* Dirk Geeraerd meester-puzzelaar ?
In de situatie waarin WB zich voorlopig bevindt, is de volgende wedstrijd altijd de belangrijkste. Komende zaterdag moet gehoopt worden op een driepunter tegen Lierse, maar dat is gespreksstof voor later deze week.
Met een 4 op 6 na thuiswinst tegen Cercle en een deugddoend gelijkspel in Genk, is het zinvol
heel even stil te staan bij het aandeel van Dirk Geeraerd in deze gunstige evolutie van de voorbije weken. Inderdaad, de voorbije weken, want wie de wedstrijden tegen Gent en in Kortrijk heeft gezien, zou niet verbaasd zijn geweest wanneer de balans ook daar 4 op 6 had opgeleverd. Pech, scheidsrechterlijk onrecht en een eigen falen waren er de oorzaak van dat niets werd geoogst in deze matchen. Het vertoonde spel rechtvaardigde echter een zeker optimisme, maar zolang de punten uitblijven, willen weinigen dit optimisme delen. Alhoewel Dirk Geeraerd bij hoog en bij laag bleef beweren dat het allemaal goed zou komen, moet hij zich bij momenten toch bijzonder gefrustreerd hebben gevoeld. Het spelniveau was ver van onaardig, maar de punten bleven uit en dan moet men als coach (en ook als supporter natuurlijk) hopen dat er punten worden gepakt op een moment dat het spel realistisch gezien eens wat minder vlot.
In het wedstrijdverslagje van zondag na de wedstrijd in Genk, maakte ik al de bedenking dat bij Dirk Geeraerd niets nog herinnert aan zijn periode in Roeselare toen hij met de regelmaat van de klok, en ten onrechte afgaande op 3 seizoenen WB, als een verdedigende trainer werd afgeschilderd. Het feit dat hij er zich niet overmatig aan stoorde, liet vermoeden dat de Oudenaardenaar bewust was van eigen kunnen en de voedingsbodem van die negatieve berichtgeving kende.
Dirk Geeraerd kreeg een 20tal nieuwe spelers ter beschikking met als enige opdracht het behoud te verzekeren. Van de ploeg die zo knap de promotie realiseerde, zijn enkel Clepkens en Lardenoit certitudes en mogen Da Silva, Doumbia en Seoudi af en toe op speelminuten rekenen. We zijn nu half september en tot mijn grote verbazing is Dirk er in recordtempo in geslaagd zijn elftal aan het voetballen te krijgen. En niet enkel voetballen, want de resultaten volgen en naar zijn zeggen hangt de spelersgroep ook bijzonder goed aan mekaar. Hoe krijgt men op zo’n korte tijd een ongeziene nationaliteitsmix en voetbalculturen alshetware aan de praat/voetballen ?
D’Ulivo bv. had al een retourtje Marseille op zak tot hij plots tegen Gent zijn kans kreeg en greep en thans staat te voetballen alsof hij al een drietal jaar deel uitmaakt van het fanion.
Natuurlijk zijn de late nieuwkomers Plut, Shish en Badash meevallers, maar meevallers zijn niet altijd een garantie op succesvol inpassen en rendement. Misschien vergeten we onze coach af en toe dat deugddoende schouderklopje te geven, want zolang alles gesmeerd loopt zijn het de spelers die de pluimen op hun hoed steken en als het zaterdag tegen Lierse verkeerd afloopt, zullen toch weer wat vingers richting dug-out wijzen. Ach ja, ik realiseer mij dat het elders er niet anders aan toegaat, maar kon het niet laten Dirk een groot compliment te maken voor het prachtige werk dat hij tot nu toe in zeer moeilijke omstandigheden heeft afgeleverd. Mag ik het de bevestiging/continuďteit noemen van de 2 voorgaande fantastische seizoenen. Merci coach !
* Blijft als muziek in de oren klinken.
Dinsdag werd de poulefase van de Champions League op gang geschoten en in de samenvattingen van de wedstrijden op 2be, was tweemaal de naam Beveren te horen.
In de groep des doods ontving Real Madrid het Manchester City van Company, maar ook dat van Yaya Touré. De Koninklijke was sterker dan City, maar kwam toch tweemaal op achterstand en wist die in een onwaarschijnlijke slotfase alsnog om te buiten tot een 3-2 winst.
Beste man bij de Engelse kampioen was wederom Yaya Touré die zelf ook bijna scoorde, maar knap Zeko op weg zette naar de 1-2 waarbij de verslaggever opmerkte dat het ondertussen een jaar of 9 geleden is dat Yaya op de Freethiel te bewonderen viel.
In de wedstrijd Mnntpellie-Arsenal was een andere gewezen Ivoriaan met een Freethielverleden aan het feest. Na 1-0 in het krijt te hebben gestaan, keerde Arsenal de situatie nog volledig om en won met 1-2. De winninggoal kwam op naam van Gervinho en ook hier verwees de journalist van dienst naar diens Bevers verleden.
Wat blijven dat soort commentaren een streling voor het oor van de Beverse supporters en alhoewel nooit prijzen werden behaald met de Ivorianen (het bereiken van een finale is leuk, maar geen prijs), zijn we op een gegeven moment toch verwend geweest met een overaanbod aan klassespelers die helaas nog onvoldoende rijp/ervaren waren om hun hoge technische bagage meteen te vertalen in resultaten.
FREETHIELSPROKKELS.