* Trainers en zelfkritiek, het is geen geslaagd huwelijk.
Te oordelen aan een aantal krantenartikelen die in het weekend verschenen en waarin met Glen De Boeck vooruit werd geblikt naar de topper in de kelder van het klassement tegen Oostende, zijn er begin vorige week harde woorden gevallen tussen bestuur en sportieve baas De Boeck. Een verrassing kan dat toch ook voor Glen niet zijn geweest, want na 9 speeldagen was het nog altijd wachten op de eerste overwinning van het seizoen en daarenboven bleef ook de spelkwaliteit vooral in de uitwedstrijden onder de verwachtingen. Op Lierse en Kortrijk verliezen kan gebeuren, maar de manier waarop was ontgoochelend en eigenlijk kan dat ook worden gezegd van de verplaatsingen naar Charleroi en Bergen, maar met als verschil dat er toen een puntje werd geoogst en dan zijn sommige mensen al meteen van oordeel dat kritiek ongepast is. Nu is het te gek voor woorden om Glen De Boeck voor alles wat de voorbije weken fout is gelopen met de vinger te wijzen, want zowel de spelers zelf als de clubleiding doen er goed aan de hand geregeld eens in eigen boezem te steken. Maar als sportieve baas draagt De Boeck natuurlijk de eindverantwoordelijkheid en is het toch logisch dat het bestuur bij hem te raden gaat over het waarom.
Van de clubleiding uit verscheen er begin vorige week na de nederlaag in Kortrijk een krantenartikel met manager Dirk Poppe waarin naar verluidt tussen de regels door te lezen viel dat De Boeck en co er goed aan deden tegen Oostende de volle inzet op de Freethiel te houden of dat er anders ´mogelijks´ consequenties zouden volgen voor onze coach. Van dat soort uitspraken staat een mens na 5 op 27 niet echt meer te kijken, want het is inerent aan ons voetbal dat de trainer wordt geslachtofferd in geval van een langdurig negatieve reeks uitslagen omdat het helaas niet mogelijk is de hele of een gedeelte van de ploeg aan de deur te zetten. In dat opzicht vond ik het bewuste artikel (moet er bij vertellen dat ik het zelf niet heb gelezen, het was dus van horen zeggen) allesbehalve kwetsend vond. Trouwens, het zou de clubleiding niet in dank worden afgenomen indien zij passief en lijdzaam de steeds langer wordende reeks wedstrijden zonder overwinning zou ondergaan zonder enige reactie.
Daarom vind ik het spijtig dat Glen tijdens het weekend in enkele kranten zwaar heeft uitgehaald naar het bestuur en helaas niet altijd met correcte argumenten. Zo stelt hij o.a. dat er zelden of nooit iemand van de clubleiding aanwezig is op de training, terwijl ik uit zeer betrouwbare bron weet van iemand die vrijdag regelmatig de training bijwoont, hij daar geregeld Dirk Poppe ziet. Overigens, het bestuur moet zich liefst niet te veel bemoeien met opstellingen of akefietjes die bij elke club op training scherin en inslag zijn, want men stelt precies een trainer aan om o.a. dat soort strubbelingen onder controle te houden. Bovendien, als een bestuur het volste vertrouwen heeft in zijn trainer, waarom zou het dan stiekem over het muurtje komen meekijken ? Ik ben er overigens van overtuigd dat de clubleiding niet de minste twijfel heeft aan de professionele manier van werken van Glen De Boeck, maar als de resultaten achterwege blijven mag het toch zijn bezorgdheid uiten.
Nog een opmerkelijk stukje uit het geciteerde interview met onze coach. Vorig seizoen zou na een 2-0 overwinning van WB tegen OHL, het bestuur in het gebruikelijke onderhoud met de trainer na de wedstrijd weinig positief zijn geweest over de gewonnen partij. Wat is daaraan verkeerd ? Bij supporters valt er meestal weinig kritiek te horen na een gewonnen wedstrijd, maar als een bestuur zich gaat gedragen als een supporter is het hek van de dam.
Gewonnen wedstrijden zijn niet altijd goed, net zoals verloren matchen niet telkens slecht zijn.
De negatieve dingen in een goeie wedstrijd worden echter vlug vergeten of zelfs over het hoofd gezien, net zoals de positieve dingen in een slechte wedstrijd.
Ik vind het dus kort door de bocht van Glen dat opmerkingen na een gewonnen partij niet hoeven.
In de overtuiging dat men eerst door de hel moet om in de hemel te geraken, wil ik dit artikel hoopvol afsluiten. De eerste overwinning is binnen en dat heeft hopelijk in de hele entourage een bevrijdend effect, want het seizoen is nog lang en de vooropgestelde doelen (eindigen tussen plaats 9 en 12 en ons goed amuseren in de Beker van België) blijven binnen handbereik. Als straks Godemèche nog wat meer matchritme in de benen heeft, Gershon en Belocine weer beschikbaar zijn, Sterckx eens een tijdje kan voetballen zonder blessures, Maric en Cale het niveau halen waarvoor ze werden aangetrokken en Demjan bij de eerstvolgende gelegenheid die hij krijgt zijn kans grijpt, zitten we echt goed. En dan heb ik het nog niet eens over Rowell, Maman, Lebbihi, Emond en waarom niet Santos, want dat zijn toch stuk voor stuk voetballers die elk op hun manier de ploeg iets kunnen bijbrengen. En over bijbrengen gesproken, dat schreef ik vorige week al over De Boeck. Een trainer met potentie, uitstraling en toekomst en daarom moet Glen leren accepteren dat we voor hem wat critischer zijn.
FREETHIELSPROKKELS.