Veel meer Bevers getint kan een belofte niet zijn.
Tom Vermeire, geboren 14 mei 1995 en woonachtig in de Haagstraat te Vrasene, is een enthousiaste kerel die behoorlijk gepassioneerd is door het bekende balspelletje. Tom, zoon van Raf en Anneleen, heeft nog een tweelingzus die luistert naar de naam Sofie, maar Carolien is met haar 22 jaar de oudste van 3 kinderen in het gezin. Vader Raf is zowel van zoon Tom als van SK Beveren steeds een fervente aanhanger geweest. Raf en Anneleen beoefenen geen competitiesport, de dochters Sofie en Carolien houden het bij dansen om hun conditie te onderhouden. Vermeire, 1.83 meter groot en +- 70 kilo, kan zowel centraal in de defensie als verdedigend op het middenveld meer dan zijn plan trekken, maar laatstgenoemde positie vindt hij net dat tikkeltje plezanter voetballen.
Tom sloot op zijn vijfde aan bij KFC Vrasene waarvan de terreinen op amper 2 straten van de ouderlijke woning zijn gelegen. Zijn kennismaking met de Freethiel als jeugdspeler (hij was voordien al supporter van SK Beveren) gebeurde bij de U12. De meest prettige ervaring als jeugdspeler beleefde Tom toen hij met de U16 onder leiding van coach Brian Bultheel (Broer van gewezen jeugdspeler Roy) de kampioenstitel behaalde. Van die lichting voetballen enkel nog Arne Van den Eynde en Wouter Van Moer op de Freethiel. Maar zonder enige concurrentie is zijn allerbeste herinnering aan het voetbal tot nu toe zijn invalsbeurt vorig seizoen met de eerste ploeg van Waasland-Beveren in de laatste wedstrijd van play-off II tegen Oostende.
Tom : "dat was een donderslag bij heldere hemel. Ik zat vrijdag aan mijn bureau te studeren toen Danny De Maesschalck belde met de melding dat ik bij de selectie was voor zaterdag. Van dat weekend is er van studeren niet veel meer in huis gekomen ! Ik zou al blij geweest zijn met de groep te mogen opwarmen, maar bleek dat ik bij de 18 zat en uiteindelijk na 20 minuten mocht invallen. Het niveau was uiteraard stukken hoger dan ik gewend was, maar geen waardemeter omdat er voor beide ploegen niets meer op het spel stond.", klinkt Vermeire nog steeds nagenietend.
Naar zijn sterke punten als voetballer gevraagd klinkt Tom wat aarzelend en zeer bescheiden : "ik denk over een redelijk goed voetbalinzicht te beschikken en dito passing. Van een kapitein wordt ook verwacht dat hij de ploeg mee op sleeptouw neemt en ik meen dat dit mij tot nu toe aardig is gelukt. Op de gebruikelijke vraag naar toekomstige werkpuntjes is Tom eerlijk en duidelijk als geen ander wanneer hij stelt : "snelheid (ook qua uitvoering) en wendbaarheid, maar dat is eerder pech en aangeboren dan een sterk te verbeteren werkpunt." Ontwapenend eerlijk, maar dat besef is misschien wel een gave die hem verder zal brengen dan collega's die denken nog weinig te kunnen bijleren. Hierbij merk ik graag op als maker van de wekelijkse verslagjes van de beloftenwedstrijden dat Tom (zelfs in het gezelschap van meerdere A-kernspelers) wel eens vaker door zijn trainer met het schouderklopje van de week wordt bedacht.
Door de ruime A-kern zijn wekelijks heel wat spelers aangewezen op de beloftenwedstrijden om matchritme op te doen waardoor de jongens van de B-kern minder dan gehoopt kunnen spelen. Hierover zegt Tom : "dat is een bekend fenomeen en niet nieuw. Zelf ben ik daarvan dit seizoen nog weinig het slachtoffer geworden, maar het is niet altijd gemakkelijk werken op training voor trainer en spelers om een wedstrijd voor te bereiden aan de hand van het inoefenen van bepaalde spelsystemen omdat op het laatste nippertje alles kan veranderen. Misschien zelfs een beetje ontmoedigend omdat een goeie trainingsweek niet vanzelfsprekend kan worden beloond met een selectie."
