Westerlo en Moeskroen sloegen voetbalminnend België met verbazing door als promovendi met een ruime seizoensopener uit te pakken om U tegen tezeggen en dat met verbazend fris en aantrekkelijk voetbal. Ondertussen hebben beide clubs hun status van subtopper naar degelijke middenmotor moeten bijstellen, maar daar valt wel iets over te vertellen. Moeskroen, maar in het bijzonder Westerlo, hadden af te rekenen met een onwaarschijnlijke blessuregolf waaraan voorlopig geen einde komt. Dit weekend vielen o.a. Birger Maertens en Godeau nog uit, maar het mist al vele weken zijn seizoensrevelatie en topschutter Frédéric Gounongbe en sterkhouders als Macdonald en Sno. Zonder een lange lijst geblesseerden had Westerlo thans wellicht nog altijd in de top-6 gestaan en dat mag gerust een fantastische prestatie worden genoemd van Dennis Van Wijk. De introverte Nederlander kreeg de voorbije jaren een etiket opgekleefd van "uiterst geschikt om een ploeg van tweede naar eerste te brengen", maar hij bewijst dit seizoen dat dit etiket op onderschatting berust. Echt geweldig wat die kerel met een bescheiden potentieel waarmaakt en dat zeg ik met het grootste respect voor de Westelse spelers die natuurlijk de opdrachten van hun coach tussen de lijnen moeten omzetten in daden. De weloverwogen transferpolitiek en bijbehorende resultaten van vakman Herman Wijnants zou als een drug moeten werken op de beleidsbepalers van de kleinere clubs die bij het uitblijven van vergelijkbaar succes zich al te gemakkelijk verschuilen achter hun beperkte financiële middelen. Westerlo bewijst al jaren, ondanks een tweetal jaar tweede klasse, dat die handicap geen alles bepalend argument is om bij de pakken te blijven zitten. Wie niet sterk is moet slim zijn !
Puur op karakter pakte Waasland-Beveren vorig weekend in extremis zijn vijfde overwinning van het seizoen en het was een bijzonder kostbare. Het verschaft zichzelf hiermee wat ademruimte in de strijd om play-off III te ontlopen, maar er is nog wel wat nodig om de eindejaarsperiode met voldoening tegemoet te zien. Westerlo en Charleroi zijn toekomstige tegenstanders die best voor een bonus kunnen zorgen om met een ietwat gerust gemoed de komst van Anderlecht voor te bereiden. Ondanks enkele verliespartijen en een puntendeling tegen het Westerlo van vrijdagavond, vielen de resultaten van WB op de eigen vertrouwde Freethiel best mee, maar buitenshuis lijkt onze ploeg last te hebben van het Rik Pauwels-syndroom, want zodra de Beverse kerktoren uit het zicht verdwijnt, slaagt de ploeg er uiterst moeizaam in punten te pakken. In Charleroi lukte het na een vroege 2-0 achterstand toch nog een puntje uit de brand te slepen en het mirakel van de Gaverbeek met de wereldgoal van de debuterende Balde, blijft voorlopig een eenzame uitschieter.
Ik hoor hier en daar voorzichtig opmerken dat het misschien een goed moment is om Westerlo in de ogen te zien, maar die uitspraken kunnen uitsluitend gebaseerd zijn op de grote blessurelast bij de Kempenaren. Het klopt dat Westerlo de voorbije weken weinig punten sprokkelde, maar op de kansloze forfaitnederlaag tegen Club Brugge na, speelde Westerlo ver van slecht en was het een kwestie van efficiënter omgaan met de geboden kansen. Indien WB er zou in slagen de vierpuntenkloof met Lierse en Cercle dit weekend nog wat verder uit te diepen, zet het een belangrijke stap richtng play-off II. Een goed resultaat halen in Westerlo op vrijdagavond zou de druk op de ketel in Lier en Brugge flink doen toenemen. Voor de goede orede : Cercle trekt naar Daknam en oostende Ontvangt Lierse.
KAN WB PROFITEREN VAN WESTELSE BLESSUREGOLF ?