StatisticsCounter Nieuws Gele ditjes, blauwe datjes archief

Top 40 Fichebak oud-spelers SK Beveren

logoWB HOPEN OP VERMOEIDHEID BIJ LOKEREN.

De uitwedstrijden naar Lokeren en Club Brugge die achtereenvolgens op het programma staan (de match in Brugge is al de eerste van de terugronde) kondigen zich als bijzonder zwaar aan, maar in theorie heeft men er weinig te verliezen, want ik kan mij niet voorstellen dat Ronny Vangeneugden vooraf in zijn puntenbegroting cijfers heeft geplaatst achter deze wedstrijden. Als er een appel uit de kast zou vallen op Daknam of in het Jan Breydelstadion zal die snel in onze zak zitten, maar voor alle zekerheid toch maar een hamburger kopen om de honger te stillen. Tot zover de theorie, maar wat hebben we onthouden van de praktijk van vorig seizoen. Op 26 december behaalde Waasland-Beveren een 1-2 Kerstmutsenoverwinning in Jan Breydel en het moet begin maart geweest zijn dat WB een belangrijk punt haalde op Daknam (0-0, maar toch was de voldoening die avond niet optimaal omdat OHL op datzelfde moment tegen Anderlecht won). Kortom, in theorie maken we niet zoveel kans om in de komende 2 uitwedstrijden veel te oogsten, maar op basis van de praktijk van vorig seizoen, is een habbekrats aan optimisme gerechtvaardigd.

Lokeren is aan een seizoen bezig waarin het opnieuw stappen heeft gezet en dat zonder spectaculaire dingen te doen op de transfermarkt. Hun leuze is immers "proberen houden waarvan we weten dat het goed is" en dat zowel op het gebied van spelers als technische staf. Natuurlijk mag heel de Lokerse entourage Roger Lambrecht op de blote knieën danken dat hij voldoende kapitaalkrachtig is om jaarlijks zijn geprezen selectie samen te houden en het aandurft/kan 8 miljoen op het hoofd van Hans Vanaken te zetten. Indien Hans bij WB had gespeeld zou men al voor 1 miljoen euro de grootst denkbare strik rond het prijskaartje hebben gedaan en de Paus-Mobiel voor een dagje ingehuurd om hem veilig naar Brugge te brengen omdat men nu eenmaal zulke bedragen koestert om de begroting sluitend te maken. Lokeren zal ook dit seizoen moeiteloos play-off I halen en dit wordt schijnbaar probleemloos gecombineerd met het bereiken van de poulefase van de Europa League wat toch een extra pakket aan zware wedstrijden met zich meebrengt.

In de thuiswedstrijd tegen Oostende heeft WB bewezen, zelfs zonder een aantal sterkhouders, ploegen met play-off I-ambitie het leven zuur te kunnen maken. Op de eigen vertrouwde Freethiel valt het tot nu toe allemaal best mee, maar op de uitschieter in Zulte-Waregem na, wordt op verplaatsing te weinig durf/lef aan de dag gelegd. Er wordt te vaak en te veel gerekend op die ene counter in de hoop achteraan de boel gesloten te kunnen houden, maar het verleden heeft inmiddels overduidelijk geleerd dat die ene counter er meestal wel komt, maar dikwijls is dat doelpunt niet meer dan een doekje tegen het bloeden omdat het kalf reeds verdronken is.
En we hebben nochtans voldoende redenen om initiatief te nemen op zoek naar een voorsprong, want heel vaak geeft WB die niet meer uit handen. Natuurlijk zijn er tegenstanders tegen wie blind aanvallen gegarandeerd genadeloos wordt afgestraft en daar reken ik Lokeren bij, maar tot op heden spelen onze aanvallers dikwijls te geïsoleerd op een eiland waardoor ze misschien (en dat valt niet goed te praten) wanneer ze een keer een bal zien, voor eigen succes gaan en hun beter geplaatste ploeggenoot over het hoofd zien. Mijn overtuiging zegt dat, als men alle offensieve intenties opoffert om voor een punt te spelen, men met niets minder tevreden mag zijn dan het vooropgestelde doel en daar is WB al enkele keren slecht mee uitgespeeld.

Donderdagavond speelde Lokeren Europees tegen het Trabzon waar Urbain Braems en Jean-Marie Pfaff destijds succesvol waren. Ik had Lokeren liever zien winnen dan gelijk spelen in de veronderstelling dat ze daardoor zondagavond wat minder hongerig zouden zijn, maar het werd dus een puntendeling en haast zeker komt er geen Europees voetbal meer na nieuwjaar op Daknam.
Zou WB hiervan het slachtoffer kunnen worden ? Lokeren is een sterk team, maar efficiƫntie niet hun sterkste wapen en de exponent daarvan is onze streekgenoot en Klein-Brabander Niil De Pauw. Wat speelt die gast geweldig en maakt hij nog immer progressie, maar laat ons hopen dat hij zondag zijn dagje niet heeft.

Patrick Van Wesemael.