Afgelopen seizoen ging Waasland-Beveren op speeldag 28 met 2-3 winnen in het
Stade du Pays de Charleroi en het scoreverloop van die wedstrijd is
eigenlijk een perfecte weergave van hoe het seizoen van W-B is verlopen : te
vaak op achterstand komen en die ook weer ophalen of zelfs omzetten naar een
voorsprong en dat gebeurde al "bijna" op de eerste speeldag in Anderlecht
waar na een kansloze eerste helft de bordjes een 2-0 achterstand aangaven in
het voordeel van de Brusselaars, maar de Waaslanders in een veel betere
tweede helft tot 2-2 konden terugkeren, een superkans lieten liggen op 2-3
via Vanzo en helaas Joeri Tielemans in blessuretijd het definitieve vonnis
velde. Maar nog even terugkomen op die spektakelmatch in Charleroi op de
28ste speeldag : via Saglik en Perbet nam de thuisploeg tweemaal een
voorsprong, maar Moulin vanop de stip en Nabab maakte die telkens ongedaan.
Met een strafschop in de 92ste minuut besliste Moulin deze thriller in
Bevers voordeel. Dit huzarenstukje mogen beide teams wat mij betreft gerust
nog eens overdoen en als het kan met dezelfde cijfers, maar dat zal dan toch
moeten gebeuren zonder enkele hoofdrolspelers van toen. Bij de Zebra's zijn
inmiddels Perbet en Ndongala vertrokken naar Gent, terwijl in het Wase kamp
Moulin op zoek ging naar Champions League geluk in Polen en daar begin deze
week onverwachts gezelschap kreeg van Steeven Langil.
Naast de bij momenten bewonderenswaardige veerkracht die W-B vorig seizoen
meermaals toonde, waren er nog wel wat redenen om te vinden waarom W-B een
voor ons doen op een zeer geslaagd seizoen kan terugblikken. Er werd vlot
gescoord en nog net iets vlotter geïncasseerd, maar het gevolg was wel dat
er altijd wat te beleven viel in wedstrijden waarbij Waasland-Beveren was
betrokken.
In vergelijking met alle voorgaande jaren liet Waasland-Beveren afgelopen
seizoen maar weinig basisspelers vertrekken. Coulibaly, Cissé en Thibault
Moulin mochten een andere werkgever opzoeken. Eerder deze week kwam daar dus
Steeven Langil bij. In theorie wordt van Camacho, Seck en Marquet verwacht
dat zij de vrijgekomen plaatsen zullen invullen en hopelijk iets beter doen
dan hun voorgangers, al lijkt dat een zeer vervelende vergelijking voor
François Marquet. Maar er is gezorgd voor alternatieven wanneer zou blijken
dat er moet bijgestuurd worden. Moren, De Schutter, Cerigioni en hopelijk
een snel weer fitte Cools zijn jongens met voldoende ervaring die bij hun
club van herkomst dicht bij het statuut van titularis zaten en gezien hun
nog jeugdige leeftijd gebrand zijn om alles te geven dat statuut bij hun
nieuwe werkgever kracht bij te zetten.
Met Charleroi is het vooraf altijd moeilijk inschatten tot wat zij in staat
zijn. De wat mij betreft beste coach van het land Felice Mazzu slaagt er
telkens weer in om nobele onbekende spelers in een mum van tijd in te
passen, beter te maken en klaar te stomen om een volgende stap in hun
carrière te zetten en dit in een meestal ver van ideale omgeving, maar
precies daarom traint Mazzu eerder vroeg dan laat een grotere club. Ik blijf
het bijzonder knap vinden dat Charleroi voortdurend zijn beste spelers moet
laten gaan en er telkens weer andere klasbakken voor in de plaats weet te
vinden.
Met Lille Osc kreeg Waasland-Beveren op de fandag een topper over de vloer,
maar ondanks het onnodig verlies (individuele fout van Buatu) was er geen
overtuigende prestatie van W-B en daarbij werd te weinig diepgang op het
Beverse midenveld aan de kaak gesteld. Enkel onze coach en zijn spelers
zullen weten of het de bedoeling was om er een leuke pot voetbal voor de
supporters van te maken, dan wel deze wedstrijd te spelen in functie van de
lastige verplaatsing naar Charleroi, want dat is en blijft toch het eerste
opzet van een oefenpot. Het ultieme vertrek van Langil opent wellicht
vroeger dan verwacht de deuren voor Ampomah Opoku. Jammer dat Erdin Demir de
competitiestart moet missen, maar het positieve van dit verhaal is dat zijn
blessure al bij al meevalt en waarschijnlijk spoedig kan worden
gerecupereerd.