ONTSPANNEN MAAR STERK GEINTERESSEERD IN 3 KOSTBARE PUNTEN.
Speeldag 7 heeft voor WB en Standard uiteenlopende gevoelens opgeroepen en omdat logica in het voetbal niet zo vaak wordt gerespecteerd, is het razend interessant om eens te kijken hoe beide ploegen daar zondagnamiddag mee zullen omgaan op de Freethiel.
Waasland-Beveren heeft op amper 7 dagen tijd zijn zorgwekkend klassement waarvan nog sprake voor aanvang van de thuiswedstrijd tegen Lierse, omgekeerd in een toestand van zicht op gunstig herstel, zoiets als een patiënt die van de dienst intensieve zorgen op onverwachts korte tijd naar een gewone kamer mag. Van drager van de rode lantaarn op een week tijd tot aanvoerder van de rechterkolom, het is even positief wennen, maar het gevaar schuilt nog steeds kort om de hoek.
Een paar opeenvolgende nederlagen en de vervloekte lantaarn doemt weer op.
Wat was het afgelopen zaterdag in Waregem nog eens smullen geblazen voor de supporters van Waasland-Beveren. Vooral de tweede helft was er eentje om niet snel te vergeten. Hoe lang zou het geleden zijn dat onze ploeg in eerste klasse nog eens driemaal tot scoren kwam in 45 minuten en dan heb ik het uiteraard over zowel SKB als de fusieclub. WB speelde in Waregem een volwassen wedstrijd, kon in enkele beslissende fases op Colin Coosemans rekenen en scoorde zelf op 2 cruciale momenten : net voor en net na de rust. Resultaat : een bijna perfecte wedstrijd, de 1-0 van plet niet meegerekend. Over de wereldgoal van Balde is al genoeg inkt gevloeid, maar mij doet het minstens evenveel deugd dat Robson stilaan het vooropgestelde niveau haalt, Bojovic (en ook wel Maric) onder Vangeneugden aan een doorbraak bezig is en dan niet eens op zijn sterkste positie en dat Ibou en Vukusic zonder goed te spelen een goaltje wisten mee te pikken wat nooit slecht is voor het vrtrouwen. Veel positieve geluiden, maar een reclamespot leert ons dat behaalde resultaten in het verleden geen garantie zijn op succes in het heden en met die wijsheid in het achterhoofd moet Vangeneugden zondag zijn leeuwen in het strijdgewoel los laten. Waar Ronny eerst werd gecomfronteerd met een nijpend gebrek aan valabele basisspelers, krijgt hij binnenkort ongetwijfeld af te rekenen met luxe selectieproblemen nu ook D'Ulivo, Sousa, Oumarou en Cale steeds nadrukkelijker hun kandidatuur zullen stellen om van de hoofdmacht deel uit te maken. Sportieve concurrentie is een goeie zaak, maar voor de jongeren die in de voorbereiding moed hadden geput om meer van dat moois te ervaren, is de late komst van Irawan, Balde en Sousa en de verschuivingen die dat met zich meebrengt voor de wedstrijde van de beloften, een streep door de rekening van die gasten.
Het 3-5 verlies van Standard tegen Oostende is een zoveelste dreun voor de fans van de Rouches, maar toch opletten voor aangeschoten wild. Ik herinner mij dat Standard net voor zijn wedstrijd op Daknam werd uitgeschakeld voor de Champions League, maar het speelde in Lokeren wel een daverende eerste helft en het keerde met een zeer verdienstelijk 1-1 gelijkspel terug naar Luik. Als Vangeneugden en zijn spelers deze waarschuwing ter harte nemen, zit er misschien wel een mooie uitslag in tegen Luzon en co. Donderdagavond echter nam Standard al een kleine revanche voor het smadelijk verlies tegen Oostende door zijn eerste groepswedstrijd in de EL met 2-0 te winnen van het Kroatische Ryeka. Toch een knap resultaat en het bewijs dat Standard ver van dood en afgeschreven is. Maar bij het horen van de naam Ryeka gaat mijn KSKB hart plots een paar versnellingen hoger slaan. De film van november 1978 wordt dan automatisch uit de oude doos van herinneringen opgeroepen met een knappe 2-0 overwinning van SK Beveren tegen datzelfde Ryeka. Onze fantastische linksachter Marc Baecke tekende voor beide Beverse goals en was uiteraard de man van de match. Ondertussen 36 jaar geleden, maar voor eeuwig een plaatsje gekregen in mijn KSKB geheugen.
ONTSPANNEN MAAR STERK GEINTERESSEERD IN 3 KOSTBARE PUNTEN.