Tom Vermeire is recent gestart met het tweede van vijf jaar handelsingenieur in de beleidsinformatica aan de Universiteit Antwerpen. "Zwaar, maar combineerbaar met het voetbal", verduidelijkt Tom zijn doordachte keuze. "Boeiende studie, maar omdat het eerste jaar vrij algemeen was en er heel wat mogelijkheden zijn, heb ik nog helemaal geen idee waar het schip aan het einde van de rit zal stranden", dixit een gemotiveerde student.
Het zal niemand verbazen dat de klaar kijkende Tom Vermeire ook op sportief vlak realistische doelen stelt : "ik wil mijzelf niet onnodig druk opleggen en voorlopig primeert het plezier. Uiteraard probeer ik zo hoog mogelijk te mikken zonder daar een niveau op te plakken. Dat is ook moeilijk als speler in volle ontwikkeling, want afgaande op de jongens die hier vorig seizoen zijn vertrokken, is het geen evidentie bij een derde of vierdeklasser een basisplaats te verwachten."
Het niet kunnen deelnemen aan het uitgaansleven ervaart Tom niet als een gemis omdat het voetballen een waardevolle compensatie biedt. Arsenal is de ploeg die zijn absolute voorkeur geniet omdat het met jonge gasten een aantrekkelijke manier van voetballen nastreeft en ondanks het feit dat daarmee weinig prijzen worden gepakt, blijft het trouw aan die stijl. Zijn favoriete voetballer is Andrea Pirlo omdat hij met zijn voetbalgenie er in slaagt zonder veel duels aan te gaan, het tempo bepaalt en de ploeg laat draaien.
Tom Vermeire, geboren 14 mei 1995 en woonachtig in de Haagstraat te Vrasene, is een enthousiaste kerel die behoorlijk gepassioneerd is door het bekende balspelletje. Tom, zoon van Raf en Anneleen, heeft nog een tweelingzus die luistert naar de naam Sofie, maar Carolien is met haar 22 jaar de oudste van 3 kinderen in het gezin. Vader Raf is zowel van zoon Tom als van SK Beveren steeds een fervente aanhanger geweest. Raf en Anneleen beoefenen geen competitiesport, de dochters Sofie en Carolien houden het bij dansen om hun conditie te onderhouden. Vermeire, 1.83 meter groot en +- 70 kilo, kan zowel centraal in de defensie als verdedigend op het middenveld meer dan zijn plan trekken, maar laatstgenoemde positie vindt hij net dat tikkeltje plezanter voetballen.
Naar zijn sterke punten als voetballer gevraagd klinkt Tom wat aarzelend en zeer bescheiden : "ik denk over een redelijk goed voetbalinzicht te beschikken en dito passing. Van een kapitein wordt ook verwacht dat hij de ploeg mee op sleeptouw neemt en ik meen dat dit mij tot nu toe aardig is gelukt. Op de gebruikelijke vraag naar toekomstige werkpuntjes is Tom eerlijk en duidelijk als geen ander wanneer hij stelt : "snelheid (ook qua uitvoering) en wendbaarheid, maar dat is eerder pech en aangeboren dan een sterk te verbeteren werkpunt." Ontwapenend eerlijk, maar dat besef is misschien wel een gave die hem verder zal brengen dan collega's die denken nog weinig te kunnen bijleren. Hierbij merk ik graag op als maker van de wekelijkse verslagjes van de beloftenwedstrijden dat Tom (zelfs in het gezelschap van meerdere A-kernspelers) wel eens vaker door zijn trainer met het schouderklopje van de week wordt bedacht.
Tom Vermeire is recent gestart met het tweede van vijf jaar handelsingenieur in de beleidsinformatica aan de Universiteit Antwerpen. "Zwaar, maar combineerbaar met het voetbal", verduidelijkt Tom zijn doordachte keuze. "Boeiende studie, maar omdat het eerste jaar vrij algemeen was en er heel wat mogelijkheden zijn, heb ik nog helemaal geen idee waar het schip aan het einde van de rit zal stranden", dixit een gemotiveerde student.