Op amper 7 dagen tijd ziet de wereld er heel andes uit voor Waasland-Beveren. De overwinningen tegen Moeskroen en Westerlo hebben onze rangschikking behoorlijk opgefleurd en een aantal trends die zich de voorbije weken voorzichtig aftekenden, werden bevestigd. Renaud Emond blijft maar scoren, Destorme liet zien ondanks zijn leeftijd dat hij deze ploeg nog diensten kan bewijzen en centraal achterin wordt de tandem Sousa-Robson voortdurend betrouwbaarder. Ook de flank Addy-Cale snijdt met de speeldag scherper door de boter bij de tegenstander en zo lijken de puzzelstukjes ietwat onverwachts meer en meer te passen en dat terwijl spelers zoals Oumarou, Bojovic en Maric nog niet inzetbaar zijn. Waasland-Beveren doet er dus goed aan nu het ijzer warm is, nog een paar speeldagen verder te smeden of om het in wielerjargon uit te drukken, het afmaken in de spurt ! Indien immers WB tegen Charleroi en wie weet Anderlecht een goed resultaat kan neerzetten, zal het ongetwijfeld met vertrouwen en een nog ruimere marge voorsprong de cruciale duels tegen ercle en Lierse kunnnen aanvatten.
Hoe zalig de winst tegen Westerlo vorig weekend ook werd ervaren, het zou dwaas zijn blind te blijven voor een aantal zaken die beter, misschien zelfs veel beter, kunnen. Terugkomen na een achterstand is knap en wijst op mentaliteit, maar een wedstrijd zou in principe toch aangevat moeten worden met de bedoeling op zoek te gaan naar een voorsprong en dat is ons dit seizoen maar zelden gelukt. Het ombuigen van een achterstand geeft extra pigment aan een overwinning, maar het voetbalspelletje op zichzelf loopt meestal vlotter zodra er een voorsprong op het scorebord staat.
De winninggoal van Emond in Westerlo was een enorme bevrijdng, maar mag niet verhullen dat het een eenzaam hoogtepunt was in een flauwe tweede helft. Enkel in het slotkwartier van de eerste helft werd op karakter een vuist gemaakt, maar toen al had de wedstrijd in een beslissende plooi kunnen liggen was er niet die geweldige parade van Coosemans geweest.
Charleroi ontpopte zich de voorbije weken als de ploeg van het moment, maar uitgerekend in hun match van het jaar sputterde de motor bij de Carolo's. Die misstap is echter niet meer dan een smet op een schitterende campagne tot nu toe waarin het qua punten niet eens zo ver verwijderd is van een play-off I-plaats en het zich eerder al kon kwalificeren voor de kwartfinales van de Beker van België. Het is lang geen toeval meer dat er van alle kanten aan de mouwen van trainer Felice Mazzu wordt gesleurd. Zonder ronkende namen (Neeskens Kebano kreeg pas naam in Charleroi en van Karel Geeraerts dacht iedereen dat hij ging uitbollen in het Stade du Pays de Charleroi), speelt Mazzu het met zijn Zebra's klaar de grote ploegen de daver op het lijf te jagen en tussendoor vlot punten te sprokkelen en dat is knap in een streek waar de geringste vonk, net zoals op Sclessin, aanleiding kan geven tot ontploffingsgevaar.
Het moeilijke aan het bekampen van het huidige Charleroi is dat het tot alles in staat is. Het duel van zaterdagavond lijkt mij dan ook totaal onvoorspelbaar en in zulke wedstrijden zijn het vaak de details die beslissen. Kan WB de bezoekers in verlegenheid brengen of pakt Charleroi de draad weer op na het nipte verlies tegen Standard, de klok zal morgenavond omstreeks 22 uur duidelijkheid verschaffen. Ter herinnering : in Charleroi eindigde de match op 2-2 en dat na een vroeg opgelopen 2-0 achterstand.
AFMAKEN IN DE SPURT.