstuk voorgeschoteld kregen. Genk voetbalde de betere kansen bij mekaar waardoor Clepkens ruim in de gelegenheid werd gesteld om zijn misser recht te zetten en dat deed hij met verve. Vooraan werkten Plut en Badash zich te pletter ten dienste van de ploeg en het was dan ook geen wonder dat beide spelers vrij snel in de tweede helft door hun beste krachten heen zaten en wat later vervangen werden.

Genk begon tegen een verschroeiend tempo aan de tweede helft en voor WB was het een kwestie van pompen of verzuipen. Michaël Clepkens had echter weinig zin in verzuipen en toverde de ene knappe redding na de andere uit de handschoenen. De belegering was bij momenten zo groot dat de spelers van Genk mekaar in de weg liepen in hun ijver naar de voorspronggoal. WB raakte nog nauwelijks uit de ontknelling, maar in het slot van de match zette Farssi het wedstrijdbeeld bijna op zijn kop met de 1-2. Het laatste fluitsignaal van een soms belachelijk kaarten strooiende Nzolo was een enorme bevrijding.

Het eerste puntje buitenshuis is binnen en dat het in Genk werd gehaald, geeft extra glans aan deze knappe prestatie. Vreemd is dat Waasland-Beveren in Brugge, Standard en Kortrijk vaak de evenknie was van de tegenstander, maar met lege handen terugkeerde. Vooral de tweede helft in Genk hing de 2-1 bijna voortdurend in de lucht en uitgerekend daar wordt een puntje meegenomen. De 4 op 6 is een geweldige opsteker voor het interessante duel van komend weekend op de Freethiel wanneer Lierse de gast is. Waasland-Beveren speelde dus collectief een bijzonder sterke match, maar Clepkens en D’Ulivo overstegen individueel de meeste van hun ploegmaats. Seoudi en Doumbia maakten een prima invalsbeurt, maar dat kon helaas niet worden gezegd van Dugary. Om te ontkomen aan de zware druk van de thuisploeg na rust, was de ervaring/rust van iemand als Daniël Cruz wenselijk geweest. En mag het onderstreept dat Dirk Geeraerd die in een wat verder verleden wel eens werd afgeschilderd als een verdedigend denkende coach, die “kenners” nu week na week de mond snoert met, in de mate van het mogelijke, aantrekkelijk en offensief voetbal. In het besef dat spelers zoals Shish en Badash amper ingespeeld kunnen zijn en dat Lepoint en Cruz op komst zijn, ziet de toekomst er een stuk rooskleuriger uit. Er werd nogal lacherig gedaan toen Dirk Geeraerd een paar weken geleden verkondigde dat WB in oktober zijn beste niveau zou halen, maar afgaande op de wedstrijden tegen Gent, Kortrijk, Cercle en Genk, kan ik mij daar wel iets bij voorstellen.
Ik kijk alvast met grote belangstelling uit naar de komst van een verbazend goed Lierse dat dit seizoen slechts 1 nederlaag telt.

Patrick Van Wesemael.