Amper 3 weken geleden werd in de diverse sportjournaals de wedstrijd WB-Charleroi aangekondigd met het vooruitzicht dat WB mits winst tegen Charleroi, een 9 op 9 zou neerzetten. 270 Minuten verder is een 0 op 9 een feit en blijft WB op papier slechts één gewonnen wedstrijd meer dan Cercle bespaard van play-off III. Er zijn prettiger manieren om de winterstop mee in te gaan !
Ik weet niet of het toeval was, maar tijdens de rust van Cercle-WB galmde "Take me to Church" door de geluidsinstallatie in Jan Breydel en dat was bijzonder toepasselijk voor wat beide teams aan de naar verluidt 7146 toeschouwers hadden geboden. Een draak van een eerste helft met een doelpunt van het gehalte naar het beeld van de wedstrijd. Een afgeweken bal na een trap van Stephen Buyl nabij het verstrijken van het openingskwartier. Wat de daaropvolgende 75 minuten zou volgen was beschamend en getuigde van weinig respect van de spelers voor het alweer flink aantal meegereisde supporters van WB, maar daar zullen die van Cercle na een even bedroevende partij van hun kant lak aan hebben. Uit de eerste helft onthou ik nog een bal van de lijn gekeerd op hoekschop door Milos Maric, maar verder was het huilen met de pet op.
Het moet zijn dat Ronny Vangeneugden niet eens zo ontevreden was over het eerste bedrijf van zijn mannen, want hij voerde geen wissels door in het vooruitzicht van de tweede. Ook dat gedeelte van de wedstrijd was afschuwelijk om mee te maken. Elf spelers die als los zand aan mekaar hingen, weinig zin hadden om een ploegmaat in nood even een handje toe te steken, maar die vooral niet de minste zin hadden in het opzetten van wat men in voetbalterminologie een aanvalsactie noemt. Geen passie of vuur te bekennen in het spel van WB en daar was gezien de gure weersomstandigheden nochtans grote behoefte aan. Met nog 25 minuten te gaan werd Dussenne na een stukje toneel met Coosemans met 2x geel uitgesloten, maar zelfs van die numerieke meerderheid kon WB geen gebruik maken om op karakter overlevend Cercle het vuur aan de schenen te leggen. De bankzitters Balde, Destorme en Henkens werden nog vernederd door hun coach met een invalsbeurt, want het moet toch verschrikkelijk geweest zijn om een vierkant draaiende ploeg waarin elke begeestering ontbreekt, nog even aan de slag te gaan. Toch was het good old David Destorme die in de 86ste minuut voor het enige Beverse doelgevaar zorgde met een prima schot, maar Cercle-doelman Werner die al flink was opgeschoten met het afbreken van de kerstboom tijdens de match vanwege een gebrek aan werk, redde knap. Er werd nog 3 minuten blessuretijd toegevoegd, maar zelfs al was dit aantal tot bv. een schrikbarende 30 minuten opgetrokken, zou WB wellicht zelf niet in staat geweest zijn Werner een tweede keer op de proef te stellen.
Cercle boekte een bijzonder kostbare overwinning, eentje die WB zo goed als zeker in play-off II had gebracht. De Waaslanders gaan de winterstop nu in met veel vraagtekens en zijn toe aan bezinning. In een interview op Radio1 na de wedstrijd was een zwaar aangeslagen Colin Coosemans vrij duidelijk in zijn bewoordingen : "sfeer is goed, op training wordt goed gewerkt, maar misschien moeten we mekaar wat meer in de haren zitten" waaruit ik begrijp dat de groep traint en voetbalt naar het beeld van zijn coach en met alle respect voor Vangeneugden, dat is te braaf en te emotieloos om over eind te blijven in het bikkelharde voetbalwereldje.
Bij het verlaten van de tribune riep iemand vragend en logisch gefrustreerd : "Patrick, hoe lang nog ga je Poppe de hand boven het hoofd houden", waarop ik mij verbaasd afvroeg welk rugnummer Dirk die avond droeg, want bij mijn weten stond hij niet op het scheidsrechtersblad.
Zonder standpunt in te nemen voor of tegen iemand, is mijn persoonlijke mening dat dit Waasland-Beveren over meer sportieve mogelijkheden beschikt dan de concurrenten Lierse en Cercle en dat het een blamage zou zijn voor deze spelersgroep en de trainer wanneer zij play-off III moeten spelen. Of zou die meneer misschien denken dat Dirk Poppe de ploeg opstelt ? Daar twijfel ik aan, want in dat geval ben ik ervan overtuigd dat er meer pit in onze ploeg zou zitten !
Voordeel aan hetgeen we gisteren hebben gezien, of net niet hebben gezien, is dat slechter onmogelijk is en het dus alleen maar beter kan. Die overtuiging sterkt mij nu reeds om te geloven dat we een belangrijke veldslag hebben verloren, maar in geen geval de oorlog. Laat Cercle maar geloven dat ze er bijna zijn. Dat gevoel hadden wij 3 weken geleden ook toen de wedstrijd tegen Charleroi bijna was afgelopen, maar de harde realiteit heeft inmiddels aangetoond dat in de sport geen zekerheden bestaan. De verloren wedstrijden tegen Charleroi en Anderlecht waren niet eens zo slecht, maar met die vaststelling koopt men geen kostbare punten. Op 17 januari zou het WB van gisterenavond in Jan Breydel ook op de Freethiel tegen Zulte-Waregem kansloos zijn, maar voor hetzelfde geld krijgen we dan een heel andere wedstrijd en één enkele overwinning is voldoende om voor paniek in Westerlo en Moeskroen en opnieuw Zulte-Waregem, te zorgen.
Kortom, we worden er niet beter van om positieve dingen te zien in de wanvertoning van zaterdagavond, maar zoiets is vaak een momentopname en geen enkele referentie voor wat ons te wachten staat na de jaarwisseling.
TE VEEL TIJD OM NA TE DENKEN.