Na de Leuvense winst in Lokeren en het verlies van Waasland-Beveren tegen Genk zijn de Vlaams-Brabanders tot op één puntje genaderd van de Oost-Vlamingen en zou het zomaar kunnen dat na volgend weekend OHL in de rangschikking voorbij W-B sluipt. Het geeft een wat bedenkelijk gevoel, want OHL begon het seizoen moeizaam en haalde tot nu toe meestal in negatieve zin de actualiteit de stoel van Jacky Mathijssen wankelde al enkele keren), terwijl W-B nog nauwelijks met de strijd om degradatie in verband werd gebracht en we zijn uiteraard niet van plan daarin verandering te brengen.
OHL behaalde afgelopen zaterdag een uiterst belangrijke overwinning op Daknam, maar het had daarvoor wel een uitstekende doelman Rudy Riou nodig om de thuisploeg van de verdiende gelijkmaker te houden. Maar zoals Maes voor aanvang van de partij op de Freethiel duidelijk had laten verstaan dat winst een prioriteit was en de manier waarop totaal ondergeschikt, zal ook Mathijssen zich geen moment schuldig hebben gevoeld dat de driepunter op Daknam op een diefje tot stand was gekomen. Integendeel, reken maar dat OHL een flinke boost heeft gekregen door deze eerste uitzege van het seizoen en vooral aan Den Dreef kan het dan met zijn trouw publiek behoorlijk gaan spoken voor elke tegenstander.
Verliezen wanneer men de mindere is heeft een andere betekenis dan wanneer men achter blijft met het gevoel dat er meer inzat. Dat laatste was zeker het geval met Waasland-Beveren vorig weekend toen dom handspel van Demir met minder dan 10 minuten op de klok, een zure 0-1 nederlaag opleverde tegen een Genk dat pas in het wedstrijdslot aanstalte maakte om aan voetballen te denken. Voeg daarbij een scheidsrechter (Verbiest) die alle twijfelgevallen consequent in Limburgs voordeel floot en het rekensommetje is vlug gemaakt : een gefrustreerde coach die zijn spelers weinig kon verwijten, maar desondanks met lege handen achter bleef. Er is volgens mij maar één manier om die frustratie te bannen en dat is door met drie kakelverse punten uit Leuven terug te keren. En waarom zou dat een TE optimistische inschatting zijn ? Het elftal van Stijn Vreven bevat voldoende kwaliteiten om de meeste tegenstanders in de JPL punten te ontfutselen, maar de enige voorwaarde is dat zijn jongens niet uitsluitend vertrouwen op hun ontegensprekelijk voetballend vermogen. Het is overigens opvallend dat W-B 6 van zijn 13 punten op verplaatsing haalde en dat is ooit anders geweest. Winst tegen OHL zou weer een hemels uitzicht bieden, maar bij verlies doemt anderzijds een vaag beeld op van de hel en een aantal weken geleden hebben we dat voor dit seizoen afgezworen en belofte maakt nu eenmaal schuld !
HEMEL OF EEN BEETJE HEL.