* Exit Glen De Boeck.
Deze morgen werd Glen De Boeck bedankt voor bewezen diensten als coach van Waasland-Beveren.
Een echte verrassing zal dat voor de supporters niet zijn, want zonder Glen met alle zonden van Israël te willen opzadelen, de derby tegen Lokeren was de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. In een wedstrijd zoals tegen Lokeren zouden de spelers zo opgefokt op het veld moeten verschijnen dat de trainer hen moet waarschuwen om niet het gras, maar de tegenstander op te eten. Het tegendeel was waar. Het leek wel een kudde lammetjes dat vooraleer naar de slachtbank te worden geleid eerst nog even op een mooie groene wei mocht grazen. Een uitzondering toch en vriend Rudy Beck zal het graag lezen : Bas Sibum vormde een uitzondering op die kudde, hij ging te keer als een stier ! En ook al was Glen De Boeck na de wedstrijd razend op zijn kapitein omdat hij de ploeg in de steek had gelaten, waren er zaterdag maar wat meer spelers met de mentaliteit van de vaak verguisde Nederlander, dan hadden de mannen van Peter Maes minstens één tandje bij moeten steken.
Het is vreemd, maar bij ploegen die op de sukkel zijn en hun trainer bedanken, wordt die beslissing dikwijls als een opluchting ervaren. De realiteit is natuurlijk dat het doorhakken van dergelijke knopen een noodgeval zijn, want dit gebeurt uitzonderlijk in luxe situaties. Daarenboven komt er dan meestal een trainer die kort, soms iets langer voordien, elders werd ontslagen om dezelfde sportieve redenen, nl. onvoldoende resultaten. Of het dan logisch is meteen alle heil te verwachten van een andere coach is zeer de vraag, maar bij de pakken blijven zitten is evenmin een oplossing voor een vereniging die de ambitie heeft op het hoogste niveau mee te blijven spelen.
Het stopzetten van de samenwerking met De Boeck was misschien geen must, maar er moest wel degelijk op korte termijn iets gebeuren. De voorbije weken, en dat gaat zelfs terug tot de verplaatsing naar Bergen op 14 september, waren er al kleine akkefietjes tussen spelers en de coach en die werden de voorbije weken steeds frequenter. Geen knokpartijen zoals die een paar maanden geleden de ronde deden over Coulibaly en de Afrikaan bij Kortrijk wiens naam mij nu even ontgaat. Neen, gewoon de typische ergernissen die horen bij een ploeg in puntennood en die perfect werden gesymboliseerd door het onbegrijpelijke incident met Sibum. Glen De Boeck wist het niet meer en alhoewel het altijd makkelijk praten is achteraf, snapte niemand er op den duur nog iets van hoe de ploeg door mekaar werd gegooid met als laatste voorbeeld tegen Lokeren de spitspositie voor Trickovski en de verantwoordelijkheid die de uit vorm zijnde Macedoniër kreeg om een penalty te trappen met specialisten als Maric en Henkens op het veld.
Het beëindigen van de samenwerking tussen club en coach is "misschien" een eerste stap in de goeie richting, maar we zijn nog lang niet aan de nieuwe patatjes. De opvolger van De Boeck krijgt een (volgens mijn bescheiden mening) groep in handen met mogelijkheden, maar die qua vertrouwen compleet aan de grond zit. Op Henkens en Sibum na is het zoeken met een vergrootglas naar spelers die hun normale niveau halen, laat staan hun niveau overtreffen. De bal ligt vanaf nu in het kamp van de spelers die wat mij betreft al op Standard mogen bewijzen dat het niet meer klikte tussen coach en manschappen. Ik hou er aan Glen te bedanken voor het ons vorig seizoen in eerste klasse houden, want dat was een ware stunt. De vele nieuw- en laatkomers en het uitvallen van zijn centraal duo Gershon-Belhocine, het heeft zeker niet gespeeld in het voordeel van De Boeck, maar anderzijds vrees ik toch dat hij de locomotief niet meer op kruissnelheid zou krijgen om tijdig de eindbestemming (probleemloos behoud of liefst iets meer) te bereiken.
FLASHBERICHT.