Of hoe vijf minuten toch een eeuwigheid kunnen duren.
De Wase derby zal niet de geschiedenisboeken ingaan als een hoogstaande wedstrijd, maar daar zal in Beveren en de ruime omgeving geen supporter van wakker liggen. De zevende confrontatie tussen Waasland-Beveren en Lokeren zal wel in diezelfde geschiedenisboeken worden genoteerd als de eerste confrontatie die door de prille fusieclub winnend werd afgesloten.
De 8000 toeschouwers werden in de eerste helft niet echt verwend door de 22 acteurs. Veel goeie wil, dat wel, maar te weinig actie in de zone van de waarheid. Copa moest helemaal niet in actie komen, Henkinet had 1 prima interventie nodig om de ex-W-B’er Ghadir van de openingsgoal te houden en had alle geluk van de wereld dat een kopbal van Enoh op de dwarslat uiteenspatte.
Lokeren mocht met een licht puntenvoordeel naar de kleedkamer, maar het liet toch te weinig zien voor een ploeg die wellicht stiekem hoopt op play-off I aan het einde van het seizoen.
In de tweede helft kregen we een totaal ander Waasland-Beveren te zien. Milos Maric zette met een keiharde vrijschop de toon, maar Copa gaf geen krimp. Even later had Myny alleen voor Copa de 0-1 aan de voet, maar hij besloot naast. Een doelpunt kon niet uitblijven en dat het op een stilstaande fase viel waarbij Moulin een voet in huis had, is tegenwoordig geen verrassing meer. 63ste minuut en een hoekschop van de Fransman werd knap in doel gekopt door een hard werkende Emond. Lang kon W-B van die voorsprong niet genieten, want aan de overkant werd uit een vergelijkbare situatie de gelijkmaker binnen gekopt door Evarist Ngolok. Lokeren rook nu bloed en Henkinet moest goed plat op een poging van Patosi. De wedstrijd haalde plots een hoog niveau en Gano had tot tweemaal toe een nieuwe voorsprong aan de voet, maar miste onbegrijpelijk. De spanning was te snijden en W-B leek daar het best mee te kunnen omgaan, want in de 85ste minuut viel de beslissing. De voor Myny ingevallen Vanzo leverde een prima assist voor Langil die laag binnen trapte en zo zijn mindere wedstrijd bekroonde met een in Beverse middens euforisch onthaald doelpunt.
De resterende vijf minuten leken wel een eeuwigheid te duren, maar de gedroomde 1-2 voorsprong werd niet meer uit handen gegeven.
Waasland-Beveren speelde wederom een geweldige tweede helft waarin voldoende kansen werden gecreëerd waardoor het zich de luxe kon veroorloven enkele niet te missen mogelijkheden toch te verknallen. Na de Lokerse gelijkmaker dreigde W-B te breken, maar op karakter naar het voorbeeld van zijn trainer werden de ruggen gerecht en het tij gekeerd. Een voor het seizoen op de kalender doodgewone wedstrijd tussen W-B en Oostende wordt nu plots op 12 september een topper in de JPL. De metamorfose die Waasland-Beveren onder Stijn Vreven heeft ondergaan is indrukwekkend. Er staat een hecht blok op het veld dat daarenboven op korte tijd een fantastische vriendengroep is geworden, maar daar zullen de positieve resultaten wel niet vreemd aan zijn.
Dit Waasland-Beveren kan nog voor veel mooie momenten zorgen en omdat het een jong elftal is, lijkt de toekomst voor een tijdje verzekerd. Wie had dit alles durven hopen na een rotseizoen als het voorgaande ? Dankjewel bestuur, super Stijn !
DAT WE DIT NOG EENS MOGEN MEEMAKEN !