* Twintig was mooi geweest, maar met zeventien zijn we ook blij.
De heenronde werd zondagavond afgesloten met een verrassing van formaat, want landskampioen Gent leed tegen Charleroi in de Gelamco-Arena zijn eerste nederlaag van het seizoen en moet daardoor de symbolische titel van herfstkampioen aan het verrassende Oostende laten.
Waasland-Beveren sluit de heenronde af op een mooie gedeelde tiende plaats met 17 punten en vertoeft in het niet onaardige gezelschap van Standard wat niet slecht is voor een club die voor aanvang van het seizoen bij de vele "kenners" die hun mening mochten verkondigen en W-B steevast in het kolommetje zette met de kandidaat-zakkers nummer 1.
Het meest opmerkelijke feit tot nu toe is dat Waasland-Beveren heeft gebroken met de vervelende traditie dat het de voorbije 3 seizoenen buitenshuis zo moeizaam tot puntenwinst kwam. En zie, van de 17 tot nu toe behaalde punten werden er 9 elders ingeschreven na overwinningen in Lokeren, Sint-Truiden en Leuven. Op de eigen vertrouwde Freethiel kwam W-B niet verder dan 8 punten in even zoveel thuiswedstrijden en dat is vreemd aangezien de mannen van Stijn Vreven aan het seizoen begonnen met thuiswinst tegen eerst Kortrijk en vervolgens Zulte-Waregem.
Knap is tevens dat W-B van de 15 gespeelde wedstrijden er 5 winnend afsloot en daardoor vallen de 8 verloren matchen minder op, want driepunters wegen nu eenmaal zwaarder door in het klassement in geval van gelijke stand. Niet erg dus dat er maar 2 gelijke spelen werden behaald, want daar schiet men weinig mee op. Die 2 draws werden op de Freethiel gespeeld in wedstrijden waarvan vooraf werd verwacht dat ze een overwinning zouden opleveren (3-3 tegen Moeskroen en dit weekend nog 2-2 tegen Westerlo). Opvallend : in deze 2 partijen kon Waasland-Beveren pas op het laatste nippertje een achterstand ophalen wat wijst op een prima mentaliteit en dat in tegenstelling met voorgaande jaren toen bij een achterstand de kopjes veel te gemakkelijk naar beneden gingen.
Het offensief compartiment was in het prille JPL-bestaan van Waasland-Beveren ook wel eens het zorgenkind, maar ook daaraan werd in het tussenseizoen gewerkt. Uiteraard kan het nog een stuk beter, maar met 21 gescoorde goals staat W-B op een gedeelde zevende plaats met KV Mechelen en achter de top5 en Moeskroen dat er 22 maakte. Bizar is dat weinig supporters klagen over onze defensie en toch heeft W-B de weinig benijdenswaardige eer met 30 tegengoals de meest gepasseerde verdediging van de JPL te hebben en gaat het daarbij Standard en Westerlo vooraf wiens keepers 29 keer een bal uit hun netten moesten vissen.
Bestuur en technische staf van Waasland-Beveren zijn er wonderwel in geslaagd een jonge en getalenteerde spelersgroep samen te stellen die toekomst heeft op iets langere termijn. Op de korte termijn zou uitgerekend die onervarenheid wel eens onze grootste tegenstander kunnen worden.
Er zit voetbal en vechtlust genoeg in deze spelersgroep, maar het is duidelijk dat de regelmatige interlandonderbrekingen geen overbodige luxe zijn omdat veel jongens op hun tandvlees zitten en daarbij zijn de internationale verplichtingen die Goblet, Jans, Demir, Moren, Buatu af en toe te beurt vallen (gelukkig zijn ze niet allemaal titularis in hun land) misschien wel een beetje een vergiftigd geschenk.
Onze voorlopige tiende plaats is knap en zegt iets, maar niet alles. De kloof met de hekkensluiters Westerlo en OHL bedraagt niet meer dan 5 punten, maar Mechelen, Lokeren en Moeskroen moeten zich met 15 punten nog net iets meer bedreigd voelen. Anderzijds mag W-B de blik nog hoopvol naar boven richten, want het Genk van Peter Maes telt amper 3 punten meer, terwijl Charleroi, Kortrijk en STVV op een speelbare afstand van nauwelijks 4 punten staan en wie had dat eind juli wanneer de JPL werd afgetrapt voor mogelijk gehouden ? Interessant is dat W-B op 21 november STVV ontvangt op de Freethiel en een weekje later naar Kortrijk afreist waardoor het zijn lot in eigen handen heeft om de kloof met die ploegen niet groter te laten worden en uitzicht op een verbeterd klassement te houden. Die evolutie zou een interessant gegeven zijn om enerzijds Stijn Vreven toe te laten eens wat vaker te roteren, want dat gebeurt tot nu toe uiterst zelden. Op die manier zouden een aantal jonge gasten zoals bv. Kevin Hebbelinck, Lumanza, Bilal, Leemans, Van Dooren enz. misschien een stapje verder kunnen zetten dan enkel de bank verwarmen. Niet dat ik beweer dat zij allemaal potentiële eersteklassers zijn, maar een basisplaats of invalbeurt met de eerste ploeg is wellicht de meest aangewezen waardemeter om te zien hoe ver een jonge speler staat in zijn ontwikkeling.
FREETHIELSPROKKELS.