In Overmeire wonen (maar ook een paar jaar in Lokeren) en voorgesteld worden in het clubmagazine naar aanleiding van de derby W-B tegen Lokeren, het is echt toeval, maar zeker de moeite waard om kennis te maken met Yannick Vermeiren. Ik interviewde Vermeiren enkele dagen nadat hij deel uitmaakte van de beloftenploeg die uitsluitend met spelers uit de B-kern enkele dagen eerder een knappe 0-1 had behaald in Charleroi. Het is trouwens opvallend hoe coach Tim Bavré en zijn jongens extra genieten wanneer zij tot zulke mooie resultaten komen in afwezigheid van spelers uit de A-kern.
Yannick Vermeiren (niet te verwarren met zijn ploegmakker Tom Vermeire uit de B-kern die eerder deze jaargang in het clubmagazine al eens zijn zegje mocht doen) werd geboren op 13 juni 1996 en is woonachtig in het Oost-Vlaamse Overmeire, een deelgemeente van Berlare. Qua gewicht haalt Yannick met 68 kilo net niet de 70 en qua gestalte doet hij met 1.79 meter goed mee. Yannicks oudste broer Matthias is er 24 en werkt in de bouw. Hij voetbalde in het verleden bij de lokale provincialer Overmeire, maar na een onschuldig duel (blokken van een bal tijdens een tornooi) liep Matthias een barstje in de voet op en het was over met zijn favoriete sport.
Vader Geert Vermeiren komt aan de kost als lasser, zijn echtgenote An Hogewijs weet als werkneemster van Volvo Gent ongetwijfeld heel veel over de Zweedse trots.
Als vijfjarige sloot Yannick, net als zijn broer Matthias, aan bij Overmeire. Na 2 seizoenen volgde de overstap naar Standaard Wetteren en nog eens 2 jaar later werd Vermeiren lid van SK Beveren nadat hij tijdens een tornooi op de Freehtiel zich in de gunst van de Beverse scouts had gespeeld. Wie reeds de helft van zijn nog prille leventje (pakweg van zijn negende tot zijn achttiende) op de Freethiel heeft doorgebracht, is goed geplaatst om een betrouwbare mening te hebben over de jeugdopleiding. Yannick : "ik ben zeer tevreden over de jeugdwerking in zijn totaliteit. Jaar na jaar goeie trainers op uitzondering van één seizoen waarin er 3 trainers kwamen en dat was nefast voor de aanpassing. Zich driemaal op een seizoen instellen op de werkwijze van een andere trainer is niet evident", aldus Vermeiren. Yannick noemt Johan Verelst onder wiens leiding hij twee periodes trainde bij SK Beveren, de coach die hem in positieve zin het meest is bijgebleven. Als mooiste moment uit die hele periode noemt hij de kampioenstitel in tweede klasse met de u11 in zijn eerste jaar op de Freethiel. Minder prettige herinneringen aan het voetbal heeft Yannick gelukkig niet (een knieblessure die hem een dikke maand van de velden hield niet te na gesproken), maar blessurevrij blijven is wel zijn voornaamste bekommernis in het voetbal.
Yannick is een rechtsachter, maar een positiewissel naar links om de trainer uit de nood te helpen kan uiteraard ook. Gevraagd naar zijn sterke en minder sterke punten klinkt Yannick heel bescheiden over het eerste gedeelte van de vraag : "conditioneel en fysiek zit het wel goed. Duelkracht tegen wat oudere spelers en meer vaardigheid met de linkervoet blijven werkpunten". Er is niks fout met jonge gasten die het nodige vertrouwen in eigen kwaliteiten durven uitspreken, maar ik hou wel van de eenvoud die iemand als Yannick uitstraalt, want dat is een vaak vergeten kwaliteit.
