Zaterdagavond werd bevestigd dat Ronny Vangeneugden bijna in paniek slaat als zijn ploeg op voorsprong komt. Zijn elftal kreeg een schitterend decor om de tweede helft mee te beginnen, maar verlamd door de angst om de 1-0 voorsprong uit handen te geven, bakte WB er totaal niks meer van na rust. Dat uiteindelijk de wedstrijd in een achttal dolle slotminuten volledig kantelde was slikken voor de Beverse supporters die tijdens de pauze op geen enkel moment dit doemscenario voor mogelijk hadden gehouden.
De bezoekers uit Charleroi die op de negatieve uitschieter na van vorig weekend thuis tegen Standard misschien wel als ploeg van het moment mogen worden bestempeld, namen de wedstrijd meteen in handen, maar na een tiental minuten slaagde WB erin het evenwicht te herstellen. Vanuit een goeie organisatie en met verzorgd uitvoetballen hadden de mannen van Ronny Vangeneugden ook een ruim aandeel in een best genietbare partij die als niet onbelangrijk minpunt te weinig doelgevaar kende. Emond zorgde voor de eerste Wase dreiging met een kopbal over, maar een meer getalenteerd Charleroi lag voortdurend op de loer waardoor Coosemans de opperste concentratie moest bewaren. In de 33ste minuut resulteerde het verzorgd voetbal van WB tot een knappe treffer. Cale verstuurde een schitterende voorzet richting Vukusic die de aarzelende doelman Penneto van Charleroi met een lob kansloos liet. De bezoekers waren nog een keertje dichtbij de gelijkmaker, maar de rust werd bereikt met een mooie, maar weliswaar lichtelijk gevleide 1-0.
Een ideaal scenario om het tweede bedrijf mee aan te vangen, maar niets was minder waar. Het vroeg uitvallen na de pauze van een in de eerste helft al aangeslagen Robson zal ongetwijfeld een invloed hebben gehad aangezien zijn vervanger Corstjens vrij onzeker acteerde, maar een ploeg die met een 1-0 voorsprong na een degelijke eerste helft er niet in slaagt é&eacutrn deftige aanval in mekaar te steken in 45 minuten, daarvoor moet een andere verklaring zijn dan het simpele "te weinig druk op de bal in de tweede helft" die Ronny Vangeneugden na afloop van de match gaf. WB kwam niet meer aan voetballen toe, ook al natuurlijk omdat Charleroi met man en macht naar de gelijkmaker op jacht ging, maar het is wel bedenkelijk dat de man die vooraan nog wat snelheid bracht (doelpuntenmaker Vukusic) halverwege de tweede helft werd vervangen. In plaats van een frisse aanvallende kracht in de strijd te gooien, werd Destorme een rij vooruitgeschoven, maar ook die combinatie met een zaterdag onzichtbare Emond was geen succes. De laatste 10 minuten waren al even aangesneden toen het doelpunt dat al een tijdje in de lucht hing op het scorebord werd gevlamd door verdediger Dewaest. En wat iedereen op dat moment vreesde gebeurde diep in blessuretijd met Galvez'Lopez en Coulibaly als beulen van dienst. Overdreven cijfers op basis van een zeer behoorlijke eerste helft, maar toch bijzonder jammer vast te stellen dat WB na rust niet het minste initiatief nam om op zoek te gaan naar een bevrijdende tweede goal en uitsluitend dacht aan het consolideren van die kleine marge. Weg het vooruitzicht op aansluiten bij de middenmoot en terug het hatelijke, maar ondertussen vertrouwde gevoel van de hete adem in de nek. WB had zich een fantastische uitgangspositie kunnen verwerven voor de topper tegen Anderlecht, maar wist geen raad met de bedriegelijke 1-0 ruststand tegen Charleroi. Het geloof in een stuntje tegen de landskampioen is plots tot onder het vriespunt gezakt.
HAND IN EIGEN BOEZEM STEKEN.