StatisticsCounter Nieuws Gele ditjes, blauwe datjes archief

nabeschouwing.jpg EERSTE HELFT VERGETEN VOETBALLEN.

Schrik om te verliezen was groter dan de drang om te winnen.
Zaterdagavond in de thuiswedstrijd tegen het puntenloze KV Mechelen is nogmaals bewezen dat over de kwaliteit beschikken om te kunnen voetballen, geen garantie is om het te doen.
In een kansenarm eerste bedrijf hadden de doelmannen net zo goed onderling een partijtje tafelvoetbal kunnen spelen vanwege hun figurantenrol. Na 2 opeenvolgende nederlagen weigerde KV voluit voor de winst te gaan en voor die ambitie kiest Glen De Boeck van nature uit slechts zelden of nooit. Het stond dus in de sterren geschreven dat dit een spektakelarme wedstrijd zou worden en gezien de kwaliteit die er tussen de lijnen aanwezig was, mag dat een spijtige zaak worden genoemd. De bezoekers hadden in die eerste helft heel wat energie verbruikt om WB niet in zijn spel te laten komen waardoor de hoop bij de thuisaanhang leefde dat KV na rust op zijn adem zou trappen.

En inderdaad, Waasland-Beveren ging na de pauze iets nadrukkelijker op zoek naar de 1-0, maar naast een opleving van de wedstrijd zo tussen de 65ste en 70ste minuut en in een ruim slot van de match, bleef er van die goeie bedoelingen maar weinig over. Henkens slaagde er in die periode niet in zijn gram te halen tegenover zijn ex-ploeg en aan de overkant vond Cordaro een aarzelend gestarte Coosemans op zijn weg en was ook Mokulu er een keertje dichtbij, maar de wedstrijd eindigde zoals hij was begonnen en daarover was men wellicht in Beveren meer ontgoocheld dan in Mechelen. Met wat goede wil kon WB op basis van de tweede helft iets meer aanspraak maken op de overwinning, maar het mocht gisteren voetballend gerust wat meer zijn geweest en dan was die overwinning er sowieso gekomen tegen een voorspelbaar voetballend Mechelen dat voortdurend met lange ballen Mokulu en Cordaro zocht.

Het beste van de avond waren de interviews na de wedstrijd waar meer pit in zat dan in de match zelf. Zo was de KV-coach Harm Van Veldhoven scherp voor Glen De Boeck door te stellen dat hij in een thuiswedstrijd niet zo verdedigend voor de dag zou komen als zijn collega op de bank van WB en weinig zin had om op de Freethiel voor het spektakel te zorgen om na 90 minuten met een 3-0 nederlaag naar Mechelen terug te keren.
De Boeck van zijn kant reageerde minder gevat naar mijn mening door te stellen dat we niet AC Milan zijn, maar Waasland-Beveren.
De strafste uitspraak kwam van Mats Rits van KV en was te lezen op pagina 510 van de VRT-teletekst. Hij zegt eerst dat Mechelen voluit voor de drie punten ging en in de volgende zin merkt hij op dat het na de 0 op 6 belangrijk was een punt te pakken. Nooit eerder meegemaakt dat een speler zich in slechts 2 zinnetjes zo tegenspreekt.

Waren de verwachtingen gisteren iets te hoog of hadden we met recht rede om een beetje teleurgesteld te zijn ? De waarheid zal zoals steeds ergens middenin liggen, maar feit is dat men met 2 moet zijn om een goeie wedstrijd te zien en gisteren keken De Boeck en Van Veldhoven liever de kat uit de boom, maar ze wou er niet uitkomen.

PVW