Nieuws Gele ditjes, blauwe datjes archief

MAAKT WB EEN KANS TEGEN EEN ZWALPEND BLAUW-ZWART ?

Hoe speeldag 16 voor Waasland-Beveren zaterdag ook zal aflopen, ik ben er van overtuigd dat we één iemand niet zullen horen klagen na de wedstrijd en jullie hebben ongetwijfeld door dat ik de kassier bedoel. Overigens, en dat mag best een keer worden onderstreept, de belangstelling afgelopen zaterdag voor het degradatieduel met Sporting Charleroi viel absoluut niet tegen.

“Het kan verkeren”, in het Jan Breydelstadion weet sinds kort iedereen van wie deze uitspraak afkomstig is vanwege dagelijks in gebruik. Dit seizoen moest en zou het lang verwachte seizoen van de wederopstanding van Club Brugge worden. Leekens werd bij de Rode Duivels ontvreemd (misschien waren ze er daar niet eens zo ongelukkig mee) en er werd lustig op los gekocht alsof het Waasland-Beveren was. De grote baas met sjeik-allures zou eens laten zien hoe het moest, want succesvol bedrijfsleider zijn of een topclub leiden, dat was toch gewoon maar een ander programma opstarten. En ja, het had er aanvankelijk alle schijn van dat de hoge verwachtingen zouden worden ingelost, want Club nam een vliegende start en pakte binnen een paar weken een mooie voorsprong en voor wie er zou aan twijfelen, ik gunde het de West-Vlamingen wel hoor ! Maar ondanks het feit dat op de resultaten weinig af te dingen viel, was het spelniveau lang niet altijd in verhouding tot de berg talent die in Olympia rondloopt. Toegegeven, Club heeft zijn deel van de blessurekoek al ruimschoots gehad, maar wie tegen Newcastle een waslijst aan geblesseerden in de aanbieding heeft en toch met kanjers als Vleminckx en Tchité op de bank vertrekt, mag evenmin hypocriet zijn. Afgelopen zondag in Anderlecht kon het zich zelfs de luxe veroorloven prijsschutter Carlos Bacca 90 minuten (ook wel een beetje noodgedwongen omwille van 3 uitvallers) op de bank te houden.

Maar hoe groot de malaise bij Club momenteel ook is, de laagdunkende manier waarop deze week in de pers over Blauw-Zwart werd geroddeld na de 6-1 bolwassing in Anderlecht, was bijzonder pijnlijk en we mogen toch aannemen dat elke Bruggeling die het statuut van profspeler heeft, voetbalminnend België en in het bijzonder de hondstrouwe Blauw-Zwartte aanhang, wil antwoorden met een klinkende revanche om het ernstig geschonden blazoen, met nieuwe coach Garrido op de bank, enigszins op te poetsen. De grote vraag zal dus zijn of de drang om weerwraak te nemen het zal halen van het kwakkelende vertrouwen bij het merendeel van de Brugse spelers. Als supporter van WB leeft toch de vrees dat die in West-Vlaanderen verhoopte totale ommekeer zaterdag op de Freethiel gestalte krijgt en dan wordt het moeilijk natuurlijk om een eervol resultaat in de wacht te slepen.

De wederopstanding van Club mag wat mij betreft gerust met een weekje worden uitgesteld, want compensatie voor de spijtig verspeelde punten tegen Charleroi is zeer welkom. Dat zal dan moeten gebeuren zonder Lardenoit die tegen de Walen een schorsingsdag opliep. Misschien doet een vrij weekend wel eens goed, want Kristof kent niet zijn gelukkigste periode. Hij speelt wekelijks zijn match, maar beging in Lokeren een fatale misser en herhaalde die tegen Charleroi, echter ditmaal zonder kwalijke gevolgen.

Tegen Club Brugge hoopt, maar rekent men vooraf niet op punten. Wanneer echter een ploeg naar de Freethiel komt die een vijftal opeenvolgende competitienederlagen heeft geleden, ontstaat bij een supporter de neiging te gaan dromen dat er iets te rapen valt, weliswaar met die gevreesde heropstanding angstvallig in de buurt. De voetballiefhebbers zouden normaal aan hun trekken moeten komen, want zowel Club als WB kunnen absoluut geen vrede nemen met bijkomend puntenverlies. Wat zou het prettig zijn indien WB tegen Blauw-Zwart meteen kon aanknopen met zijn tweede helft tegen Charleroi. Blind aanvallen is zinloos, maar om te winnen moet men waarschijnlijk (tenzij de tegenstander zo vriendelijk is dat zelf te doen) scoren en die intenties kunnen beter niet worden opgespaard tot de tweede helft wanneer het kalf misschien al verdronken is.

In het openingsweekend van de Jupiler Pro League lag WB binnen het half uur kansloos uitgeteld tegen het canvas met een 3-0 achterstand, maar het knokte zich verbazend goed terug in de match en de thuisploeg kreeg het nog enkele keren benauwd. Verder dan een eerredder van Gustje Da Silva net voor de pauze raakten de Waaslanders niet, maar toen reeds had ik het idee dat indien WB wat verder had gestaan qua formatie van zijn kern, al meteen een verrassing mogelijk was.
De kans bestaat overigens dat dit seizoen WB en Club Brugge mekaar nog tweemaal in de ogen moeten kijken, want indien WB op 28 november voorbij Oostende geraakt en Club hetzelfde doet met stadsgenoot Cercle, treffen beide teams mekaar opnieuw in de kwartfinales van de Beker van België. Maar ik meen te weten waar de voorkeur van Dirk Geeraerd naar uitgaat !

Zaterdag begint voor WB en de 15 andere teams de terugronde.
Het is een moeilijke bevalling geworden voor WB die heenronde en de strijd om het behoud duurt haast zeker (hopelijk toch, want vroeger uitgeteld zijn zou een domper betekenen) tot de laatste speeldag. Anderzijds is het positief dat ondanks die zware bevalling, Waasland-Beveren betrokken partij blijft en niet afgezonderd en kansloos nog 15 matchen moet afhaspelen. Alle toppers moeten in de terugronde op de Freethiel passeren, maar of dat een voordeel is zal de toekomst leren. De verplaatsingen daarentegen zijn met o.a. Cercle, Lierse en Charleroi niet van de poes, maar misschien maken we daar als underdog meer kans dan in diezelfde matchen op de Freethiel toen we favoriet waren.
Laat ons hopen dat HET lukt, want in dat geval barst ongetwijfeld een groot feest los op en rond het Stadionplein en om te bewijzen hoe relatief alles is, dat feest zal groter zijn dan dat van Club Brugge wanneer het play-off 1 haalt.
Alle gekheid op een stokje : Club Brugge is echt wel gewapend qua spelerskern om mits een sterke terugronde en het huidige play-offsysteem,nog een rol van betekenis te spelen in het kampioenschap, maar meedingen voor de hoogste onderscheiding is waarschijnlijk net iets te hoog gegrepen.

Patrick Van Wesemael.