Stevenen we af op en bestaan ze eigenlijk nog wel de typische derbyscores ?
Interessante vragen om een dito wedstrijd mee voor te beschouwen.
Als men praat over een derby in het voetbal, dan slaat zoiets vaak op het lokale karakter van die sportwedstrijd met meestal alles erop en eraan. Het toeval wil dan dikwijls dat die ontmoetingen, ondanks de soms grote verschillen in de rangschikking, op een puntendeling eindigen.
Met WB-Lokeren staat zaterdagavond de moeder der derby’s van het Waasland op het programma en alhoewel de verkoopcijfers nu reeds een kaskraker verzekeren, heb ik toch de indruk dat de derby’s tussen (laat ik voor de gemakkelijkheid spreken over Beveren en Lokeren) in nog weinig te vergelijken zijn met de fantastische confrontaties van weleer die telkens op het scherp van de snee werden betwist met onvergetelijke hoofdrolspelers als daar zijn Jean Janssens, Heinz Schönberger, Erwin Albert, Bob Stevens, Freddy Buyl, Marc Baecke, Eddy Jaspers en Wim Hofkens aan Beverse kant en Hogenboom, Larsen, Lato, Lubanski, Mommens, Verheyen, Dalving, Somers, Gudjonsen aan Lokerse zijde. Minstens even geweldig als het lezen van dit legendarisch lijstje ronkende namen, was het feit dat het toen nog perfect mogelijk was om de dag van de wedstrijd zelf een ticket te kopen en probleemloos te kiezen voor een zitje of staanplaats tussen familie of vrienden van de tegenpartij. Helaas vervlogen Nostalgie ? Of voelen we dit alles nu zo aan omdat we als Beverensupporters thans in een tijdperk zitten waarin de rollen omgedraaid zijn ten opzichte van destijds toen op Daknam een schitterende verzameling voetballers te bewonderen viel, maar de prijzen tot ergernis van de Lokerse supporters een plaatsje kregen in een trofeeënkast op de Freethiel.
Met Sporting Lokeren krijgt Waasland-Beveren zaterdagavond een tegenstander voorgeschoteld die dit seizoen niet of nauwelijks buiten de play-off I-zone vertoefde. Een goeie, zeg maar een uitstekende ploeg aan wiens spelers zowel vorig als dit seizoen langs alle kanten werd gesleurd, daardoor ook een aantal sterkhouders vertrok, maar het leek wel alsof Roger Lambrecht in elke van zijn groot arsenaal bandencentrales een aantal containers met talentrijke voetballers had staan. Iedere vertrekker werd moeiteloos opgevolgd door soms nog een verbeterd exemplaar.
Maar het succes van Lokeren is meer dan dit goedkoop (voor Lambrecht toch) grapje, want ook het aantal jeugdspelers dat de voorbije jaren op Daknam kon doorbreken, is indrukwekkend. Geef deze fantastische mix in handen van een coach met de kwaliteiten van Peter Maes en je hebt een geweldig elftal. Elftal ? Zeg gerust kern, want de voorbije weken moest Lokeren noodgedwongen bijna een heel elftal aan spelers missen, maar dat was aan de prestaties tegen Anderlecht, Zulte-Waregem en Club Brugge niet te zien. De puntenoogst kon net iets beter, maar voetbalinhoudelijk zat het allemaal nog heel goed. De vrees die er bij een kleine minderheid van de Lokerse supporters bestaat over het halen van een play-off I-ticket, is dan ook volkomen ongegrond. Daar waar Lokeren in het verleden voor de mannen van Peter Maes in play-off I een figurantenrol was voorbehouden, moet de huidige kern in staat worden een rol van betekenis te spelen en elke tegenstander in de poule pijn te doen.
Tegen het huidige Lokeren is men pas zeker van de punten als de scheidsrechter onder de douche staat en als men langer dan 1 minuut het gebrul van Peter Maes niet hoort.
Waasland-Beveren leverde afgelopen weekend in Waregem een wanprestatie, eentje die zomaar dubbele cijfers had kunnen opleveren en dat was deels de verdienste van de thuisploeg, maar vooral het ontbreken van enige scherpte bij de jongens van De Boeck. Afgaande echter op wat zij tegen Anderlecht uit hun hoed toverden, leidt het geen twijfel dat beter, veel beter mogelijk is. Slechter doen als aan de Gaverbeek is waarschijnlijk onmogelijk, maar uiteraard is een knalprestatie tegen de buren uit Lokeren evenmin een garantie op succes in de vorm van klassementspunten. Nu ja, punten ! Eentje zou wel eens kunnen volstaan om het vooropgestelde doel van bij de competitiestart te realiseren. Eerlijk waar, hopen doet men dat als supporter altijd, maar rekening houdende met onze positie in de rangschikking na de
2-6 tegen Club Brugge half november, heb ik het ontlopen van play-off III nooit voor mogelijk gehouden. Zelfs nu is het nog niet echt doorgedrongen dat 1 op 9 uit de komende 3 matchen, garandeert dat volgend seizoen Anderlecht, Club Brugge, Standard, Genk, Lokeren enz. opnieuw tot een verplicht bezoek aan de Freethiel worden gedwongen. Als die zekerheid er zaterdag komt, ga ik er eentje extra drinken en wedden dat het niet zal opvallen ? Ik verheug er mij alvast op dat het eersteklassecircus zo goed als zeker minstens een jaartje langer op de Freethiel te bewonderen valt, maar eerst nog een paar dagen oefenen op het verhaal van het vel en de beer. Tot slot nog deze merkwaardige vaststelling : ik begon mijn voorbeschouwing met het gevoel uit te drukken dat de derbysfeer thans minder leeft dan vroeger. Raar, want zowel in Lokeren als zaterdag in Beveren zit het stadion zo goed als vol. Enige verklaring die ik hiervoor heb is dat destijds het meermaals gebeurde dat beide teams tot 6 keer per seizoen tegenover mekaar stonden (tweemaal in competitieverband, tweemaal voor de Beker van België en vaak ook tweemaal voor de reeds lang opgedoekte Beker van Vlaanderen). En nog eens terugkomende op de eerste zin van dit artikel, stevenen we af op en bestaan ze eigenlijk nog wel de typische derbyscores, met een goeie match en 2-2 als einduitslag, zijn beide kampen volgens mij dik tevreden.
NIEUWE KASKRAKER OP KOMST.