Het mes heeft geholpen.
Ronny Vangeneugden en zijn mannen hadden zaterdagavond geen keuze : er moest een andere eigenaar komen voor de rode lantaarn, want anders bestond de kans ddat er al een behoorlijke kloof werd geslagen met de veertiende plaats en dat na amper 6 speelronden.
Waar WB in de voorgaande thuiswedstrijden slechts matig werd beloond voor het geleverde werk, vielen gisteren tegen Lierse de dobbelstenen vrij snel in een voor WB gunstige positie. Er waren nauwelijks 8 minuten gespeeld wanneer Robson op hoekschop voor het eerst dit seizoen zijn ploeg op voorsprong kon trappen. Even voor de pauze deed Emond op alweer een corner waarbij Lierse, net zoals WB dat telkens doet, alle manschappen in verdediging terug trok en Renaud de bal in doel mocht verlengen na voorbereidend werk van Maric en Destorme. Het ruime gedeelte tussen de 1-0 en de 2-0 was Lierse de beter voetballende ploeg zonder daarbij Coosemans zwaar op de proef te stellen. De 2-0 ruststand was dan ook een overdreven beloning voor hetgeen WB aan kansen bijeenvoetbalde.
In de tweede helft een vergelijkbaar spelbeeld. Een afwachtend WB dat gokte op een rake counter en een vlot combinerend Lierse tot in de buurt van de zestien waar het steeds voorspelbaar fout bleef lopen. Er kwam pas echt pit in de partij toen David Destorme over de bal tackelde en WB nog 30 minuten met een mannetje minder verder moest. Althans zo zag het er naar uit, want een rood kleurtje viel blijkbaar in de smaak van een aantal bezoekers die nog voor het laatste fluitsignaal had geklonken, 2 spelers zagen vertrekken met rood waarvan eentje met 2x geel. Hierdoor werd de wedstrijd in het slotkwartier nog leuk, maar niet spannend. Waasland-Beveren verzuimde enkele keren de 3-0 te maken en met 9 waren de jongens van Menzo niet meer in staat het frivole spel van de 75 voor gaande minuten op te dissen.
WB scharrelde zeer kostbare punten, maar het spel vertoonde te weinig glans. Glans was echter geen prioriteit, want voldoening was zaterdag enkel mogelijk mits een overwinning.
En het antwoord op hetgeen ik mij in de voorbeschouwing afvroeg, "zou een voorsprong bevrijdend werken" luidde : weinig. De positieve puntjes waren o.a. dat Coosemans de nul kon houden, dat Bojovic de harten van de supporters heeft gestolen omdat hij met beperkte mogelijkheden en niet op zijn positie, de ziel uit zijn sterke lijf speelt. Blij ook dat Emond zijn lang nagejaagde en dik verdiend goaltje meepikte. Raadselachtig was het waarom Vukusic op Anderlecht per se moest spelen en een week later op de eigen Freethiel niet van de bank diende te komen. Jammer ook dat Vangeneugden in de tweede helft zeer laat wisselde en op een gegeven moment bij een uittrap van Coosemans met een handgebaar aan Colin duidelijk maakte "rustig maar", terwijl onze doelman in de eerste helft terecht door de scheidsrechter werd aangemaand om geen tijd meer te winnen.
HET ANTWOORD OP DE VRAAG WAS ? WEINIG !