DOLLE SLOTFASE ZORGT VOOR EUFORIE IN WASE SUPPORTERSKRINGEN.
Aan de rust was de toestand van Waasland-Beveren vergelijkbaar met de erbarmelijke weersomstandigheden, nl dramatisch. Kansloos met 1-0 in het verlies en omdat Charleroi en Lierse op winst stonden, dreigde het een somber weekend te worden. Maar zoals genoegzaam bekend in de sport, de prijzen worden pas aan de meet verdeeld en zo kon het gebeuren dat WB omstreeks 22 uur misschien geen winnaar was, maar zich wel bij de gelukkigen van het weekend mocht prijzen.
Bij aanvang van de wedstrijd was het meest opmerkelijke gegeven dat, ondanks de schorsing van Sibum, er opnieuw geen plaatsje in de basisformatie van De Boeck was voor Kristof Lardenoit waardoor men geneigd is te denken dat het moeilijk wordt voor Kristof de komende weken om zijn stek terug te winnen. Doumbia verving de afwezige Sibum en hij deed dat absoluut niet slecht en mocht die degelijke prestatie diep in de slotfase verzilveren met een gouden aansluitingstreffer. Zou er niet kwaad om zijn indien Doumbia ook de komende wedstrijden de voorkeur kreeg op Sibum vanwege aanvallend meer inbreng dan de Nederlander, maar gelukkig wordt De Boeck betaald om dit soort lastige vraagstukken op te lossen.
Ploeteren in een Brugs modderbad, het was al snel duidelijk dat de bedreigde Bruggelingen in dit weinig met voetbal te maken onderdeel, een klasse beter waren dan de Waaslanders. Reeds na 7 minuten viel het eerste doelpunt in dit waardeloos moddergevecht en het was Tim Smolders die vanuit de draai succesvol besloot. Cercle bleef de baas, dreigde het meest en Coosemans moest enkele keren gevat tussenkomen. In de hele eerste helft kon een slap WB daar slechts een oprapertje tegenover zetten van de na een half uur voor Shish ingevallen Ladrière.
Waasland-Beveren kwam meer gedreven uit de kleedkamer, maar om nu te zeggen dat het meteen op zoek ging naar de gelijkmaker, zo voelde het alleszins niet aan. De thuisploeg bleef gewoon heer en meester in deze slijtageslag, maar dat zoveel moed krachten zou kosten, liet zich raden. Badash vond een keertje na een sluwe borstpass van Sonck de voet van Verbiest op weg naar de 1-1, maar het was echter opnieuw Smolders die in de 79ste minuut voor de beslissing leek te gaan zorgen, want hoe naïef was het te geloven dat WB in 11 minuten een achterstand kon ophalen wanneer het in de 79 voorafgaande minuten amper doelman Verbiest van Cercle op de proef had gesteld. Maar het onmogelijke gebeurde toch. In een waanzinnige slotfase zat eerst Sonck na een nummertje modderworstelen dichtbij de 2-1, maar in de 86ste minuut kopte Doumbia op voorzet van Lepoint dan toch binnen. Blijdschap voor een iets WB-vriendelijker resultaat, die was er wel, maar echt geloof in de gelijkmaker, toe kom nou ! De weinige speelminuten die overbleven waren een perfecte demonstratie van de wereld van verschil die er ligt tussen een ploeg mét en een ploeg zonder vertrouwen. Groen-Zwart zakte als een kaartenhuisje in mekaar en 85 minuten dominantie verzopen in recordtempo in de Brugse modderpoel. En toen was er wederom die dekselse Lepoint. Op de Freethiel weet hij maar niet de weg naar de netten te vinden, maar buitenshuis staat de teller al op 5 en het waren telkens goals die een mooie buit opleverden. En gisteren in Jan Breydel was het niet anders. Sonck met de vrijschop en koel afgewerkt van Lepoint. Zou die echt zin hebben om het verziekte Gent te ruilen voor het heroplevende Waasland-Beveren ? Pas in de 89ste minuut werd ik echt nerveus toen voor het eerst het besef doordrong dat er iets te halen viel. Gelukkig duurde die lijdensweg niet langer dan pakweg een minuutje of vier, al had ik het gevoel dat het er 10 waren. Het laatste fluitsignaal kwam als een bevrijding en omdat Beerschot thuis onderuit ging tegen Mechelen en OHL en Lierse netjes de inzet verdeelden, werd het alsnog een schitterend weekend voor WB, want de kloof met de Bruggelingen blijft gehandhaafd op 7 punten.
De voorbije weken kwam Waasland-Beveren enkele keren op voorsprong en wist die, soms ook met de nodige meeval, telkens goed vast te houden. Zaterdag in Brugge werd zelfs een dubbele achterstand omgebogen en het moet een tijdje geleden zijn dat zoiets nog gebeurde. Laat dit de positieve les zijn die we uit deze al bij al povere 90 minuten waterballet hebben geleerd. De Boeck zet 10 op 15 neer met uitwedstrijden in Mechelen, Gent en Brugge en thuismatchen tegen Standard en Kortrijk. Hij krijgt van de clubleiding ongetwijfeld een keurig rapport mee naar huis, maar eerst volgt er woensdag aanstaande om 14.30 uur nog een leuke pot voetbal op de Freethiel wanneer WB en Genk hun best mogen doen om de supporters te trakteren op een genietbaar matchke. En reken maar dat door deze geweldige reeks de Freethiel gezellig zal vol lopen. Nu al is het Themacafé volzet en hopelijk volgt de rest. En niet onbelangrijk : er moeten ons nu al 2 ploegen voorbij steken om opnieuw op een degradatieplaats te staan. Dat was voor aanvang van deze speeldag al het geval, maar stilaan ontstaat een klein kloofje en zo zien we het graag.
DOLLE SLOTFASE ZORGT VOOR EUFORIE IN WASE SUPPORTERSKRINGEN.