Voor het probleem van de soms vele afzakkers van spelers uit de A-kern naar de wedstrijden en trainingen van de beloften werd recentelijk een oplossing gevonden. Om de trainingen praktischer te laten verlopen, werd de ruime hoofdmacht van Guido Brepoels verdeeld in een A en A+. Hiermee wil teamchef Danny De Maesschalck in de mate van het mogelijke tegemoetkomen aan de verzuchtingen van beloftencoach Tim Bavré om een minimale bezetting af te vaardigen naar wedstrijden van de reserven. Over deze gunstige evolutie zegt Yannick : "het is uit den boze om alle A-kernspelers over dezelfde kam te scheren. Vooral op training kan men heel wat opsteken van die oudere jongens, maar in wedstrijden met de beloften merkt men soms een gelatenheid over hun verwijzing.
Yannick Vermeiren is in september gestart met het eerste van 3 jaar Elektronica/ict aan de Hogeschool Odisee (technologiecampus Gent). Dit jaar kome beide vakken ongeveer evenveel aan bod, maar in de hoop dat hij over een paar maanden succesvol de examenperiode kan afsluiten, moet er een keuze worden gemaakt. Zonder vooruit te willen lopen op de zaken, gaat zijn voorkeur uit naar het werken met computers (ict-richting). Ontspanning ziet er in de zomer ten opzichte van de winter toch wat anders uit bij Yannick. Zodra de zon uit haar winterslaap ontwaakt speelt hij met de vrienden wel eens een partijtje pleintjesvoetbal, maar als de dagen korter en kouder worden is de pc zijn beste vriend. Maar Yannick heeft ook een vriendin voor wie hij graag tijd uitrekt en dat zal Femke De Clerck hopelijk graag horen.
Yannick Vermeiren is een nuchtere, maar daarom niet minder ambitieuze kerel die als geen ander beseft dat op het hoogste niveau geraken (eerste klasse) van meerdere factoren afhangt die men overigens niet allemaal in eigen handen heeft. Slagen net onder de top (tweede, derde of vierde klasse) zou hij daarom ook al als een mooi succes ervaren. In tegenstelling tot de meeste van zijn collega-beloftespelers die Arsenal als favoriete club naar voor schuiven, is Yannick supporter van Club Brugge en daar is een goeie rede voor. Vader Geert is al heel zijn leven fan van Blauw-Zwart en van kindsbeen af treedt Yannick in zijn voetsporen. Als ik hem vraag of Club kampioen wordt werpt Vermeiren voor een paar seconden alle schroom over boord : "sowieso", luidt zijn overtuigende antwoord. En daar waar de meeste jongens van de beloften hun favoriete speler zoeken op een plaats die ze zelf bekleden in het elftal, zoekt Yannick zijn idool (en dat zal niemand verbazen) in Brugs midden. "Ik zie Victor Vasquez heel graag spelen", klinkt hij met veel respect en bewondering voor de spelmaker van Blauw-Zwart en eigenlijk is dit een schitterende afsluiter van een genietbare babbel met een 18-jarige die tijdens het interview geen symptomen van zweven vertoonde. Houden zo Yannick !
In Overmeire wonen (maar ook een paar jaar in Lokeren) en voorgesteld worden in het clubmagazine naar aanleiding van de derby W-B tegen Lokeren, het is echt toeval, maar zeker de moeite waard om kennis te maken met Yannick Vermeiren. Ik interviewde Vermeiren enkele dagen nadat hij deel uitmaakte van de beloftenploeg die uitsluitend met spelers uit de B-kern enkele dagen eerder een knappe 0-1 had behaald in Charleroi. Het is trouwens opvallend hoe coach Tim Bavré en zijn jongens extra genieten wanneer zij tot zulke mooie resultaten komen in afwezigheid van spelers uit de A-kern.
