TEGENDOELPUNT VALT IN BETERE TWEEDE HELFT VAN W-B.
Wedstrijd in Standard was een copy van die in Anderlecht.
Net zoals tijdens de openingsspeeldag in Anderlecht moest Waasland-Beveren in Standard de eerste helft de wet van de sterkste ondergaan. Het verschil met de partij in Standard was dat W-B halverwege nog geen averij had opgelopen, maar dat wel deed omstreeks het uur op een moment dat de Waaslanders het evenwicht hadden hersteld en geleidelijk het commando van de wedstrijd aan het overnemen waren van de in het eerste bedrijf bij momenten wervelende Luikenaars.
Is het een kwestie van nog te veel respect voor de tegenstander van een onervaren en in opbouw zijnde spelersgroep, of gewoon het lot van de sterkste moeten ondergaan, feit is dat W-B het eerste half uur amper een poot aan de grond kreeg. Aanvankelijk zonder veel doelgevaar, maar midden de eerste periode volgde de ene kans na de andere. Yattara, Trebel (bal tegen de lat), Kasmi en Teixeira hadden de openingsgoal aan de voet, maar mindere afwerking of een goeie Henkinet verhinderden een Luiks feestje. De bezoekers uit Beveren kwamen niet verder dan schuchtere pogingen van Gano (naast) en Myny (schot in het zijnet) waardoor de rust werd gehaald met een gevleide 0-0.
Stijn Vreven stuurde hetzelfde elftal tussen de lijnen voor de tweede helft en ditmaal kregen we meteen een scherper W-B te zien wat resulteerde in een prima mogelijkheid voor Emond, maar Renauds volley belandde niet eens zo ver naast aan de eerste paal. Die waarschuwing nam uitblinker Knockaert ter harte, want eerst dwong hij Hinkenet tot een uitstekende parade en in de 63ste minuut ging hij achter een vrijschop staan die door Ricardo Faty werd binnen gekopt. Even leek het hek van de dam en zag het er naar uit dat Trebel kort na de 1-0 de wedstrijd in een beslissende plooi zou leggen, maar onze doelman hield er met enkele gesmaakte tussenkomsten de spanning in. W-B zette in het wedstrijd slot alles op alles en de Rouches snakten naar hun tweede adem, maar om succes te hebben ontbrak te vaak een goeie laatste bal.
Na het knap vertoon in Anderlecht mocht W-B ook gisterenavond met opgeheven hoofd het terrein verlaten, maar wel telkens met lege handen. Dat Stijn Vreven achteraf in Stadion kwam vertellen dat hij in de kleedkamer vooral kopjes naar beneden had gezien is een goeie zaak, want dit wijst op het besef binnen de spelersgroep dat er meer te rapen viel dan verliezen met het kleinste verschil. Het drieluik Anderlecht, Kortrijk en Standard dat bij het bekend maken van de kalender als zwaar werd ingeschat, leverde gemiddeld een puntje per wedstrijd op en dat is gezien de uitwedstrijden in Anderlecht en Standard een positieve balans. Maar vooral de vaststelling dat dit elftal wat nog volop in opbouw is, het vuur aan de schenen kan leggen van 3 clubs die afgelopen seizoen play-off I speelden, voorspelt veel goeds. Daarenboven pakte routinier Destorme zondagavond in Luik zijn eerste minuten competitievoetbal mee en mag aangenomen worden dat de Fin Valtteri Moren volgende zaterdag tegen Zulte-Waregem zijn debuut in de Jupiler Pro League zal maken.
TEGENDOELPUNT VALT IN BETERE TWEEDE HELFT VAN W-B.