Het voetballoos weekend heeft de degradatiestrijd en bijbehorende koorts goed gedaan en toch ! Voor zover het zou bestaan, het PO2-virus heeft nog geen moment de kop opgestoken in mijn lichaam.
Waasland-Beveren heeft sinds half december een schitterende remonte gemaakt die uiteindelijk en ondanks de vele zware hindernissen in het competitieslot, heeft geleid tot een verlengd verblijf in eerste klasse. Over het wanneer die remonte nu juist werd ingezet lopen de meningen nogal uiteen. Zelf heb ik het moeizaam en zonder enige glans veroverde puntje in Mechelen met gedurende 45 minuten een numerieke minderheid, altijd aangevoeld als het puntje van de heropstanding. Anderen zijn van mening dat de 3-1 overwinning op de Freethiel tegen Lierse voor de definitieve ommekeer heeft gezorgd. Nu ja, wat maakt dat ene weekje verschil als het beoogde eindresultaat werd bereikt.
Hoe stabiel de terugronde van WB was, des te wisselvalliger die van SK Lierse.
Winnen tegen Anderlecht (het was dit seizoen geen kunst, maar WB slaagde er niet in één schamel puntje te ontfutselen aan de Brusselaars), geweldig spelen op Standard en Brugg, het liet bij momenten het beste verhopen voor de mannen van Menzo. Die positieve signalen staken echter schril af bij een aantal wanvertoningen zoals die thuis tegen OHL toen in meer dan 45 minuten met 11 tegen 9 geen noemenswaardige kans bijeen werd gevoetbald. Het was ook niet altijd koek en ei in de kleedkamer op het Lisp, want sir Tony Watt zorgde geregeld voor de nodige annimatie die bij zijn coach niet altijd in goede aarde viel. Vooraf heeft Lierse alvast te kennen gegeven dat het weinig ambitie heeft in play-off II en deze epiloog vooral ziet als een eerste voorbereiding naar volgend seizoen toe, maar of dat gebrek aan sportieve ambitie synoniem is met het uitdelen van cadeautjes lijkt mij een andere zaak. We mogen er toch van uitgaan dat de spelers die in dit soort wedstrijden hun kans krijgen, zich willen tonen aan de trainer.
Die laatste opmerking gaat eveneens op voor wat Waasland-Beveren betreft. Bob Peeters heeft steeds klare taal gesproken en gesteld dat hij een aantal jongens wil zien met het oog op volgend seizoen. De meest genoemde naam was die van Renaud Emond, maar wat mij betreft mogen ook Maman, Godemèche, Maric en indien fit ook Santos een keertje proberen bewijzen dat zij onvoldoende kansen hebben gekregen. En als er een minimum geloof in de kwaliteiten van Arne Van Den Eynde is, wordt het de hoogste tijd om hem voor de leeuwen te gooien.
Het is te hopen dat Peeters niet alle jongens tegelijkertijd zal inzetten, want dan is er van enige samenhang geen sprake meer en dus evenmin van een eerlijke kans.
Ben wel benieuwd of Bob zijn zorgvuldig opgebouwde thuisstatus zomaar te grabbelen zal gooien in de resterende po2-partijen op de Freethiel.Laat ons hopen op een vergelijkbaar resultaat van 21 december toen WB een uitstekende wedstrijd speelde die na een vervelende tussenstand kort na de rust uiteindelijk eindigde in een dik verdiende 3-1 overwinning na goals van 2x Veselinovic en Demjan.
ZOALS OP 21 DECEMBER GRAAG ?