* Tussenbalans na 10 speeldagen, tweede deel.
Gisteren maakte ik een algemene evaluatie op na 10 speeldagen, vandaag gaan we wat dieper in op de individuele prestatie van wat men in grote lijnen de basiself zou kunnen noemen.
Colin Coosemans bevestigt het goede van zijn eerste seizoen op de Freethiel. Een goeie zaak dat WB hem definitief aan zich bond, want rekening houdende met zijn leeftijd als keeper kan hij onze club zowel sportief als financieel nog mooie diensten bewijzen. Jammer dat Colin veel mensen op de zenuwen blijft werken door tergend lang te wachten met het uittrappen.
De positie van rechtsachter blijft een pijnpunt van de ploeg. D'Ulivo is titularis, maar blijft blessuregevoelig en pakt gretig kaarten. Vermeulen en Irawan zijn om uiteenlopende redenen onvoldoende. Bojovic maakte op die positie veruit de beste indruk, maar hij gooit ook centraal hoge ogen waar hij bij voorkeur een duo vormt met wat mij betreft Robson. Die Robson begon ondermaats aan het seizoen, maar toont zich ondertussen week na week meer onmisbaar. Corstjens en Sousa zijn de voornaamste kandidaten om duo te vormen met Robson, maar Wouter is gewoon gewoon en het verhaal Hugo Sousa blijft voor mij een mysterie waarom hij enerzijds werd aangetrokken en anderzijds tot nu toe nauwelijks een kans kreeg. David Addy is een voor onze doen prima voetballer, maar of een goeie Cale zoveel minder efficiënt is, daar heb ik mijn twijfels bij. Deflem heeft potentie, maar kan voorlopig fysiek niet genoeg gewicht in de schaal leggen.
Op het middenveld werkt Henkens zich te pletter, maar die arbeid verliest zijn waarde vanwege te voorspelbaar en onefficiënt. Hoek- en vrijschoppen van de voet van Robin zijn te vaak onbruikbaar.
Milos Maric kan dit seizoen nog een belangrijke figuur worden. Werkt hard en bezit bij stilstaande fases meer dan Henkens de gave voor dreiging en resultaat te zorgen. De ervaring van Destorme zal WB nog goed van pas komen, maar of hij titularis moet worden laat ik in het midden. Rowell heeft geen gelijke om een lange bal te versturen, maar haalt door blessures te zelden zijn beste niveau. David Hubert haalt geleidelijk zijn Genk-niveau en diens ervaring kan in de terugronde doorslaggevend worden.
In het offensief compartiment schuilen wel wat mogelijkheden, maar ofwel blessures, ofwel spelers die later zijn gekomen, stonden het succes van bepaalde combinaties in de weg. Zou een tandem Oumaru-Balde potten kunnen breken ? Vukusic is een speler waarvan men de indruk krijgt dat hij te goed is om uit de ploeg te zetten, maar net onvoldoende om er elke week in te staan. Daar ergens tussen zit Renaud Emond waarvan we mogen hopen dat hij niet het slachtoffer wordt van geen echt uitgesproken kwaliteiten te bezitten. Of toch, van het kwartet Oumarou, Balde en Vukusic heeft Renaud misschien wel de scherpste neus voor goals. En dan is er nog Sawaneh Ibou. Hij is voorlopig een schim van de Ibou die destijds in Beveren vertrok en bij OHL furore maakte, maar zijn leeftijd geeft hem het voordeel van de twijfel.
FREETHIELSPROKKELS.