Als vijfjarige sloot Yannick, net als zijn broer Matthias, aan bij Overmeire. Na 2 seizoenen volgde de overstap naar Standaard Wetteren en nog eens 2 jaar later werd Vermeiren lid van SK Beveren nadat hij tijdens een tornooi op de Freehtiel zich in de gunst van de Beverse scouts had gespeeld. Wie reeds de helft van zijn nog prille leventje (pakweg van zijn negende tot zijn achttiende) op de Freethiel heeft doorgebracht, is goed geplaatst om een betrouwbare mening te hebben over de jeugdopleiding. Yannick : "ik ben zeer tevreden over de jeugdwerking in zijn totaliteit. Jaar na jaar goeie trainers op uitzondering van één seizoen waarin er 3 trainers kwamen en dat was nefast voor de aanpassing. Zich driemaal op een seizoen instellen op de werkwijze van een andere trainer is niet evident", aldus Vermeiren. Yannick noemt Johan Verelst onder wiens leiding hij twee periodes trainde bij SK Beveren, de coach die hem in positieve zin het meest is bijgebleven. Als mooiste moment uit die hele periode noemt hij de kampioenstitel in tweede klasse met de u11 in zijn eerste jaar op de Freethiel. Minder prettige herinneringen aan het voetbal heeft Yannick gelukkig niet (een knieblessure die hem een dikke maand van de velden hield niet te na gesproken), maar blessurevrij blijven is wel zijn voornaamste bekommernis in het voetbal.
Yannick is een rechtsachter, maar een positiewissel naar links om de trainer uit de nood te helpen kan uiteraard ook. Gevraagd naar zijn sterke en minder sterke punten klinkt Yannick heel bescheiden over het eerste gedeelte van de vraag : "conditioneel en fysiek zit het wel goed. Duelkracht tegen wat oudere spelers en meer vaardigheid met de linkervoet blijven werkpunten". Er is niks fout met jonge gasten die het nodige vertrouwen in eigen kwaliteiten durven uitspreken, maar ik hou wel van de eenvoud die iemand als Yannick uitstraalt, want dat is een vaak vergeten kwaliteit. 
Yannick Vermeiren is in september gestart met het eerste van 3 jaar Elektronica/ict aan de Hogeschool Odisee (technologiecampus Gent). Dit jaar kome beide vakken ongeveer evenveel aan bod, maar in de hoop dat hij over een paar maanden succesvol de examenperiode kan afsluiten, moet er een keuze worden gemaakt. Zonder vooruit te willen lopen op de zaken, gaat zijn voorkeur uit naar het werken met computers (ict-richting). Ontspanning ziet er in de zomer ten opzichte van de winter toch wat anders uit bij Yannick. Zodra de zon uit haar winterslaap ontwaakt speelt hij met de vrienden wel eens een partijtje pleintjesvoetbal, maar als de dagen korter en kouder worden is de pc zijn beste vriend. Maar Yannick heeft ook een vriendin voor wie hij graag tijd uitrekt en dat zal Femke De Clerck hopelijk graag horen.
Yannick Vermeiren is een nuchtere, maar daarom niet minder ambitieuze kerel die als geen ander beseft dat op het hoogste niveau geraken (eerste klasse) van meerdere factoren afhangt die men overigens niet allemaal in eigen handen heeft. Slagen net onder de top (tweede, derde of vierde klasse) zou hij daarom ook al als een mooi succes ervaren. In tegenstelling tot de meeste van zijn collega-beloftespelers die Arsenal als favoriete club naar voor schuiven, is Yannick supporter van Club Brugge en daar is een goeie rede voor. Vader Geert is al heel zijn leven fan van Blauw-Zwart en van kindsbeen af treedt Yannick in zijn voetsporen. Als ik hem vraag of Club kampioen wordt werpt Vermeiren voor een paar seconden alle schroom over boord : "sowieso", luidt zijn overtuigende antwoord. En daar waar de meeste jongens van de beloften hun favoriete speler zoeken op een plaats die ze zelf bekleden in het elftal, zoekt Yannick zijn idool (en dat zal niemand verbazen) in Brugs midden. "Ik zie Victor Vasquez heel graag spelen", klinkt hij met veel respect en bewondering voor de spelmaker van Blauw-Zwart en eigenlijk is dit een schitterende afsluiter van een genietbare babbel met een 18-jarige die tijdens het interview geen symptomen van zweven vertoonde. Houden zo Yannick !