Geen Lokerse supporter te vinden die aan de rust nog een Eurocent gaf voor de kansen van hun ploeg die halverwege de wedstrijd in Beveren tegen een schijnbaar kansloze 2-0 achterstand aankeek. De thuisploeg speelde de bijna perfecte eerste helft met enkel de aanvangsfase meer balbezit voor de bezoekers, maar W-B zat goed in de omschakeling en werd daarvoor beloond op het kwartier toen Gano schitterend een voorzet van M. Sila binnenkopte. Ondanks de aanwezigheid van de debuterende Harbaoui toonde Lokeren amper honger naar de bal en mocht W-B al te gemakkelijk zijn voorsprong verdubbelen na 21 minuten. Bij een afgeweerde hoekschop kon Deni Milosevic zijn patent nog eens boven halen en knap de bal in één tijd voorbij Verhulst knallen. Zonder superieur te moeten zijn kon W-B moeiteloos de 2-0 tot aan de rust vast houden en leek de match gespeeld.
Ook bij het begin van de tweede helft was er aanvankelijk geen vuiltje aan de lucht te bespeuren. De eerste schuchtere Lokerse dreiging kwam er pas in de 52ste minuut, maar omdat die onvoldoende ter harte werd genomen was het 4 minuten later wel prijs toen Patosi de bal mooi op de borst kon meenemen en Goblet kansloos liet. Goed voor de wedstrijd, maar slecht voor de panikerende hoofden van de onervaren spelers bij W-B die plots niet meer wisten van welk hout pijlen maken. In de 61ste minuut kon de Lokerse kapitein Overmeire himself met wat meeval in de herneming Goblet die nog op de grond lag nadat hij een geweldige redding had verricht, succesvol passeren. De ingevallen Olivier Myny vond luttele minuten later de paal op zijn weg naar de 3-2 en in de weersomstuit was het een sterk spelende Jackson Coelho die na 71 minuten voetballen onoordeelkundig verdedigen bij W-B genadeloos afstrafte. Waasland-Beveren wou van geen wijken en zoveel onrecht weten en bleef zoeken naar de 3-3 die het ook bijna vond ware er niet de hand van Verhulst die een zoveelste onverwachtse wending voorkwam, maar de waarheid gebiedt ook te vermelden dat de bezoekers op de counter ook een keertje de 2-4 onbegrijpelijk lieten liggen.
Zowel Lokeren als W-B sloten 45 minuten af met een koude douche, maar in die van Waasland-Beveren zaten ook wat ijsblokjes en die deden echt wel pijn. Een 2-0 voorsprong uit handen geven is in het voetbal geen uitzonderlijk voorval, maar als dat gebeurt nadat de tegenstander in een klein uur nauwelijks een bal had geraakt, smaakt de pap bijzonder zuur. Het kon niet anders of Leekens moest achteraf zijn persoonlijke bijdrage aan de Lokerse remonte extra in de verf zetten, maar dat zijn ploeg meer dan een helft onherkenbaar zwak speelde was wellicht de schuld van zijn spelers. En alhoewel ik veel respect heb voor de schitterende comeback van Lokeren, is het gewoon een feit dat je als club die in het krijt staat geen andere keuze hebt dan alles op alles zetten en zoals het W-B lukte in Anderlecht op de eerste speeldag in een wedstrijd die aan de rust al had gespeeld kunnen zijn, was dat zaterdag niet anders. Stijn Vreven had het dan ook over een gebrek aan maturiteit en volwassenheid van zijn spelersgroep na het incasseren van de 2-1, maar hij liet met Maric, Destorme en Coulibaly aanvankelijk toch wel wat ervaring op de bank. Slotsom : zure nederlaag in een wedstrijd waarin W-B gedurende een kwartier het hoofd en de wedstrijd verloor. Anderzijds een aangename derby met alles er op en er aan die misschien geen winnaar verdiende, maar zeker niet die welke nu met de 3 punten aan de haal is gegaan, want Lokeren werd wel heel goed beloond voor 15 minuten goed voetbal.
STERK LOKERS KWARTIER POETST DUBBELE ACHTERSAND WEG.