Met Gent tegen Westerlo begint deze avond de terugronde, maar W-B moet een dagje langer wachten om tegenstander STVV in de ogen te zien. Die ogen zullen de spelers van Waasland-Beveren nog goed in het geheugen zitten, want het is pas van 3 oktober geleden dat beide ploegen, toen op Staaien, tegenover mekaar stonden en omdat de partij voor de Waaslanders een positieve afloop kende, zal deze match ongetwijfeld blijven hangen zijn bij de mannen van Stijn Vreven. Het was overigens de laatste keer dat W-B een driepunter wist te scoren en dus de hoogste tijd om voor een opvolger te zorgen.
W-B speelde voor zijn doen een prima heenronde en kreeg daar in de meeste voetbalmiddens de nodige lof voor toegezwaaid. Maar omdat de motor in het tweede gedeelte van de heenronde wat aan het sputteren sloeg, kan er niet op de lauweren worden gerust en is een herhaling als bevestiging van die degelijke eerste seizoenshelft nodig om snel definitieve zekerheid te verwerven over zijn nabije toekomst. Het voetbal dat Vreven met zijn jongens bracht en de punten die er mee werden gepakt sprak tot de verbeelding, niet in het minst bij jonge gasten zoals Myny en Milosevic en om meer van dat soort kwaliteit te lokken naar de Freethiel, is het van het grootste belang om aan de terugronde een verlengstuk te breien. Vroege zekerheid is daarom belangrijk om het huiswerk goed te kunnen maken en doelgericht naar volgend seizoen toe te werken.
STVV en Kortrijk zijn onze 2 eerstvolgende tegenstanders en omwille van hun klassement interessante confrontaties. Sint-Truiden dat als promovendus een bijzonder geslaagde eerste seizoenshelft afwerkte, telt 4 punten meer en pronkt daarmee virtueel op een play-off I-plaats. Maar na het geruchtmakende en jammerlijk vertrek van Yannick Ferrera speelt STVV een tikkeltje minder swingend, echter aan vechtlust heeft het niets ingeboet. Zo hield het aan een zo goed als verloren match in Lokeren een tweetal weken geleden alsnog een puntje over door in het wedstrijdslot alles in de aanval te gooien met de gelijkmaker van doelman Dutoy als gevolg.
Voor Waasland-Beveren is het zaak op de Freethiel weer eens aan te knopen met een overwinning, want dat is ondertussen geleden van speeldag 4 toen op moederdag (15 augustus) Zulte-Waregem met 2-1 het onderspit moest delven. Onze laatste thuiswedstrijd tegen Westerlo die werd aangevat in de hoop de op dat moment rode lantaarn een ferme dreun te verkopen, kende een bizar verloop. Na een uur leek zelfs een puntje onmogelijk bij een 0-2 tussenstand, maar als Olivier Myny in blessuretijd wat meeval had gekend was 3-2 het eindresultaat geweest. Natuurlijk zou dat te hard zijn geweest voor een dapper Westerlo, maar dat waren we nu toch al vergeten !
Die wedstrijd had eigenlijk alles wat een voetbalmatch zo aantrekkelijk kan maken : een tijdje geen spanning, plots heel boeiend zelfs tot de laatste seconde, bij momenten ook goed voetbal en dito goals en een nagenoeg volledig kantelend scoreverloop. Dat Stijn Vreven na de wedstrijd op de persconferentie verklaarde zelf geen valabele uitleg te hebben voor die twee totaal verschillende gezichten en ook zijn spelers het antwoord schuldig moesten blijven toen Stijn hun met die evolutie confronteerde, zegt alles over de complexiteit van het spelletje. Ik heb zo het vermoeden dat het begin van de terugronde wel eens de toon zou kunnen zetten voor het verdere verloop van het seizoen. Meteen enkele goeie resultaten pakken en de trein is vertrokken. Maar laat ons duimen dat de locomotief niet in de verkeerde richting wordt gelanceerd, want ook dan kan het snel gaan.
HET MAG WAT MEER ZIJN OP DE FREETHIEL.