In de reeks voorstellingen van spelers uit het beloftenteam, is het ditmaal de beurt aan Gilles
Pringels.
Ik belde Gilles maandagavond laat (26 november) nadat hij de beloftenwedstrijd WB-OHL had bijgewoond. Bijgewoond ? Inderdaad, de planning van een sporter (in dit geval een voetballer) kan soms van de ene op de andere dag grondig door mekaar worden gehaald. In positieve zin bv. door een verbeterd contract of een lucratieve transfer, maar ook in negatieve zin zoals in het geval van de 19-jarige Gilles Pringels. Een onschuldig duel tijdens de beloftenwedstrijd van begin november op het veld van Zulte-Waregem, maakte dat het been van de onfortuinlijke Pringels zijn volle gewicht moest trotseren en het op een onnatuurlijke manier naar binnen boog waardoor Gilles onmiddellijk voelde dat er meer aan de hand was. De diagnose die een paar weken later zou volgen was snoeihard : een scheur in de voorste kruisband van de rechterknie en ook de gewrichtsbanden bleven niet gespaard van averij. Aanvankelijk koesterde Gilles nog een beetje hoop dat rust en spierversterkende oefeningen een operatie overbodig zouden maken, maar nader onderzoek door kniespecialist Verdonk heeft die hoop van de baan geveegd. Een zwaar verdict voor Gilles die voordien nauwelijks met blessures kampte. Op 6 december wordt hij in Gent geopereerd en alhoewel een revalidatie van een achttal maanden wordt vooropgesteld, kijkt hij nu al optimistisch vooruit naar zijn comeback die Gilles begin volgend seizoen wil maken.
Gilles Pringels werd op 26 februari 1993 geboren en heeft nog een broer (Lauren) die 2 jaar ouder is en een zus Charlotte die er 24 is. Het voetbalpad van Lauren liep tot vorig seizoen evenwijdig met dat van Gilles, maar momenteel voetbalt hij bij vierdeklasser Gent-Zeehaven waar hij deel uitmaakt van de A-kern, maar omwille van de concurrentie nog geen basisplaats heeft kunnen bemachtigen. Gilles, Lauren (student geneeskunde en op kot in Gent) en Charlotte wonen nog steeds bij hun ouders in de Drongenstraat te Lokeren. Vader Kristiaan is architect, zijn echtgenote Monica is verpleegster van beroep. Gilles volgt het tweede van 3 jaar handelswetenschappen aan Thomas More (tot voor kort noemde dat Lessius). Daarna volgt zeer waarschijnlijk nog een vierde masterjaar. Zus Charlotte is afgestudeerd aan de modeacademie van Antwerpen en hoopt op termijn in dat wereldje haar draai te vinden.
Gilles, net geen 1.74 meter groot en ongeveer 65 kilo licht, sloot op zijn vijfde aan bij Beervelde (een paar jaar later werd dat Lochristi). Daarna volgde 8 seizoenen Sporting Lokeren, maar omdat zich goed voelen in een bepaalde omgeving en zoveel mogelijk spelen belangrijk is als jeugdspeler, waagden Gilles en broer Lauren een zestal jaar geleden de stap naar KSK Beveren.
Gilles is linkerspits en pikt af en toe zijn goaltje mee, maar hij heeft even veel voldoening wanneer door zijn toedoen een ploegmaat in kansrijke positie komt of kan scoren. Technisch kan hij zijn mannetje staan, het kopspel en de rechtervoet vormen de verbeterpuntjes voor de nabije toekomst.
Gilles Pringels is altijd fan geweest van Maradona, diens landgenoot Messi is voor hem wereldtop op eenzame hoogte. Zelf wil de bijzonder sportieve Pringels niets aan het toeval overlaten om voetbal op het hoogste niveau te halen, maar het ontbreekt hem niet aan voldoende realiteitszin om te beseffen dat dit streven slechts voor een beperkt aantal collega’s is gereserveerd. In dat geval kunnen de studies voor een waardig alternatief zorgen, want Gilles zou later graag iets doen met management en economie. Misschien master in de sporteconomie om manager bij een voetbalclub te worden of financiële verantwoordelijkheid te dragen. “Hoeft niet bij een voetbalclub, maar zou wel mooi zijn”, merkt hij enthousiast op.
Ondanks het voetbal en de studies, doet Gilles er alles aan om af en toe te fitnessen en probeert hij tweemaal per week te lopen. Tijdens de grote vakantie komen daar nog tennis en tal van andere sporten bij. Zijn vriendinnetje Lore studeert voor verpleegkundige. Aan het veldvoetbal houdt Gilles voorlopig geen onvergetelijke momenten over zoals bv. een kampioenstitel met een jeugdelftal of een fantastisch doelpunt, maar aan de minivoetbalploeg Opel Haeck Drongen bewaart hij wel schitterende herinneringen. Gilles speelde er 7 seizoenen en won, op uitzondering van 1 jaar na, in die periode telkens zowel de kampioenstitel als de Beker van België met Opel Haeck Drongen. “We hadden een geweldige ploeg met enkele jongens die ondertussen tot de A-kern van Zulte-Waregem en Cercle Brugge konden doordringen en zelfs al een aantal speelminuten in de Jupiler Pro League verzamelden”, klinkt Gilles nog nagenietend van die fantastische tijd. Ook Kevin De Bruyne maakte deel uit van Opel Haeck Drongen, maar Gilles had niet het genoegen daarmee samen op het veld te kunnen staan.
Uitgerekend op Sinterklaasdag moet Gilles onder het mes en dat is voor hem een onbekende ervaring. Een dag en een nacht in het ziekenhuis is niet onoverkomelijk, maar opnieuw naar school gaan lukt waarschijnlijk niet meer voor de jaarwisseling.
Wat ben ik een gelukzak om alweer zo’n toffe kerel van de beloftenploeg voor heel even in het licht van de schijnwerpers te mogen zetten. Ik hou er dan ook aan in naam van de Waasland-Beverenfamilie, Gilles en Lore bijzonder veel sterkte toe te wensen tijdens de komende maanden van revalidatie.
Ik belde Gilles maandagavond laat (26 november) nadat hij de beloftenwedstrijd WB-OHL had bijgewoond. Bijgewoond ? Inderdaad, de planning van een sporter (in dit geval een voetballer) kan soms van de ene op de andere dag grondig door mekaar worden gehaald. In positieve zin bv. door een verbeterd contract of een lucratieve transfer, maar ook in negatieve zin zoals in het geval van de 19-jarige Gilles Pringels. Een onschuldig duel tijdens de beloftenwedstrijd van begin november op het veld van Zulte-Waregem, maakte dat het been van de onfortuinlijke Pringels zijn volle gewicht moest trotseren en het op een onnatuurlijke manier naar binnen boog waardoor Gilles onmiddellijk voelde dat er meer aan de hand was. De diagnose die een paar weken later zou volgen was snoeihard : een scheur in de voorste kruisband van de rechterknie en ook de gewrichtsbanden bleven niet gespaard van averij. Aanvankelijk koesterde Gilles nog een beetje hoop dat rust en spierversterkende oefeningen een operatie overbodig zouden maken, maar nader onderzoek door kniespecialist Verdonk heeft die hoop van de baan geveegd. Een zwaar verdict voor Gilles die voordien nauwelijks met blessures kampte. Op 6 december wordt hij in Gent geopereerd en alhoewel een revalidatie van een achttal maanden wordt vooropgesteld, kijkt hij nu al optimistisch vooruit naar zijn comeback die Gilles begin volgend seizoen wil maken.